Vet is een noodzakelijk bestanddeel van de dagelijkse voeding. Het is nodig voor een gezonde celfunctie, energie, demping voor vitale organen, isolatie, en voor de smaak van voedsel.

Vetopslag in het lichaam bestaat uit twee soorten vet: essentieel en niet-essentieel vet.Essentieel vet is de minimale hoeveelheid vet die nodig is voor een normale fysiologische functie. Voor mannen en vrouwen worden de waarden voor essentieel vet gewoonlijk op respectievelijk 3% en 12% gesteld. Vet boven deze minimale hoeveelheid wordt niet-essentieel vet genoemd. Algemeen wordt aangenomen dat een algemeen bereik van 10-22% voor mannen en 20-32% voor vrouwen als bevredigend voor een goede gezondheid wordt beschouwd. Een lichaamssamenstelling binnen het aanbevolen bereik suggereert dat een persoon minder risico loopt op het ontwikkelen van aan obesitas gerelateerde ziekten, zoals diabetes, hoge bloeddruk en zelfs sommige vormen van kanker.

Het essentiële vetbereik van een vrouw is van nature groter dan dat van een man vanwege vetafzettingen in borsten, baarmoeder en geslachtsspecifieke plaatsen. Zowel bij mannen als bij vrouwen kunnen niet-essentiële vetreserves gezond zijn, vooral omdat ze aanzienlijke hoeveelheden energie leveren.

Extra lichaamsvet wordt gecategoriseerd met de termen overgewicht en obesitas. Deze termen hebben niets te maken met sociale status of fysieke aantrekkelijkheid, maar duiden eerder op gezondheidsrisico’s. Overgewicht wordt gedefinieerd als de ophoping van niet-essentieel lichaamsvet tot het punt dat dit de gezondheid nadelig beïnvloedt. Volgens het American College of Sports Medicine (ACSM) is de drempel om als overgewicht te worden gekenmerkt een lichaamssamenstelling van FM groter dan 32% en 19% voor vrouwen en mannen in de leeftijd van 20-39 jaar.3

Obesitas wordt gekenmerkt door overmatige accumulatie van lichaamsvet en kan worden gedefinieerd als een ernstiger vorm van overgewicht. Classificaties van obesitas beginnen bij een lichaamssamenstelling van FM groter dan 39% en 25% bij vrouwen en mannen in de leeftijd van 20-39, respectievelijk. 4

Andere gezondheidsrisico’s

Ziekten zijn niet de enige zorg bij een ongezond lichaamsvetpercentage. Verschillende andere worden hieronder opgesomd.

• Prestatie van lichamelijke activiteit
  Een belangrijk onderdeel van een gezonde levensstijl en gewichtsbeheersing is regelmatige lichamelijke activiteit en lichaamsbeweging. Integendeel, degenen die een zittende levensstijl leiden, zullen het moeilijker vinden om een gezond lichaamsgewicht te behouden of voldoende spiermassa, uithoudingsvermogen en flexibiliteit te ontwikkelen. Helaas maakt extra lichaamsgewicht het moeilijker om actief te zijn, omdat het meer energie vergt en een groter beroep doet op zwakke spieren en het cardiovasculaire systeem. Het resultaat is een zichzelf in stand houdende cyclus van inactiviteit die leidt tot meer lichaamsgewicht, wat weer leidt tot meer inactiviteit.
• Emotioneel welzijn
  Uit studies blijkt dat zwaarlijvigheid samenhangt met een toename van 25% in angst- en stemmingsstoornissen, ongeacht leeftijd of geslacht. Andere studies suggereren dat een toename in BMI de incidentie van persoonlijkheidsstoornissen en angst- en stemmingsstoornissen significant verhoogt. Aanvullende studies hebben een hogere

  incidentie van psychische stoornissen en zelfmoordneigingen kunnen associëren bij zwaarlijvige vrouwen in vergelijking met zwaarlijvige mannen.5

• Vroegtijdige dood
  De associatie tussen obesitas en ziekten, zoals kanker, CVD en diabetes, suggereert dat mensen met meer lichaamsvet over het algemeen een kortere levensduur hebben. Het Center for Disease Control (CDC) schat dat tot 365.000 sterfgevallen per jaar in verband kunnen worden gebracht met obesitas, wat neerkomt op bijna 15% van alle sterfgevallen. Andere studies hebben het aantal verloren levensjaren gekoppeld aan de meting van de body mass index, waarbij wordt geschat dat ergens tussen 2 en 20 jaar verloren kan gaan, afhankelijk van etniciteit, leeftijd op het moment van obesitasclassificatie, en geslacht.6
• Economische impact
  De fysieke schade veroorzaakt door obesitas en overgewicht wordt weerspiegeld door de economische impact op het gezondheidszorgsysteem. De CDC heeft de medische kosten geschat op ongeveer $147 miljard in 2008, waarin preventieve, diagnostische en behandelingen zijn opgenomen. Overgewicht en obesitas dragen ook bij tot productiviteitsverlies op het werk door absenteïsme en presenteïsme, gedefinieerd als minder productief zijn tijdens het werk. De jaarlijkse productiekosten in het hele land liggen tussen $ 3,38 en $ 6,38 miljard.7