John Seay richtte in 2011 The Seay Firm op na een decennium als muzikant, tourmanager en muziekschrijver te hebben gewerkt. Hij heeft over muziekrecht gesproken op SXSW en het Americana Festival, onder andere. Hij adviseert regelmatig cliënten over producer overeenkomsten en beat lease overeenkomsten. Lees meer over John hier of volg hem op Twitter/Instagram: @TheSeayFirmLLC
Niet dat je mij nodig hebt om je dit te vertellen, maar de muziekindustrie kan intimiderend zijn. Als artiesten en producenten, zul je geconfronteerd worden met een verscheidenheid aan overeenkomsten als je navigeert door je carrière. Vandaag ga ik een problematisch maar populair type overeenkomst tussen artiesten en producers uit de doeken doen: Beat Lease Agreements.
Wat is een Beat Lease Agreement?
Net als in een traditionele producerovereenkomst of beat verkoopovereenkomst, staat een Beat Lease Agreement een artiest toe om de instrumentale beat van een producer in een nieuwe opname van de artiest op te nemen. Maar in tegenstelling tot die overeenkomsten, behoudt de producent in een Beat Lease-overeenkomst de volledige eigendom van het auteursrecht op de beat, terwijl hij de artiest een exclusieve of niet-exclusieve licentie geeft om de beat te gebruiken, doorgaans voor een bepaalde periode (jaren) en/of een bepaald aantal exploitaties (verkopen en streams).
Waarom bestaan er Beat Lease-overeenkomsten?
Beat Lease-overeenkomsten zijn ontstaan als een manier om een veelvoorkomend probleem in de markt voor de verkoop van beats aan te pakken: producenten willen zoveel mogelijk geld voor hun beats krijgen; aangezien de beats echter niets waard zijn als ze ongebruikt op een harde schijf staan, zijn producenten voorlopig bereid om voor minder dan wat ze denken dat de beats waard zijn, afstand te doen van die beats, maar alleen als het voor een beperkte tijd is. Op die manier kan de producent, zodra de rechten weer bij hem liggen, wat meer geld verdienen door de beat opnieuw uit te brengen of rechtstreeks te verkopen. Artiesten van hun kant zijn bereid om beats te leasen, terwijl ze heel goed weten dat hun leasecontract over een paar jaar afloopt, in ruil voor het recht om de beat nu te gebruiken tegen een prijs die binnen hun budget ligt.
Eén probleem met Beat Lease-overeenkomsten is dat ze vaak slecht zijn opgesteld. De gevaarlijkste soorten transacties in de muziekindustrie zijn die waarbij een van de partijen of beide partijen niet begrijpen wat de overeenkomst tussen hen is. Dus of je nu een producer bent met beats om te verkopen of een artiest die niet over de middelen beschikt om een beat rechtstreeks te kopen, hier zijn zes dingen die je moet weten over Beat Lease-overeenkomsten:
Weet hoe lang de lease duurt
Beat Lease-overeenkomsten duren per definitie niet eeuwig. In een traditionele producenten- of beatverkoopovereenkomst draagt de producent doorgaans het auteursrecht van de beat over aan de artiest. In een beatlease-overeenkomst leaset de artiest de beat echter exclusief of niet-exclusief voor een bepaalde periode of voor een bepaald aantal of type exploitaties of beide. De lease-overeenkomst kan bijvoorbeeld verstrijken na drie jaar of na 1.000 downloads of streaming-equivalenten, d.w.z. het aantal streams dat nodig is om een download te genereren. Zodra je een van deze doelen hebt bereikt, loopt de lease automatisch af en kun je de beat niet langer gebruiken.
Hoe dan ook, beide partijen moeten weten hoe lang de lease van de beat duurt. Dit wordt de “Termijn” genoemd.
Als je een artiest bent, moet je weten wat de Termijn is, zodat je de beat niet per ongeluk exploiteert nadat de leasetermijn is verstreken en zo per ongeluk inbreuk maakt op het auteursrecht van de producent. Ben je een producer, dan weet je de vroegste datum waarop je de beat aan iemand anders kunt verhuren of opnieuw aan de artiest kunt verhuren voor meer geld (of dreigen de artiest aan te klagen wegens inbreuk op je auteursrecht).
Als artiest moet je proberen een zo lang mogelijke huurovereenkomst voor de beat te krijgen, idealiter met enkele opties om de huurovereenkomst te verlengen of om te zetten in een overdracht van het auteursrecht door aanvullende betalingen te doen in de toekomst. Als producer wil je natuurlijk zo snel mogelijk de rechten op de beat terugkrijgen zodat je hem opnieuw kunt verhuren, maar je wilt ook dat het nummer waarin je beat is verwerkt een hit wordt, en dat kan tijd kosten. Je wilt dat de artiest zich zeker genoeg voelt om geld te investeren in het promoten van de beat, wetende dat hij genoeg tijd heeft om de vruchten van die investering te plukken voordat hij de beat opnieuw moet releasen.
Weten wat wel en niet met de beat kan worden gedaan
Je moet ervoor zorgen dat je begrijpt wat er met de beat kan worden gedaan en waar het kan worden gedaan. Wat een artiest met de beat kan doen, wordt de “scope” van de lease genoemd. De reikwijdte van de meeste huurcontracten staat de artiest doorgaans toe om te doen wat hij of zij wil met de beat, zolang er maar extra elementen – meestal vocalen – aan worden toegevoegd om een nieuwe track te maken. Met andere woorden, het is de artiest vaak niet toegestaan een instrumentale versie van de beat uit te brengen. Het toepassingsgebied belet een artiest soms ook om meer dan één nieuwe opname te maken die de beat belichaamt. Dat betekent dat remixen of alternatieve versies ook verboden zijn.
Waar de artiest de beat kan exploiteren, wordt het “Territorium” genoemd. Als er in de Beat Lease-overeenkomst überhaupt sprake is van territorium, dan moet je er als artiest voor zorgen dat je het wereldwijde of universumwijde recht hebt om de beat te exploiteren voor de duur van de leaseperiode. In de digitale wereld, en vooral in de context van beatlease-overeenkomsten, heeft het niet veel zin om het grondgebied te beperken tot slechts één land.
Know What’s Up with the Publishing
Publishing is vaak de olifant in de kamer van beatlease-overeenkomsten, waarvan er vele niet eens expliciet aan de orde komen. Wat snelle achtergrond: elk opgenomen lied heeft twee auteursrechten. Het eerste is het auteursrecht op het muzikale werk, ook wel de publishing genoemd, dat bestaat uit de tekst plus de melodie. Het tweede is de geluidsopname, ook wel master genoemd, dat is de specifieke opgenomen versie van het muziekwerk. Elk muziekwerk kan duizenden malen worden opgenomen, waarbij elke opname een nieuw auteursrecht op de geluidsopname doet ontstaan, terwijl het onderliggende auteursrecht op het muziekwerk telkens hetzelfde blijft.
Wanneer een artiest een geluidsopname uitbrengt, is hij of zij verplicht iets te betalen dat mechanische royalty’s wordt genoemd, aan de liedjesschrijvers of uitgevers van het muziekwerk dat is belichaamd in de geluidsopname. Die betaling is voor het recht om het muziekwerk te belichamen in de geluidsopname die door de artiest wordt verkocht.
Als je een beat hebt geleased van de producent, dan bezit de producent het auteursrecht op het muziekwerk dat in de beat is belichaamd, tenzij in de Beat Lease Agreement anders is bepaald, en ben je automatisch verplicht om hem of haar mechanische royalty’s te betalen. Als de Beat Lease-overeenkomst niets zegt over het eigendomsbelang van de producent, dan moet je aannemen dat het niet minder dan 50% van de publishing van de track is.
Er zijn een paar manieren om om te gaan met publishing in een Beat Lease-overeenkomst. De eerste is om het te behandelen zoals elk legitiem platenlabel het behandelt: stel vast wat de “split” zal zijn en betaal dan gewoon mechanische royalty’s aan de producent tegen een onderhandeld tarief (d.w.z., tegen ofwel het volledige ofwel het verlaagde wettelijke tarief). U kunt echter ook overeenkomen dat de producent volledig afziet van de betaling van mechanische royalty’s, hetzij voor onbepaalde tijd, hetzij tot een bepaald aantal exploitaties. Soms zal een producent ermee instemmen om af te zien van mechanische royalty’s tot een bepaald aantal exploitaties zolang de artiest zelf uitbrengt, maar verklaren dat als de artiest een platenlabel heeft of verwerft, dat platenlabel de mechanische royalty’s rechtstreeks aan de producent zal betalen.
Je moet nooit verwachten dat een producent afziet van mechanische royalty’s, hoewel ze dat soms onder bepaalde voorwaarden wel doen. Wat u echter wilt vermijden, is dat producenten het feit dat hun Beat Lease-overeenkomsten geen betrekking hebben op het uitgeven, gebruiken als een soort “gotcha”-kans op de weg als het nummer van de artiest een hit wordt. Zoals altijd is het beter om alle zaken duidelijk te regelen, in één keer, op het moment van de lease.
Weet wat je creditverplichtingen zijn
Producers op elk niveau willen er zeker van zijn dat ze op de juiste manier worden gecrediteerd op elke release. Voor opkomende producenten, kan de noodzaak voor de juiste creditering nog groter zijn. Zorg ervoor dat u weet waar en wanneer u wordt verondersteld om de producent crediteren, en hoe dat krediet wordt verondersteld te lezen. Wanneer ik producers vertegenwoordig, zorg ik er altijd voor dat er een verplichting is om de producer te vermelden in de metadata waar mogelijk, naast de andere standaard vermeldingsverplichtingen (in liner notes, in advertenties, op de achterkant van albums, etc.). Aan de kant van de artiest wil je er ook voor zorgen dat een onopzettelijke, niet-repetitieve nalatigheid om de producent correct te vermelden, de producent niet het recht geeft om je onmiddellijk aan te klagen of de Beat Lease-overeenkomst te beëindigen. Je moet het recht hebben om het verzuim te “genezen” voordat ze dat kunnen doen.
Weten welke elementen je krijgt (of geeft)
Als je de artiest bent, moet je weten welke elementen je krijgt, en als je de producent bent, moet je weten welke elementen je verplicht bent te geven. Artiesten moeten altijd proberen om de producer te verplichten om tracked-out stems bij de beat te leveren. “Stems” zijn afzonderlijke instrumentale (of vocale) tracks, bv. de individuele tracks met de gitaar, de piano, de kickdrum, enz. Je wilt de stems hebben zodat je de track met je zang er op goed kunt mixen. Het kan natuurlijk zijn dat de producer de stems niet heeft, ze niet wil leveren, of er meer voor vraagt. Of misschien wil je de stems wel helemaal niet, omdat je alleen maar je zangtrack bovenop de beat wilt zetten zonder het goed in de beat te mixen.
Zorg er ook voor dat je weet welk type bestanden je zult ontvangen. Het is in ieders belang om digitale bestanden van de hoogst mogelijke kwaliteit te leveren, zodat het nummer waarin de beat is verwerkt niet slecht klinkt. Merk op dat MP3’s niet de standaard zijn in de industrie – idealiter zal de Beat Lease-overeenkomst voorzien in de levering van ten minste een WAV-bestand. Zorg ervoor dat de beat niet is gepre-masterd, wat helaas betekent dat u uw track waarin de gepre-masterde beat is verwerkt misschien niet goed kunt masteren.
Weten welke rechten (indien van toepassing) al zijn verleend
U moet weten, en in de Beat Lease-overeenkomst moet duidelijk worden vermeld, of u een exclusieve of niet-exclusieve licentie op de beat koopt. Als uw rechten exclusief zijn, kunt u en kunt u alleen de beat gebruiken tijdens de leaseperiode. Als uw rechten niet-exclusief zijn, kan de producent de beat op elk moment aan iemand anders verhuren of verkopen, waardoor die persoon het recht krijgt een nummer uit te brengen waarin dezelfde beat is opgenomen die u gebruikt, uiteraard op voorwaarde dat uw niet-exclusieve huurovereenkomst van toepassing is.
Het is helaas mogelijk dat u een beat van een producent huurt of koopt om er later achter te komen dat de producent de beat in eerste instantie nooit in eigendom heeft gehad of deze al aan iemand anders heeft verhuurd of verkocht. In de Beat Lease-overeenkomst kan ook staan dat je weliswaar een exclusieve licentie op de beat hebt, maar dat die licentie onderhevig is aan eventuele eerdere niet-exclusieve licenties die de producent heeft verleend.
Dus, hoe bescherm je jezelf als artiest? Ten eerste, vraag de producent of de beat al eerder is geëxploiteerd. Neem even de tijd om een paar Google-zoekopdrachten op de producer uit te voeren om te zien wat er naar voren komt. Gebruik Shazam om te zien of er een verband is met andere tracks. En lees natuurlijk altijd de Beat Lease-overeenkomst om te zien of daarin iets staat over het gebruik van de beat in het verleden. Als je wordt vertegenwoordigd door een advocaat of voldoende kennis hebt om het zelf te doen, voeg dan vertegenwoordiging en garanties, d.w.z. beloften, toe aan de overeenkomst waarin staat dat de producent daadwerkelijk eigenaar is van de beat en dat hij of zij je schadeloos zal stellen, d.w.z. je schade zal vergoeden, als iemand je aanklaagt op basis van je gebruik van de beat.
Speciale dank aan Mustafa Abubaker voor redactiediensten.