Banner Foto: Bron

Nu Kerstmis voorbij is en we in de periode zitten waarin we wachten op Nieuwjaar, sluiten we ons kersttrio van artikelen af met enkele prachtige groene reptielen. Als je onze eerste helft van de kerstkleuren rood en groen nog niet gezien hebt, kan je hier enkele belachelijk rode reptielen bekijken! We hopen dat iedereen een prachtige kerst heeft gehad (of als de feestdagen moeilijk voor u zijn – gefeliciteerd met het doorstaan ervan!). Dus laten we beginnen, scroll naar beneden om te kijken naar (en te lezen over!) een aantal prachtig groene reptielen!

Top 10 Lijst – Groene Reptielen

1. Yellow-blotched Palm Pit Viper

Wetenschappelijke naam: Bothriechis aurifer
Geografisch verspreidingsgebied: Mexico en Guatemala
Levensduur: 14 jaar
Conservatiestatus: Kwetsbaar

De prachtige geelgevlekte palmpitadder heeft een groene basiskleur, met gele vlekken die omgeven zijn door zwarte schubben. Ze hebben een vaak lichtere geelgroene kleur op hun buik, en een donkere streep die van achter hun oog loopt. Hun ogen hebben meestal een geelgroene kleur, maar soms zijn ze bronskleurig met zwarte vlekken. Deze prachtige kleuren helpen de adder op te gaan in de omgeving van hun leefgebied.

Zoals alle adders zijn zij een giftige slang. Ze komen vooral voor in de lager gelegen montaan nevelwouden, maar ze zijn ook waargenomen in subtropische vochtige bossen. Ze zijn geclassificeerd als kwetsbaar, waarbij de afname van de populatie vermoedelijk te wijten is aan de aantasting van habitats en het verzamelen voor de huisdierenhandel.

2. Groene boomskink

Wetenschappelijke naam: Lamprolepis smaragdina
Geografisch verspreidingsgebied: Filippijnen, Nieuw-Guinea en de Indo-Australische archipel en verder naar het zuiden tot de Salomon- en Santa Cruz-eilanden.
Levensduur: 7 – 12 jaar
Conservatiestatus: Niet vermeld

De groene boomkink heeft zijn naam te danken aan zijn felgroene kleur. Ze worden niet vaak in het wild gezien, maar ze worden steeds populairder in de exotische huisdierenhandel. Het is vooral een vleesetende skink, die zich voedt met insecten en andere kleine dieren die in zijn habitat worden aangetroffen. Af en toe eten ze fruit en bladplanten die ze toevallig tegenkomen, en in sommige gebieden zijn ze gezien als rovers van hondenvoer.

Zoals de naam al doet vermoeden brengen ze veel tijd door in de bomen, en zijn ze een zeer actieve skink. Ze schijnen altijd in beweging te zijn en als ze worden opgepakt, hebben ze de neiging zich te kronkelen. Maar hoewel ze zich kunnen kronkelen, zijn ze een niet-agressieve soort, die soms in kleine groepjes wordt aangetroffen, om samen grotere prooien aan te vallen.

3. Groene boomwachter

Wetenschappelijke naam: Varanus prasinus
Geografisch verspreidingsgebied: Nieuw-Guinea en de noordelijke Torres Strait Islands.
Levensduur: 15 – 20 jaar
Conservatiestatus: Least Concern

De groene (of smaragdgroene) boommonitor is een varaan op de kleinere tot middelgrote maat. Ze staan bekend om hun voor varanen ongebruikelijke kleur – ze kunnen variëren van een prachtige heldergroene tot een turkooizen kleur, met donkerder banding aan de bovenkant. Ze brengen veel tijd door in de bomen, en deze kleur helpt hen op te gaan in de bladeren. Hun mooie kleur maakt ze ook populair in de huisdierenhandel, en populaire attracties in dierentuinen.

Hun hoofddieet bestaat uit grote boombewonende geleedpotigen zoals: katachtigen, kakkerlakken, kevers, wandelende insecten, spinnen, duizendpoten, vogels, krabben, en zelfs sommige kleine zoogdieren. Om het doorslikken van hun prooi te vergemakkelijken, kan men vaak zien hoe ze de ledematen van hun prooi afrukken voordat ze hem opeten, waardoor ze grotere prooien met meer gemak kunnen doorslikken.

4. Groene boompython

Wetenschappelijke naam: Morelia viridis
Geografisch verspreidingsgebied:Nieuw-Guinea, de eilanden voor de kust daarvan, en in het oosten van Indonesië
Levensduur: 20 jaar
Conservatiestatus: Least Concern

Green Tree Pythons heten niet voor niets zo – niet alleen zijn ze prachtig heldergroen van kleur, ze brengen ook een groot deel van hun tijd in de bomen door. Ze kunnen een lengte bereiken van ongeveer 2,5 meter, waarbij de vrouwtjes iets groter en zwaarder zijn dan de mannetjes. Door hun mooie verschijning zijn ze een populair huisdier geworden, wat heeft geleid tot een aanzienlijke hoeveelheid smokkel en inzameling voor invoer in de dierenhandel.

Groene boompythons staan bekend om de manier waarop zij vaak in de boomtakken rusten – zij draaien hun lichaam één- tot tweemaal over de tak waarop zij rusten, waarbij zij hun hoofd in het midden laten rusten. Dit is iets wat de Smaragd Boa ook doet, en met hun gelijkaardige uiterlijk, worden de twee vaak met elkaar verward.

5. Madagaskar Reuze Daggekko

Wetenschappelijke naam: Phelsuma grandis
Geografisch verspreidingsgebied: Madagaskar, met geïntroduceerde populaties in Florida en Hawaï
Levensduur: Records van maximaal 20 jaar (6 – 8 komt vaker voor)
Conservation Status: Least Concern

De Madagaskar Giant Day Gecko is een dagactieve hagedis die het grootste deel van de dag in de bomen doorbrengt. Ze maken deel uit van de Phelsuma groep, die bestaat uit meer dan 70 verschillende soorten/ondersoorten! Deze reuzendaggekko’s voeden zich hoofdzakelijk met verschillende ongewervelde dieren, kleine gewervelde dieren, en nectar die in hun leefgebied beschikbaar is. Ze zijn inheems in (niet verrassend) Madagaskar, en kunnen worden gevonden in de verschillende tropische en subtropische bossen van het gebied.

De Madagaskar Reuzengekko’s kunnen een totale lengte van 12 centimeter bereiken, en hun lichaam is meestal heldergroen – hoewel het zelden een blauwgroen kan zijn. Van hun neusvleugel tot hun oog loopt altijd een helderrode streep, en vaak hebben ze rode stippen of kleine strepen over hun rug. De kleur van hun buik kan variëren van crèmewit tot verschillende tinten geel. Wanneer ze gestrest zijn, kunnen ze donkerder van kleur worden, waardoor ze eerder donkergroen dan felgroen zijn.

6. Juweelgekko

Wetenschappelijke naam: Naultinus gemmeus
Geografisch verspreidingsgebied: Zuidereiland van Nieuw-Zeeland
Levensduur: Wordt geschat op 16-30+ jaar, aantallen zijn onbekend.
Beschermingsstatus:Bijna bedreigd

Lees ons artikel over hen: hier

Geëmailleerde gekko’s zijn dagactieve gekko’s die voornamelijk een heldergroene tot olijfkleur hebben. Ze hebben ofwel rijen strepen op hun rug, ofwel een prachtig ruitpatroon dat hun gemeenschappelijke naam inspireerde. De strepen/diamanten kunnen lichtgroen, wit of verschillende tinten geel zijn, en zijn meestal omlijnd met een zwarte of donkerbruine kleur. Hun onderbuik is licht groenachtig geel of grijs, en kan gestreept zijn of strepen vertonen die er doorheen lopen.

Zij zijn omnivoren die zich zowel voeden met verschillende insecten in hun leefgebied als met de bessen van de Coprosma plant. Juweelgekko’s zijn levendbarend, wat betekent dat ze in plaats van eieren te leggen, zoals de meeste gekko’s, levende jongen baren. Juweelgekko’s planten zich jaarlijks voort. De zwangerschap duurt ongeveer 7 tot 8 maanden, en de moeder brengt ergens in de herfst één tot twee baby’s ter wereld.

7. Asian Vine Snake

Wetenschappelijke naam: Ahaetulla prasina
Geografisch verspreidingsgebied: Zuidoost-Azië tot Indo-China
Levensduur: 10 – 15 jaar
Conservatiestatus: Least Concern

Zie meer unieke slangen: Hier

De Aziatische wijngaardslang (ook bekend als de Oriëntaalse zweepslang) is een uniek uitziende Aziatische slang die tot ongeveer 1 meter lang kan worden. Hun lichaam is uiterst slank voor een slang, met een lange, puntig vooruitstekende snuit. Hoewel ze doffer bruin of geelgroen kunnen zijn, zijn ze vaak bijna fluorescerend groen van kleur, en hebben hun ogen een unieke horizontale spleet.

De wijngaardslang heeft een groot leefgebied in Azië, waar ze kan worden gevonden in Bangladesh, Bhutan, Brunei, Birma, Cambodja, China, India, Indonesië, Laos, Maleisië, Filippijnen, Singapore, Thailand, en Vietnam. Deze heldergroene slang voedt zich met kleine reptielen en amfibieën, vooral hagedissen en boomkikkers. Het eten van kleine vissen is ook beschreven in gevangenschap, waarin hun populariteit als huisdier is toegenomen.

8. Gepluimde Basilisk

Wetenschappelijke naam: Basiliscus plumifrons
Geografisch verspreidingsgebied: Oostelijk Honduras tot westelijk Panama, evenals de Stille Oceaan in het zuidwesten van Costa Rica en het aangrenzende Panama
Levensduur: 10 jaar
Conservation Status:Least concern

Lees ons artikel over hen: hier

Volwassen Gevederde Basilisken zijn prachtig heldergroen, met felgele ogen. Ze hebben licht blauwachtige of soms gele stippen die langs de zijkanten van hun lichaam lopen. Mannetjes hebben drie kammen: een op hun kop, een op hun rug en een op hun staart. Vrouwtjes hebben er maar één: de hoofdkam.

Pluimbasilisken kunnen, net als andere basilisken, met hun voeten en staart korte afstanden over het water lopen. Onder de plaatselijke bevolking heeft deze unieke eigenschap van de basilisk de hagedis de bijnaam “Jezus Christus-hagedis” opgeleverd. Deze hagedissen zijn ook omnivoren, wat betekent dat ze een vrij gevarieerd dieet hebben. Deze basilisken eten de insecten, kleine zoogdieren, kleinere soorten hagedissen, vruchten en zelfs bloemen die in hun natuurlijke habitat voorkomen.

9. Parson’s Kameleon

Wetenschappelijke naam: Calumma parsonii
Geografisch verspreidingsgebied: Madagaskar
Levensduur: Gemiddeld 8 – 9 jaar
Conservatiestatus: Bijna Bedreigd

De Parson’s kameleon is een van de grotere kameleons, en komt alleen voor in geïsoleerde pockets in oostelijk en noordelijk Madagaskar. Zoals voor de meeste kameleons uit Madagaskar geldt, is het illegaal ze uit hun natuurlijke habitat te exporteren. Het zijn omnivore kameleons, maar hun hoofddieet bestaat wel uit diverse insecten. Een van de belangrijkste voordelen van deze kameleon is dat hij één van de langste leeftijden heeft voor zover het kameleons betreft. De gemiddelde leeftijd ligt tussen 8 en 12 jaar, sommige dieren worden zelfs 14 jaar oud. Dit staat in schril contrast met de gemiddelde levensduur van andere kameleons, die kan variëren van 2, 3, of slechts 5 jaar.

Parson’s kameleons worden beschouwd als de grootste kameleons in termen van gewicht, en worden in lengte voorbijgestreefd door de Malagasy Reuzenkameleon. Mannelijke Parson’s kameleons hebben richels die van hun neus naar hun oog lopen, en twee wrattig uitziende hoorns vormen. Er zijn veel verschillende kleurencombinaties voor de mannelijke kameleons, met kleuren gaande van verschillende groenen, gelen en turkooizen. De vrouwtjes zijn meestal kleiner dan de mannetjes en hebben over het algemeen een groene, gele of bruine kleur, met vaak een oranje zweem.

10. Bultneushagedis

Wetenschappelijke naam: Lyriocephalus scutatus
Geografisch verspreidingsgebied: Sri Lanka
Levensduur: Niet vermeld
Conservatiestatus: Bijna Bedreigd

Onze laatste van de groene reptielen (maar zeker niet de minste!) is de Bultneushagedis. Het is een hagedissoort binnen de agamidefamilie, en de enige soort in het geslacht Lyriocephalus. De bofbuikhagedis is de grootste agamidensoort die endemisch is voor Sri Lanka. Ze zijn vaak te vinden in dichte vochtige bossen, vochtige laaglanden en middenheuvels.

Zoals hun naam al doet vermoeden, hebben deze hagedissen een bultvormige snuit, en ze hebben ook een kuif boven op hun kop en stekels die over hun rug lopen. Ze hebben een felgroene kleur, met een gele keel, en zoals op de foto hierboven – kunnen ze een blauwe buik hebben. Ze zijn zeker een van de meer unieke dieren op deze lijst!