Meerminnen spreken al heel lang tot de verbeelding van het publiek. Ze hebben ons verrukt in “documentaires”, schilderijtjes, sprookjes en in de bioscoop. Soms komen deze zeevarende visdames de mensen te hulp (behulpzaam!), en soms willen ze je gewoon doodknuffelen en verdrinken (minder behulpzaam). Hier zijn een paar “feiten” over deze mythische wezens die je misschien wilt weten voor je volgende boottocht.
Een van de vroegste zeemeerminlegenden komt uit Syrië
In het oude Syrië (~ 1000 v.Chr.), was er een godin die Atargatis heette. Ze was een vruchtbaarheidsgodin wier cultus zich uiteindelijk verspreidde naar Griekenland en Rome en die geassocieerd werd met water (vooral meren) en vissen. Atargatis wordt vaak afgebeeld in de vorm van een zeemeermin en is misschien wel de “originele” zeemeermin. Volgens de legende dook zij in een meer om een vis te worden, maar alleen haar onderste helft werd getransformeerd.
De originele zeemeermin was niet een ‘meermin’
Voordat iemand droomde van een zeemeermin, stond de “zeemeerman” op de voorgrond. De Babylonische god Oannes is enkele duizenden jaren ouder dan de Syrische zeemeermin Atargatis. Blijkbaar had hij zowel een vissenlichaam als een mensenlichaam. Zijn menselijke vorm bevond zich onder zijn vissenvorm, waardoor hij zowel onder de mensen als in de zee kon leven.
Meerminnen zijn letterlijk ‘vrouwen van de zee’
In het Oud-Engels betekent ‘mer’ ‘zee’, en betekent ‘maid’ gewoon vrouw. Zeemeerminnen zijn dus “vrouwen van de zee”. Volgens deze etymologische logica, zou een “mer” man (zeemeerman) een “man van de zee” zijn. Beide namen zijn volkomen logisch en beschrijven hun natuurlijke habitat zonder veel omhaal van woorden. Zeemeerminnen en zeemeermannen zijn visachtige mensen die door de oceanen en de zeeën zwemmen.
Sommige samenlevingen geloven dat mensen afstammen van zeemeerminnen
In sommige legenden van de eilanden in de Stille Oceaan wordt gezegd dat de mens afstamt van zowel zeemeerminnen als zeemeermannen. Het schijnt dat ergens in de geschiedenis hun staarten op de een of andere manier afvielen, en de mensen op magische wijze in staat werden gesteld om op het land te lopen. Een goed voorbeeld hiervan is de scheppergod Vatea, die meestal werd afgebeeld als half-mens en half-vis.
Aquamarijn Is Gemaakt Van Zeemeermin Tranen
Aquamarijn is de edelsteen van de zee, en het wordt verondersteld een gekoesterd voorwerp voor zeemeerminnen te zijn. Naast het feit dat het een schat is, geloofde men vroeger dat deze edelsteen afkomstig was van de tranen van zeemeerminnen, en men dacht dat hij de kracht had om zeelieden te beschermen als ze op zee waren, of als ze in het water vielen.
De oorspronkelijke zeemeermin van Starbucks was serieus suggestief
Hieruit blijkt dat Starbucks zijn oorspronkelijke logo art moest afzwakken. Het logo van het bedrijf is gebaseerd op een zeemeermin met twee staarten. Technisch gezien is de afgebeelde vrouw een soort Melusine, of sirene, met twee staarten. Starbucks besloot dat deze visvrouw met gespreide adelaar een beetje te suggestief was, dus nu zijn alleen de uiteinden van haar staarten zichtbaar.
Meerminnen kunnen in de toekomst kijken
Hans Christian Andersen baseerde de zeemeerminnen in zijn sprookje ‘De kleine zeemeermin’ op Scandinavische zeemeerminnen, de Havfine genaamd. Deze noordelijke zeemeerminnen konden zowel in zoet als in zout water leven. Ze zouden ook nogal temperamentvol zijn en de toekomst kunnen voorspellen. Als een mens er ooit een zag, werd dat beschouwd als een slecht voorteken. Vreemd genoeg maakt hij geen melding van krabben die reggae muziek zingen.
The Infamous Sirens Start Out As Bird Women
Sirens roepen beelden op van lieftallige zeemeerminnen die op rotsige kusten zitten te zingen en beïnvloedbare zeelui naar hun ondergang lokken. Veel volkskunst en mythen ondersteunen dit idee, maar de sirenen uit het oude Griekenland waren eigenlijk vogelvrouwen (half vrouw, half vogel). Uiteindelijk werden deze vogelvrouwen, of harpijen, in sommige van de latere verhalen omgevormd tot zeemeerminnen, maar zij behielden hun mooie, vogelachtige stemmen, om de zeelieden te lokken.
Mermaids Spell Trouble
In het algemeen betekenden zeemeerminnen problemen voor de mensen in Europa, en voor vissers en zeelieden in het bijzonder. De aanwezigheid van deze vreemde wezens kon betekenen dat er een verschrikkelijke storm op zee op komst was, of dat je geluk op het punt stond om van goed naar slecht te veranderen, of dat je op het punt stond om naar de bodem van de zee te worden gebracht om te sterven.
Zeelieden verwarden lamantijnen ooit met zeemeerminnen
Toen Europese zeelieden voor het eerst in het Caribisch gebied aankwamen, troffen ze een onbekend wezen aan dat vanaf hun middel op een zeemeermin leek. Vanaf het midden lijken ze meer op koeien. Als zeelui ze ’s nachts zagen, misschien in het maanlicht, dachten velen dat ze naar zeemeerminnen keken. Als ze hen overdag zagen, deden de zeelui alsof ze nooit hadden gedacht dat het een zeekoe was en dat ze wisten dat het een zeemeerman was.