Hieronder vind je een lijst van 21 van de engste plaatsen op aarde, van sommige zul je waarschijnlijk wel gehoord hebben, en van andere misschien niet. Wat wel zeker is, is dat je sommige van deze griezelige verhalen zult willen lezen met de lichten aan!

Hoewel onze specialiteit hier bij Haunted Rooms de meest spookachtige plaatsen van Groot Brittannië en Ierland zijn, zijn wij gefascineerd door elke spookachtige plaats, en er zijn er zeker een heleboel van. Dus hebben we besloten om de volgens ons meest spookachtige plaatsen ter wereld op een rijtje te zetten. Zie onze zustersite voor de meest spookachtige plaatsen in Amerika.

Hier zijn de 21 meest spookachtige plaatsen in de wereld!

De Eastern State Penitentiary, gebouwd in 1829, is een voormalige gevangenis in Philadelphia, Pennsylvania. Het is bekend omdat het de allereerste gevangenis in zijn soort was die eenzame opsluiting introduceerde, of wat ze vroeger noemden, het Pennsylvania-systeem. Gevangenen werden in deze tijd naar eenzame opsluiting gestuurd als een vorm van rehabilitatie. Ze werden volledig geïsoleerd, leefden alleen, aten alleen, en trainden zelfs alleen op hun eigen erf. Telkens wanneer een gevangene zijn cel verliet, werd een zwarte kap over zijn hoofd geplaatst om er zeker van te zijn dat hij in opsluiting bleef.

Door de harde aanpak van de Eastern States werden veel gevangenen tot waanzin gedreven, en als gevolg daarvan werd het Pennsylvania Systeem in 1913 afgeschaft. Vanaf dat moment tot 1970 werd het gebruikt als een gewone gevangenis en er zaten mensen als Al Capone en de bankrover Willie Sutton.

Rapporten over het paranormale zijn er al sinds de jaren 1940, maar sinds de stenen gevangenis in 1971 werd verlaten, zijn de paranormale ervaringen schijnbaar toegenomen.

Reports omvatten:

• Schimmige figuren die zich snel lijken af te wenden als ze worden benaderd
• een duistere figuur die af en toe in de bewakingstoren wordt gezien
• een kwaadaardig gekakel wordt gehoord komend uit cel blok 12
• schaduwfiguren zijn gezien die langs muren naar beneden gleden in celblok 6
• geestige gezichten zijn waargenomen in celblok 4
• en vreemde geluiden zoals voetstappen zonder lichaam, praten in de verte, en bonzen op celdeuren zijn ook gehoord.

Waverly Hills was oorspronkelijk een houten gebouw van twee verdiepingen dat in 1910 werd geopend. Het gebouw dat u vandaag de dag ziet, is echter in 1926 gebouwd. Het diende als tuberculoseziekenhuis in het begin en het midden van de 20e eeuw, een tijd waarin de ziekte het ergst was. Men denkt dat er wel 63.000 patiënten zijn gestorven. Het dodental, de vermeende mishandeling en de twijfelachtige experimentele procedures op patiënten zijn allemaal recepten die mogelijk ten grondslag liggen aan een van de meest spookachtige gebouwen in de hele VS.

Het Waverly Hills Sanatorium heeft in de loop der jaren een behoorlijke reputatie opgebouwd nu meer en meer mensen toestemming krijgen om het gebouw te onderzoeken. Dit heeft in de loop der jaren ongelooflijk bewijs opgeleverd. Het is te zien geweest in shows als Ghost Adventures, Ghost Hunters (TAPS), en onze eigen Most Haunted. TAPS legde op hun thermische camera een figuur vast die door de hal leek te lopen. De figuur was ongeveer 2 meter lang en later ontdekten ze dat de geest van een jonge jongen genaamd Tim daar al eerder was gezien.

Er zijn grote hoeveelheden verschillende meldingen, waaronder verschijningen met een volledig lichaam, vluchtige schaduwen, geschreeuw uit lege kamers, voetstappen, plotselinge koude plekken en stemmen zonder lichaam, naast vele andere.

De historische Monte Cristo Homestead in Junee, New South Wales, wordt beschouwd als de meest behekste locatie in Australië. De reputatie zou te danken zijn aan een aantal tragische gebeurtenissen die er sinds de bouw in 1885 hebben plaatsgevonden. Vanaf het moment van de bouw tot 1948 was de familie Crawley eigenaar van het pand en woonde er ook. Gedurende deze periode was de familie getuige van vele sterfgevallen, waaronder de tragische dood van een jong kind dat van de trap was gevallen. Een dienstmeisje van de familie zou van het balkon zijn gevallen, en een staljongen zou op het landgoed zijn verbrand.

Er was ook een geesteszieke man, Harold genaamd (de zoon van een huisbewaarder), die 40 jaar lang vastgeketend zat in het huisje van de huisbewaarder. Hij werd opgerold naast het lichaam van zijn overleden moeder gevonden en naar een psychiatrische inrichting gestuurd, waar hij kort daarna overleed.

De tragedie houdt niet op bij de Crawley’s. Nadat het huis in 1948 werd verlaten, werd het overgenomen door een groep conciërges, van wie er een werd vermoord in de conciërgewoning.

Het Kasteel van de Goede Hoop in Kaapstad, Zuid-Afrika werd in de 17e eeuw gebouwd door de Nederlandse Oost-Indische Compagnie. Het is het oudste koloniale gebouw van het land en diende oorspronkelijk als bevoorradingsstation voor schepen die de verraderlijke wateren van de Kaap passeerden.

Het eerste gerapporteerde paranormale voorval was toen de verschijning van een lange heer in 1915 werd gezien op een van de wallen van het kasteel. De man werd niet meer gezien tot 1947 toen hij regelmatig werd gezien over een periode van twee weken. Hij sprong dan van de kant van een van de kasteelmuren en liep tussen de bastions Leerdam en Oranje.

Een van de populairste verhalen die met het kasteel wordt geassocieerd is de vroegere landvoogd Pieter Gysbert van Noodt. Hij stierf op 23 april 1728, op dezelfde dag dat hij zeven soldaten ter dood had veroordeeld die betrapt waren op een poging tot desertie. Men denkt dat een van de soldaten een vloek over hem uitsprak en eiste dat hij naar de executie zou komen kijken, wat hij niet deed. Later die dag werd Van Noodt dood aangetroffen over zijn bureau gebogen met een blik van angst op zijn gezicht.

Een ander beroemd spook is de Dame in Grijs. Men heeft gezien hoe ze door het kasteel rende, haar gezicht vasthield en hysterisch huilde. Maar sinds bij recente opgravingen het lichaam van een vrouw werd gevonden, is haar geest niet meer gerapporteerd.

Ergens in de jaren 1700 werd een soldaat gevonden, hangend aan het klokkentouw in de klokkentoren, die uitkijkt over de ingang van het kasteel. Na zijn dood werd de klokkentoren verzegeld, maar tot op de dag van vandaag slaat de klok uit zichzelf. Ook is er de geest van een zwarte hond die nietsvermoedende bezoekers bespringt en vervolgens in het niets verdwijnt.

Met een geschiedenis van martelingen en executies die meer dan 900 jaar teruggaat, wordt de Tower of London door velen beschouwd als een van de meest spookachtige plaatsen in het Verenigd Koninkrijk. Het werd oorspronkelijk gebouwd in 1078 door Willem de Veroveraar en heeft sindsdien een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Engeland.

Er zijn in de loop der jaren veel meldingen geweest van het paranormale in de Tower of London. De beroemdste van alle geesten die binnen de muren leven, is Anne Boleyn, de vrouw van koning Hendrik VIII. Zij werd onthoofd in 1536 en haar lichaam zonder hoofd is gezien in de gangen van de Tower en vaak in de buurt van de plek waar zij stierf.

Er zijn ook andere verschijningen gezien, waaronder Lady Jane Grey, die in 1957 door een bewaker werd gezien. In de Witte Toren is de Witte Dame gezien, vaak staande voor het raam, waar ze eens stond te zwaaien naar haar kinderen aan de andere kant van het gebouw.

Misschien wel het meest ijzingwekkend van alle meldingen is de mysterieuze verschijning van twee kinderen. Ze zijn overal in de kamers van het kasteel gezien. Ze worden vaak gezien in hun nachtjaponnen, handen vasthoudend en met een angstige blik op hun gezicht. Men denkt dat het twee voormalige prinsjes zijn, die naar de Tower werden gestuurd nadat ze door het parlement als onwettig waren bestempeld. Op een dag verdwenen zij en men nam aan dat zij in opdracht van hun oom, de Hertog van Gloucester, waren vermoord. Er zouden twee kleine skeletten zijn opgegraven onder een trap in de Witte Toren.

De Ancient Ram Inn, gebouwd in 1145, wordt beschouwd als het meest behekste huis van de Britse eilanden, en misschien wel het meest behekste huis ter wereld. Men gelooft dat verhalen over kinderoffers, duivelsaanbidding en boze geesten achter de angstaanjagende gebeurtenissen in dit gebouw zitten. De Inn werd gebouwd op het kruispunt van 2 leylijnen, wat volgens velen een geleider is voor spirituele activiteit. Bovendien zou er meer dan 5000 jaar geleden een oude heidense begraafplaats in het pand hebben gelegen.

Tijdens de tijd dat het een bed and breakfast was, vluchtten mensen vaak midden in de nacht, waarbij ze vaak volslanke verschijningen in hun kamers zagen, het gevoel hadden aangeraakt/getrokken te worden, stemmen zonder lichaam, en gewoon het algemene gevoel van het kwaad.

John, de huidige eigenaar en bewoner van de Ram Inn heeft gemeld dat hij op zijn eerste nacht in het huis in 1968, een aanwezigheid voelde die zijn arm greep, voordat hij uit bed en door de kamer werd gesleurd! John heeft sindsdien bewijs gevonden van duivelsverering en rituele offers. Hij vond twee kinderskeletten onder de trap, en ook gebroken dolken. Tot op de dag van vandaag heeft hij last van spoken en aanvallen.

De Citadel van Halifax wordt ook wel de meest behekste historische plek van Canada genoemd en heeft in de loop der jaren honderden meldingen van waarnemingen van geesten ontvangen. Dit stervormige fort, gelegen op de top van Citadel Hill in de stad Halifax, Nova Scotia, is bijna 300 jaar oud. De oorspronkelijke fundamenten werden in 1749 gebouwd en in 1856 herbouwd.

Medewerkers en bezoekers hebben verschillende verschijningen gemeld die over het terrein liepen, waarbij een bezoeker getuige was van een soldaat in uniform die een van de kamers in de oude gevangenisruimte binnenliep en gewoon verdween. Dit is een veel voorkomend thema bij de vele meldingen over verschijningen. Andere geestverschijningen zijn een oude man, een vrouw, een man met een rode mantel, en een oudere dame die zichzelf in spiegels laat zien.

Een klein meisje zou de groepen volgen die deelnemen aan de spooktochten, waarbij de groepsleden vaak ervaren dat ze hun handen vasthoudt. Andere meldingen zijn stemmen zonder lichaam, onverklaarbare knallen en stoten, nevels die op film en met het blote oog zijn vastgelegd. Het gevoel bekeken te worden is een veel voorkomende klacht, evenals het plotselinge gevoel misselijk te worden, plotselinge windvlagen in afgesloten ruimten, bewegende meubels, slaande deuren, en soms zijn mensen door een onzichtbare kracht geduwd.

Het Banff Springs hotel in Alberta Canada werd meer dan 125 jaar geleden gebouwd door de Canadian Pacific Railway, als een luxe stopplaats voor treinreizigers. Laat je echter niet misleiden door de pittoreske omgeving, want het gerucht gaat dat het een van de meest behekste hotels van het land is.

Verschrikkelijke berichten zijn onder andere de waarneming van een bruid die van de trap viel en daarbij haar nek brak nadat ze in paniek raakte toen haar jurk in brand vloog. Haar verschijning is gezien op de trap en in de balzaal, dansend, waarbij velen melding maakten van de vlammen uit de achterkant van haar jurk.

Het belangrijkste verhaal dat wordt verteld door de lokale bevolking is dat van de familie die werd vermoord in kamer 873. De deur naar deze kamer is sindsdien dichtgemetseld, maar de familie die in deze kamer om het leven kwam, wordt tot op de dag van vandaag nog steeds gezien, vaak in de gang buiten de kamer.

Misschien wel het populairst van alle verhalen is die over de voormalige liftbediende, Sam Macauley. Hij diende in het hotel gedurende de jaren ’60 en ’70 en wordt tot op de dag van vandaag nog gezien. Hij helpt graag gasten naar hun kamers, gekleed in zijn jaren ’60 uniform, doet vaak het licht aan en opent gesloten deuren. Als je een praatje probeert te maken of Sam een fooi geeft, verdwijnt hij.

Oorspronkelijk gebouwd in de 11e eeuw als kasteel door de graven van Anjou, werd Château de Brissac in 1502 herbouwd door Charles II, hertog van Brissac, die het kasteel zijn naam gaf. Dit adellijke kasteel is het hoogste in Frankrijk, en het straalt ouderwetse charme uit, maar een van zijn vroegere bewoners heeft meer dan een bezoeker geschokt.

Een dubbele moord die ergens in de 15e eeuw binnen de muren van het kasteel plaatsvond, heeft geleid tot een van de meer populaire geesten van het Château de Brissac, die van de la Dame Verte, of “Groene Dame”. De huidige bewoners (de huidige Hertog van Brissac en zijn familie) zijn eraan gewend geraakt dat zij door de kamers dwaalt, maar zij heeft al menig gast de stuipen op het lijf gejaagd. Ze wordt vaak gezien in de torenkamer van de kapel, met haar groene jurk aan. Wat echter angstaanjagend is, is haar gezicht. Als ze je aankijkt, zul je zien dat haar gezicht gapende gaten heeft waar haar ogen en neus zouden moeten zitten, net zoals een lijk eruit zou zien. Naast haar verschijning wordt haar gekreun vaak in de vroege uurtjes in het kasteel gehoord.

Borgvattnet is een klein dorp in de provincie Jämtland, Noord-Zweden. Het staat bekend om een van de meest behekste huizen van Zweden, de Oude Pastorie, die werd gebouwd in 1876.

Het eerste spook dat ooit in de pastorie is gedocumenteerd, kwam in 1927 toen kapelaan Nils Hedlund er verbleef. Hij meldde veel vreemde gebeurtenissen, waaronder een bijzondere ontmoeting met iets paranormaals. Hij was op weg naar de zolder om zijn was op te halen toen hij zag hoe zijn was door een onzichtbare kracht van de lijn werd gerukt.

Rudolf Tangden, een priester die in de jaren dertig in de pastorie woonde, zag een oude vrouw, gekleed in grijs, in een kamer verschijnen. Hij volgde haar toen ze wegliep, maar ze verdween voor zijn ogen. In de jaren ’40 zeiden Tangdens opvolger, Otto Lindgren, en zijn vrouw dat ze verschillende paranormale ervaringen hadden, waaronder onverklaarbare geluiden en bewegende voorwerpen.

Bij een gelegenheid werd een vrouw die in de gastenkamer verbleef, midden in de nacht gewekt en zag 3 oude vrouwen naar haar zitten staren. Ze deed snel het licht aan en ze keken haar nog steeds aan, maar nu leken ze wazig.

In 1945 nam kapelaan Erick Lindgren zijn intrek in de pastorie, en hij begon een dagboek waarin hij veel van zijn eigen ervaringen in het huis beschreef. Hij vertelde dat hij regelmatig uit zijn stoel werd gegooid door een onzichtbare kracht.

Het huidige gebouw doet dienst als restaurant/café, en als gastenverblijf. Als u het aandurft de hele nacht te blijven, krijgt u als bewijs een overnachtingscertificaat.

Nu een museum, zijn de geesten van Duitse soldaten uit de Tweede Wereldoorlog in uniform gezien. Het licht gaat uit zichzelf aan en uit en in de kelder zijn stemmen te horen. Duitse commando’s worden vaak midden in de nacht geroepen, en voetstappen zonder lichaam zijn een veel voorkomende ervaring.

Soldaten die het museum bezochten en een telefoon opnamen, hebben gemeld dat ze een vrouw achterstevoren hoorden praten, het is niet duidelijk of het in het Engels of Duits is.

In de stad Babenhausen zou ergens in de 19e eeuw een vrouw op de brandstapel zijn verbrand. Haar geest zou verschillende Duitse soldaten hebben verleid en gedood.

Lawang Sewu (wat “Duizend Deuren” betekent) werd in 1917 gebouwd door de Nederlands Oost-Indische Spoorwegmaatschappij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bezetten de Japanners Indonesië, en Lawang Sewu werd overgenomen door Japanse troepen. De kelder van B gebouw werd gebruikt als gevangenis, waar veel mensen hard werden behandeld, velen van hen werden geëxecuteerd. Toen Semarang in oktober 1945 bij de slag om Semarang door de Nederlanders werd heroverd, gebruikten Nederlandse soldaten de tunnel onder gebouw A om de stad binnen te sluipen. Een gevecht volgde en talrijke Indonesische soldaten werden gedood, evenals 5 medewerkers.

Lawang Sewu wordt verondersteld de meest spookachtige plaats in Indonesië te zijn, met veel toeristen die het prachtige gebouw bezoeken om hopelijk een glimp van het paranormale op te vangen. Onder de vele geesten die hier zijn gerapporteerd, is de meest populaire en vaak waargenomen geest de Nederlandse vrouw. Zij zou er zelfmoord hebben gepleegd en werd tijdens een TV-programma op film vastgelegd.

Hoofdloze geesten dwalen door de gangen en over het terrein, en in de kelder van het B-gebouw zou een kuntilanak rondwaren.

In de Lagune van Venetië, tussen Venetië en Lido, ligt het kleine eiland Poveglia. Poveglia werd bewoond sinds 421, toen bewoners van het vasteland er hun toevlucht zochten voor de indringers. De bevolking van Poveglia begon eeuwen later af te nemen en in de 14e eeuw was het eiland volledig verlaten. Zoals vele kleine eilanden in Europa werd het eiland tijdens de builenpest in de 14e eeuw een quarantainekolonie. Veel Venetianen werden hierheen gestuurd om te sterven, hun dode besmette lichamen werden verbrand op reusachtige brandstapels. Dit was ook het geval in 1630 toen de Zwarte Dood Venetië overspoelde.

De plaats zou in de jaren 1800 gebruikt zijn als psychiatrisch gesticht, maar vele bronnen beweren dat dit gewoon niet het geval is. Er blijven echter verhalen bestaan over mishandeling en experimentele procedures die in het gebouw werden uitgevoerd. In 1930 zou een arts zelfmoord hebben gepleegd door van de klokkentoren naar beneden te springen. Vanaf het midden van de 20e eeuw tot 1975, toen het werd gesloten, werd het Poveglia ziekenhuis gebruikt als een geriatrisch centrum.

Heden ten dage is het hele eiland verlaten, en men gelooft dat veel lokale bewoners geen voet op het eiland durven zetten uit angst vervloekt te worden. Ook vissers weigeren in het gebied te vissen uit angst menselijke resten mee te slepen.

De geesten van de patiënten en slachtoffers van de ziekte zouden rondspoken op het eiland en de gebouwen. Stemmen en geschreeuw worden vaak gehoord, en EVP’s worden vaak opgenomen. Donkere vluchtige schaduwen worden vaak waargenomen, en bezittingen zijn gerapporteerd. Ghost Adventures eigen Zak Bagans was blijkbaar bezeten tijdens het bezoek van de bemanning een paar jaar geleden, toen hij plotseling overmand werd door woede. Zodra mensen een voet op het eiland zetten, beginnen ze een drukkend slecht gevoel te voelen, en vaak vertrekken ze in opperste angst.

Het eiland La Isla de la Munecas (Het Eiland van de Poppen), gelegen aan het Teshuilomeer in Xochimilco ten zuiden van Mexico-Stad, is zeker een van de vreemdste spooklocaties in onze lijst. In de jaren 1950 verhuisde een man genaamd Julian Santan Barrera naar het eiland (ondanks dat hij getrouwd was en een jong gezin had).

Julian was zich niet bewust van de duistere geschiedenis van het gebied toen hij erheen verhuisde om kluizenaar te worden. De legende vertelt dat drie jonge meisjes in de buurt van het water speelden in de jaren 1920, toen een van de meisjes erin viel en verdronk in het troebele water. De plaatselijke bevolking gelooft dat de geest van het meisje sinds haar dood het eiland niet meer heeft kunnen verlaten. Het kreeg al snel de reputatie dat het er spookte, en de plaatselijke bevolking wilde er ’s nachts niet in de buurt komen uit angst voor wat ze zouden kunnen zien.

Julian beweerde dat zodra hij op het eiland kwam wonen, een klein meisje tegen hem begon te praten. Het meisje vertelde Julian hoe ze was gestorven, en dat ze gevangen zat op het eiland. Hij begon poppen voor dit kleine meisje te halen, en verkocht vaak fruit en groenten die hij op het eiland had verbouwd, zodat hij oude poppen voor haar kon kopen om mee te spelen.

Julian vertelde zijn neef later dat het steeds moeilijker werd om de dorst van het jonge meisje naar deze poppen te stillen, waarbij hij zich zorgen leek te maken dat zij wilde dat hij haar in haar waterige graf zou vergezellen. Op dezelfde dag dat hij dit gesprek had, keerde zijn neef terug naar het eiland toen hij zijn oom met zijn gezicht naar beneden in het kanaal vond. Zijn lichaam lag op dezelfde plaats waar het meisje zeventig jaar eerder kennelijk was verdronken.

Dagelijks spreken toeristen op het eiland er vaak van dat de ogen van de pop hen volgen. Anderen hebben ook gemeld dat de verminkte poppen hen toefluisteren, vooral ’s nachts. Ook Julian’s geest zou op het eiland blijven, evenals die van de jonge meisjes.

De plaats waar Edinburgh Castle staat, heeft een geschiedenis die teruggaat tot de IJzertijd. Edinburgh Castle, dat uitkijkt over wat volgens velen de meest spookachtige stad ter wereld is, is in zijn tijd het toneel geweest van martelingen en vele bloedige veldslagen. Recepten voor velen een spooklocatie.

Bezoekers en personeel van deze nieuwe toeristische bestemming, hebben door de jaren heen veel dingen ervaren. De meest voorkomende is het gevoel te worden aangeraakt en getrokken, evenals de waarneming van verschijningen. Geesten die zijn waargenomen zijn onder andere een oude man met een schort om, een drummertje zonder hoofd en een doedelzakspeler die op mysterieuze wijze om het leven kwam nadat hij verdwaald was geraakt in de tunnels onder het kasteel.

Andere ervaringen zijn schimmige figuren, vreemde lichten, plotselinge temperatuurdalingen, onverklaarbare nevels, vreemde geluiden, het gevoel bekeken te worden en plotselinge intense gevoelens van angst, droefheid en wanhoop.

Gebouwd rond 1300, is Akershus Fort (aka Akershus Kasteel) een middeleeuws kasteel dat diende als verdedigingsbolwerk voor de stad Oslo. Het heeft dienst gedaan als gevangenis gedurende de late 18e-19e eeuw, waarbij veel gevangenen tijdens hun gevangenschap zijn omgekomen. Nazi’s bezetten het kasteel ook tijdens de Tweede Wereldoorlog, en voerden er vele executies uit.

Akershus Kasteel wordt verondersteld de meest spookachtige plaats in Noorwegen te zijn, met vele geesten om over te spreken. Met zijn enorme geschiedenis is dat niet verwonderlijk. Het populairste spook is de duivelse hond Malcanisen, die de poorten van het kasteel zou bewaken. Volgens de legende wordt iedereen die door Malcanisen wordt benaderd, veroordeeld tot een gruwelijke dood ergens in de volgende drie maanden.

De geest van een vrouw genaamd Mantelgeisten wordt vaak gezien in het kasteel, teruglopend naar haar kamer. Ze verschijnt vanuit de duisternis in een lang gewaad en heeft geen gelaatstrekken.

Het Old Changi Hospital is een voormalig ziekenhuis in Changi, Singapore. Het werd in 1935 gebouwd als onderdeel van de oude militaire basis van Changi. Tijdens de bezetting door de Japanners werd het terrein door de beruchte Kempeitai (de Japanse geheime politie) gebruikt als gevangenis en martelkamp. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het gebouw opnieuw een ziekenhuis en bleef dit tot 1997, toen het werd vervangen door het Changi General Hospital. Sindsdien staat het er verlaten en vervallen bij.

Het gebouw wordt nu achtervolgd door zijn verleden, met Japanse soldaten, mensen die werden geëxecuteerd, en de patiënten die hier stierven. Er zijn verschijningen van een oude man gezien die door de gangen liep, en er is een vrouw gezien die door de kamers liep. Het is bekend dat de geesten van kinderen rondspoken op de oude kinderafdeling, en de geesten van bebloede Japanse soldaten zijn ook gezien. Luide knallen en onverklaarbaar geschreeuw komen ook vaak voor.

St. Augustine lighthouse (gebouwd in 1974) is een actieve vuurtoren en museum in St. Augustine, Florida. Augustine, Florida. De vuurtoren en de omringende gebouwen zijn naar verluidt behekst met spoken. De verschijningen van twee meisjes zijn bij verschillende gelegenheden gemeld door zowel bezoekers als personeel. De meisjes zouden de dochters zijn van Hezekiah Pittee, die in de jaren 1870 de leiding had bij de bouw van de vuurtoren. Zijn twee dochters kwamen tijdens de bouw om bij een tragisch ongeval op de bouwplaats. Beiden zijn gezien op de catwalk van de toren.

De verschijning van een vrouw is ook waargenomen, staande op de trap van de vuurtoren of lopend op het terrein buiten de gebouwen. Haar stem is verschillende keren gehoord, vaak schreeuwend om hulp. Er zijn ook verschillende meldingen geweest van gesprekken zonder lichaam, schaduwen en het geluid van voetstappen die de vuurtorentrappen opkwamen.

De geest van een man is ook gezien in de kelder van de vuurtoren, vermoedelijk die van de Burgeroorlogheld en voormalig vuurtorenwachter William A. Harn.

Door het overweldigende aantal meldingen die van de locatie kwamen, onderzocht de TAPS bemanning en vond verschillende bewijsstukken, waaronder een video van wat een vrouw lijkt te zijn die over de reling van de vuurtoren trap kijkt. Ze legden ook schaduwfiguren vast en een EVP van een vrouw die om hulp roept! Vanwege hun succes bij het vastleggen van paranormaal bewijs, noemde TAPS de locatie ‘de Mona Lisa van paranormale locaties’.

The Queen Mary Hotel is een voormalig oceaanstomer dat voornamelijk in de Noord-Atlantische Oceaan voer gedurende de jaren 1930 tot 1960. Sinds de jaren 1970 wordt het schip gerund als hotel in Long Beach, Californië.

Het wordt beschouwd als een van de meest spookachtige hotels in Amerika, en met de enorme hoeveelheid ervaringen die er zijn gemeld, is dat moeilijk te betwisten. Het schip heeft zoveel spookachtige gebieden, dat het moeilijk is te weten waar te beginnen bij het proberen om ze te verklaren.

De meest populaire van alle meldingen lijken te komen uit het First Class Zwembad. Twee vrouwen zouden hier verdronken zijn in de jaren 1930 en 1960. Hun geesten zijn bij talrijke gelegenheden in dit gebied gezien.

De gestalte van een vrouw in het wit is gezien in de Salon van de Koningin. Er is een heer in een formeel pak uit de jaren 1930 gezien in de First Class suites. De geesten van twee kinderen zijn gezien en gehoord in de buurt van de opslagruimte, en de geest van een jonge vrouw is gezien lopend door het Tourist Class zwembad.

In cabine B340 zijn ook veel paranormale meldingen geweest, deze is echter niet meer beschikbaar voor verhuur. Of dit te maken heeft met de ervaringen die daar zijn gemeld of om heel andere redenen, is niet bekend.

Mary King’s Close is een ondergrondse wirwar van straten en woningen. Het was ooit een bloeiende handelswijk waar de handelaars van Edinburgh woonden en werkten, maar in 1645 werd aangenomen dat de Close verlaten was na een uitbraak van de pest. De geïnfecteerden bleven in afzondering achter. De plaats is nu een populaire toeristische bestemming, waar dagelijks rondleidingen worden gegeven aan mensen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis en de legenden die met de close worden geassocieerd.

Sinds de 17e eeuw zijn er meldingen van paranormale gebeurtenissen in de close, en het wordt nu beschouwd als een van de meest spookachtige plaatsen in Schotland. De familie Coltheart, die er in 1685 woonde, was de eerste die melding maakte van iets paranormaals. Kort nadat ze er waren komen wonen na het uitbreken van de pest, begonnen ze spookachtige figuren te zien, en ze werden doodsbang achtergelaten na het zien van fantoom ledematen zonder lichaam, en het ervaren van zeer levendige nachtmerries.

Vandaag de dag hebben medewerkers en bezoekers gemeld dat ze de geest van een ‘bezorgde vrouw’ hebben gezien, een vrouw in het zwart, en een klein meisje genaamd Annie. De geest van Annie staat bekend om haar interactie met mensen die haar geschenken achterlaten in een van de kamers.

Andere meldingen zijn geluiden, zoals krassen, de geluiden van een feest of taverne, en voetstappen die je lijken te volgen. Er zijn ook stenen gegooid en er worden vaak intense EVP’s opgevangen in het hele gebied, vooral in het huis van Mr Chesney.

Ongetwijfeld ’s werelds beroemdste residentie, de woning en het kantoor van de president van de Verenigde Staten. Het is de officiële residentie van elke president sinds 1800, toen John Adams er zijn intrek nam. Met de enorme hoeveelheid geschiedenis en historische figuren die de vertrekken hebben opgeluisterd, is het niet verwonderlijk dat er in het Witte Huis een paar spookverhalen de ronde doen. Het wordt zelfs beschouwd als het meest behekste huis van Amerika.

Presidenten uit het verleden, hun families en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders hebben allen getuigenis afgelegd van het paranormale gebeuren in het Witte Huis. Op een bepaald bezoek, verbleef de premier van het Verenigd Koninkrijk, Winston Churchill, in de slaapkamer van de Lincoln. Hij was net klaar met baden en liep terug in de suite waar hij Lincoln zag staan bij de open haard. Hij weigerde daarna nog in die kamer te slapen. Andere mensen die hebben gezegd dat ze de geest van Abraham Lincoln hebben gezien zijn onder andere presidenten Teddy Roosevelt, Herbert Hoover, en Dwight Eisenhower; First Ladies Jacquie Kennedy en Ladybird Johnson; en presidentiële kinderen Susan Ford en Maureen Reagan. Maureen en haar man waren beiden getuige van Lincoln die bij dezelfde open haard stond waar Churchill hem ooit had gezien.

Naar verluidt verbleef Koningin Wilhelmina der Nederlanden in de Rozenkamer toen zij midden in de nacht geklop op de deur hoorde. Toen ze opendeed, werd ze geconfronteerd met de geest van Abraham Lincoln, die in de gang stond.

President Andrew Jackson zou in de Rose Room hebben rondgespookt, waarbij talloze Witte Huis-medewerkers zijn hartelijke lach zouden hebben gehoord of hem in een vlaag van woede hevig zouden hebben horen vloeken.

De geest van Abigail Adams (de vrouw van John Adams) is gezien terwijl ze door de East Room zweefde. Dit is blijkbaar de kamer waar zij haar was ophing, en verschillende ooggetuigen, waaronder personeel en bezoekers, hebben haar schijnbaar door de kamer zien zweven met haar armen uitgestrekt alsof ze een wasmand droeg.

Er zijn ook verschillende andere schimmen gezien, waaronder vroegere werknemers, presidenten Thomas Jefferson en John Tyler; First Lady Dolley Madison; een Britse soldaat; en Anne Surratt. Plotselinge koude vlekken, voetstappen zonder lichaam, stemmen, geklop en geschreeuw zijn ook gemeld op 1600 Pennsylvania Avenue.

Heeft u uw paranormale honger nog niet gestild? Wij hebben hier een lijst van de beste 12 spookboeken samengesteld.