Als u naar kunst wilt kijken, dan is Parijs waarschijnlijk de beste stad ter wereld om te bezoeken. Het is de thuisbasis van meerdere musea die enkele van de grootste kunstcollecties ter wereld bevatten. In dit bericht ontdekt u de ultieme lijst van feiten over het Musée d’Orsay, een van die musea en een beroemde bezienswaardigheid in Parijs.
Gerelateerd: Houdt u van musea? Dan vind je onze andere berichten over het Louvre, het Centre Pompidou, Madame Tussauds of het Vaticaanmuseum vast ook leuk!
Intressante feiten over het Musée d’Orsay
Het Musée d’Orsay is een nationaal museum voor schone kunsten in Parijs, Frankrijk. Het herbergt voornamelijk Franse kunst uit de periode 1848-1914. De kunstcollectie omvat schilderijen, beeldhouwwerken, meubelen en fotografie.
Het museum opende zijn deuren in 1986 en is sindsdien uitgegroeid tot een van de meest bezochte musea in Parijs en Frankrijk en staat zelfs in de top 10 van musea in de wereld.
Het heeft een grote collectie kunst
Het Musée d’Orsay herbergt de grootste collectie impressionistische en post-impressionistische kunstwerken ter wereld.
Het museum bevat meer dan 2000 meesterwerken van Claude Monet, Édouard Manet, Edgar Degas, Pierre-Auguste Renoir, Paul Cézanne, Georges Seurat, Alfred Sisley, Paul Gauguin, en meerdere beroemde schilderijen van Vincent Van Gogh.
Waar is het Musée d’Orsay gevestigd?
Het Musée d’Orsay ligt op de linkeroever van de rivier de Seine, midden in het historische centrum van de hoofdstad van Frankrijk, Parijs.
Het ligt recht tegenover de Tuilerieën-tuinen, recht tegenover de rivier. In dit gebied bevinden zich enkele van de grootste musea ter wereld, waaronder het Louvre, het Centre Pompidou (waarin het Museum voor Moderne Kunst is ondergebracht) en het Musée Rodin, gewijd aan de beeldhouwwerken van Auguste Rodin.
Het Musée d’Orsay was vroeger een treinstation
Voordat het gebouw werd omgebouwd tot museum, was er het “Gare d’Orsay” in gevestigd, een treinstation dat aan het eind van de 19e eeuw (1898-1900) werd gebouwd.
Het werd gebouwd als eindstation voor de spoorlijn tussen Orléans en Parijs, die Parijs verbond met het zuidwesten van Frankrijk. en het was ’s werelds eerste stedelijke station voor elektrische spoorwegen. Het was gemodelleerd naar de “Baltimore Belt Line electrified railway” die in 1895 was voltooid.
Het herbergde ook een hotel
Het gebouw van het Musée d’Orsay was multifunctioneel, want het herbergde ook een hotel met 370 kamers aan de west- en zuidzijde.
Toen besloten was het gebouw te renoveren en als museum te gebruiken, sloot het Hôtel d’Orsay in 1973 definitief zijn deuren.
Het station en het hotel werden gebouwd op ruïnes
Voordat het monumentale eindstation werd gebouwd door de “Compagnie Paris-Orléans”, een van de eerste spoorwegmaatschappijen van Frankrijk, stond op deze plaats het “Palais d’Orsay”, waar op de eerste verdieping de “Cour des Comptes” (financiële archieven) was ondergebracht. De bouw ervan begon in 1810, maar werd pas in 1840 voltooid.
De archieven werden overgebracht naar het Paleis van Versailles en in 1871, in de nacht van 23 op 24 mei 1871, werd het grotendeels lege Palais d’Orsay (samen met het Tuilerieën Paleis) door de soldaten van de Parijse Commune tot de grond toe afgebrand.
De ruïnes van het Palais d’Orsay bleven ongeveer 30 jaar op deze locatie staan, totdat het nieuwe gare d’Orsay werd gebouwd.
Wie ontwierp het gebouw?
De wereldtentoonstelling van het jaar 1900 stond op het punt om in Parijs te worden gehouden. Deze wereldtentoonstelling staat bekend als de “Exposition Universelle” of kortweg de “Exposition 1900 Paris”.
Om ervoor te zorgen dat de bouw van het station zou worden voltooid, werd het opgedragen aan 3 van de meest gerenommeerde architecten van die tijd:
- Lucien Magne – Een Franse architect die bekend stond om zijn werk aan religieuze gebouwen, waarvan de bekendste de Sacré-Coeur in Parijs is.
- Émile Bénard – Een Franse architect en schilder, bekend als assistent van Charles Garnier tijdens de bouw van het Palais Garnier.
- Victor Laloux – Een Franse architect bekend om zijn werk aan de neo-Byzantijnse basiliek van St. Martin in Tours.
Het gebouw is ontworpen in de Beaux-Arts stijl, een stijl die is gebaseerd op de principes van het Franse neoclassicisme en die veel werd gebruikt in Parijs in de 19e eeuw.
Interessante feiten over het Musée d’Orsay-gebouw
Het Musée d’Orsay, een voormalig treinstation en een hotel met 370 kamers, is, net als vrijwel elk ander groot gebouw in Parijs, een massief gebouw.
Hieronder volgen enkele statistieken van het gebouw om dit te benadrukken:
- De lengte van het gebouw is 173 meter (567 ft).
- De breedte van het gebouw is 75 meter.
- De grote hal is 138 meter lang, 40 meter breed en 32 meter hoog.
- Het gebouw bestaat uit 12.000 ton staal.
- Het gebouw gebruikt 35.000 vierkante meter glas.
- Het gebouw heeft 10 roltrappen en 12 liften.
- Elk uur wordt 1 miljoen kubieke meter lucht geklimatiseerd.
Het gebouw was bijna gesloopt
Als de toenmalige minister van Cultuur, Jacques Duhamel, er niet was geweest, zou het oude station al in 1970 zijn gesloopt.
De Directie van het Museum van Frankrijk, de titel van de belangrijkste staatsmusea in Frankrijk, kwam met het idee om er een museum van te maken, en het verzoek werd ingewilligd door de toenmalige Franse president Georges Pompidou.
Waarom werd het plan om van het Gare d’Orsay een museum te maken geaccepteerd?
Omdat men dacht dat het de leemte zou opvullen die bestond tussen het Nationaal Museum voor Moderne Kunst, dat toen in het Palais de Tokyo was ondergebracht, en het Louvre.
De collectie omvat enkele van de beroemdste schilderijen ter wereld
Het herbergt enkele van de beroemdste en meest iconische impressionistische en post-impressionistische schilderijen ter wereld, zoals:
Gustave Courbet’s “The Artist’s Studio” (1854-55)
Édouard Manet’s “Le Déjeuner Sur l’herbe” (1863; Lunch op het gras)
Pierre-Auguste Renoir’s “Dans op Le Moulin de la Galette” (1876; Bal du moulin de la Galette)
James McNeill Whistlers “Moeder van Whistler”(1871)
Vincent Van Gogh’s “Sterrennacht over de Rhône” (1888)
Meer interessante feiten over het Musée d’Orsay
12. Een interessant feit over het Musée d’Orsay: het ligt recht tegenover wat vroeger het Tuileries-paleis was. Daar werden Marie Antoinette en de rest van de koninklijke familie tijdens de Franse Revolutie aan het eind van de 18e eeuw vastgehouden, en zij probeerden er (tevergeefs) uit te ontsnappen.
13. Toen het Franse spoorwegnet zich uitbreidde, werd het spoorwegsysteem dat naar het Gare d’Orsay leidde, ongeschikt voor de lange treinen die werden gebruikt. In 1939 werd het daarom niet meer gebruikt voor langeafstandsreizen.
14. Ondanks het feit dat het Gare d’Orsay niet meer wordt gebruikt voor langeafstandstreinen, wordt het tot op de dag van vandaag gebruikt voor voorstadsroutes door de SNCF (“Franse Nationale Spoorwegmaatschappij”).
15. Net als bij veel andere gebouwen, waaronder het Centre Pompidou, werd er een wedstrijd uitgeschreven om te bepalen wie de renovaties van het Musée d’Orsay zou mogen ontwerpen. Dit gebeurde in 1978.
16. De renovaties om van het Gare d’Orsay een museum te maken, omvatten het creëren van 20.000 vierkante meter nieuw vloeroppervlak in het gebouw op 4 nieuwe verdiepingen. Het project werd gegund aan ACT Architecture, een team van drie jonge architecten (Pierre Colboc, Renaud Bardon en Jean-Paul Philippon).
17. De bouw was in handen van Bouygues, een in Parijs gevestigd bouwbedrijf dat sindsdien bij veel grote projecten betrokken is geweest, waaronder de Kanaaltunnel (1994) die Frankrijk met Engeland verbindt en het Stade de France in Parijs, het grootste sportstadion van Frankrijk (1998).
18. het interieurontwerp van het Musée d’Orsay was in handen van de Italiaanse architecte Gae Aulenti (4 december 1927 – 31 oktober 2012). Zij was ook betrokken bij vele andere grote museumontwerpen, waaronder dat van het Centre Pompidou en het Nationaal Kunstmuseum van Catalonië.
19. Het Musée d’Orsay herbergt een van de meest verbazingwekkende klokken ter wereld, die vroeger dienst deed als klok van het station.
20. Op het plein voor het Musée d’Orsay staan 6 bronzen beelden die de continenten van de wereld voorstellen. De volgende beelden zijn er te vinden:
- Zuid-Amerika door Aimé Millet
- Azië door Alexandre Falguière
- Oceanië door Mathurin Moreau
- Europa door Alexandre Schoenewerk
- Noord-Amerika door Ernest-Eugène Hiolle
- Afrika door Eugène Delaplanche
21. De beelden werden gebruikt voor de “Exposition Universelle” 1878. De vrouwensculpturen die de continenten voorstelden, waren blijkbaar verloren gegaan en werden in 1963 teruggevonden op een openbare stortplaats in Nantes. Het Musée d’Orsay besloot ze te verwerven, maar betaalde er geen geld voor. De beelden werden geruild tegen een schilderij van Sisley, dat zich nu in het “Musée des Beaux-Arts” in Nantes bevindt!
22. Het Musée d’Orsay is een van de meest bezochte musea ter wereld, en ontvangt jaarlijks meer dan 3 miljoen bezoekers!
23. Het museum opende officieel zijn deuren in december 1986 en het was de toenmalige president van Frankrijk, Francois Mitterand, die dit officieel deed.
24. Wilt u prachtige foto’s maken? Dan moet u zeker de trappen achter de enorme klok van het Musée d’Orsay beklimmen. Het is een van de meest verbazingwekkende en unieke plekken om foto’s te maken van de prachtige stad Parijs!
25. Wilt u meer te weten komen over de meesterwerken die in het Musée d’Orsay worden tentoongesteld? Dan moet je het museum nu volgen op Instagram! Het museum heeft schilder, illustrator en schrijver Jean-Philippe Delhomme ingehuurd om elke maandag een verbazingwekkende illustratie te maken!