Wanneer je worstelt met een angststoornis, kan dit zich op veel verschillende manieren manifesteren – zowel mentaal als fysiek. Sommige mensen krijgen paniekaanvallen, anderen ervaren vreemde pijnen en pijn. En sommige mensen plukken obsessief aan hun huid, en verwijderen korstjes, vlekken, en elke markering die ze kunnen vinden.

Dit is echter niet gewoon het plukken van een verdwaalde wenkbrauwhaar of het pikken van een puist. Dermatillomanie, beter bekend als huidplukstoornis, is een angststoornis. Vergelijkbaar met obsessieve compulsieve stoornis, kunnen huidplukkers zo vaak aan hun huid plukken, dat ze soms niet eens beseffen dat ze het doen.

Diegenen die worstelen met huidplukstoornis plukken misschien alleen aan een deel van hun lichaam (zeg, hun gezicht, hoofdhuid of nagelriemen), maar veel lijders plukken overal, of bijten ook in hun huid (bekend als excoriation stoornis). Geschat wordt dat 2-5% van de bevolking worstelt met een huidplukstoornis, dus hier is wat chronische huidplukkers willen dat je weet over de aandoening.

11. Ja, we weten dat het vies is.

Wanneer je worstelt met skin picking disorder, ben je waarschijnlijk gewend aan het zien van sneetjes, korsten en wonden over je hele lichaam op allerlei vreemde plaatsen. Maar de mensen om je heen kunnen zich afvragen wat er aan de hand is of commentaar geven op hoe smerig het eruit ziet. Het zit zo: we weten dat het walgelijk is, maar de angst dat mensen zien hoe we onze huid hebben verminkt, drijft ons ertoe nog meer te pikken. Het is een vicieuze, eindeloze cyclus van schaamte en schaamte over het plukken, omdat we ons realiseren hoe walgelijk het is, waardoor we nog meer gaan plukken.

Gelieve vriendelijk te zijn en geen veroordelende opmerkingen te maken. In feite, negeer het gewoon, ook al vind je het walgelijk. Ja, het doet pijn.

Huidplukkers plukken vaak voorbij het punt van pijn, vaak veroorzakend bloedingen, kneuzingen, littekens, of zweren waar zij herhaaldelijk hebben geplukt. Natuurlijk is het pijnlijk! We verminken ons lichaam, en het kan absoluut leiden tot echte schade aan onze huid, niet te vergeten ons open te stellen voor mogelijke infectie. We zijn ons er goed van bewust. Hierop wijzen zal ons alleen maar slechter doen voelen.

3Maar het voelt ook heel goed.

Dat gezegd hebbende, ook al veroorzaakt huidplukken vaak pijn bij de lijder, de meesten blijven het doen vanwege de enorme opluchting (en zelfs plezier) die het biedt. Er is een reden waarom miljoenen mensen kijken naar puist-popping video’s online – er is een echte psychologische bevrediging die komt met het proberen om zich te ontdoen van een puistje, open wond, of korst op je lichaam. We kunnen het niet echt uitleggen, maar het voelt soms gewoon goed.

4We realiseren ons vaak niet eens dat we het doen.

Als je aan deze stoornis lijdt, is de kans groot dat je zo vaak plukt, dat je niet eens doorhebt dat je het doet. Misschien ben je gestrest over iets dat gaande is in je leven, of ben je in een angst opwekkende situatie zoals een sollicitatiegesprek of een doktersafspraak die zelfs de rustigste persoon angstig zou maken. Huidpikken kan een automatische, instinctieve reactie zijn op angst of andere stressoren, en het kan moeilijk zijn om zelfs maar op te merken dat het gebeurt totdat je bedekt bent met schilfers van je eigen huid of begint te bloeden. Als je eenmaal begint, kan het ronduit onmogelijk zijn om te stoppen.

6Behandeling is moeilijker dan je zou denken.

Vervelend genoeg is het erg moeilijk om huidplukstoornis te behandelen, omdat er, net als bij angststoornissen, geen echte remedie is. Praten met een arts of therapeut is uw beste koers van actie, maar behandeling is een langzaam en gestaag proces dat vaak leidt tot terugval. Lijders kunnen werken met een therapeut en methoden proberen zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) of gewoonte omkeringstraining, maar er is geen magische schakelaar, en lijders worden zelden wakker op een ochtend en plotseling nooit meer pikken.

5Het werkt.

Het ergste deel over de huid picking aandoening? Voor veel mensen is het een effectief middel om angst te kalmeren, vooral in een acute situatie. We blijven het doen omdat het werkt, en het maakt ons beter voelen in het heetst van de strijd. Het is een geweldige afleiding van zorgen en stress, waardoor we ons kunnen concentreren op het plukken in plaats van op een onaangename situatie die zich op dat moment in onze hersenen afspeelt.

6We kunnen niet zomaar stoppen.

Vraag ons alsjeblieft niet waarom we niet gewoon kunnen stoppen met huidpikken – of erger nog, ons vertellen dat we moeten stoppen – we schamen ons al voor en schamen ons voor de manier waarop onze stoornis zich manifesteert. We doen waarschijnlijk alles wat we kunnen om het te verbergen, te minimaliseren of te bagatelliseren. Onthoud alsjeblieft dat als je ons ziet plukken, dat er waarschijnlijk een vloedgolf van emoties in onze hersenen omgaat, en dat het plukken van de huid slechts de beste manier is die we kennen om ermee om te gaan. Vraag ons in plaats daarvan of we willen praten, of bied een knuffel aan. Je weet nooit wat iemand misschien doormaakt.

Als u worstelt met dermatillomanie, neem dan contact op met uw arts of therapeut, die u kan voorzien van opties voor behandeling. En als je denkt dat iemand van wie je houdt ermee worstelt, maak hem of haar dan niet belachelijk met vlekken op het lichaam. Het is niet alleen een slechte gewoonte of een rare gril, en we willen ons niet hoeven te verbergen in schaamte.

Nieuwsbrief Squad!

Wees dagelijks op de hoogte van je favoriete celebs, stijl en mode trends plus advies over relaties, seks en meer!