8 Meest voorkomende slaapstoornissen

, Author

Mensen die worstelen met verschillende slaapstoornissen geeuwen.

Iedereen die wel eens moeite heeft gehad om ’s nachts in slaap te vallen, weet dat het een frustrerende strijd is. Een gebrek aan rust kan ook nadelige gevolgen hebben voor je humeur, hersenfunctie en algehele gezondheid. Toch is het een veelvoorkomend probleem.

Volgens Sleep Health worden naar schatting 50 tot 70 miljoen Amerikanen getroffen door slaapstoornissen. Elke aandoening die mensen verhindert om voldoende slaap te krijgen, kan vermoeidheid veroorzaken, evenals een groot aantal andere mentale en fysieke complicaties. Chronisch slaaptekort is in verband gebracht met een groter risico op hartaanvallen en beroertes, diabetes, obesitas, geheugenverlies, depressie en meer.

Wat zijn de meest voorkomende slaapstoornissen?

Er zijn veel verschillende soorten slaapstoornissen die worden erkend door deskundigen op het gebied van slaaponderzoek. Lees verder om meer te leren over de acht meest voorkomende:

  • Insomnia,
  • Obstructieve slaapapneu,
  • REM slaapgedragsstoornis,
  • Parasomnias,
  • Slaapverlamming,
  • Restless Legs Syndrome,
  • Circadiane Ritme Stoornissen
  • Narcolepsie.

Insomnia

Dit is de meest voorkomende slaapstoornis. Bij slapeloosheid is het moeilijk in slaap te vallen en in slaap te blijven. Mensen met slapeloosheid hebben ook vaak moeite met opstaan in de ochtend, vermoeidheid overdag en andere symptomen van slaaptekort. Sommige mensen ervaren tijdelijke slapeloosheid voor een korte periode, maar het kan ook een chronische aandoening zijn.

Insomnia is vaak gerelateerd aan andere mentale of fysieke aandoeningen. Een succesvolle behandeling voor deze aandoening omvat cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTI) en voorgeschreven slaapmedicatie.

Lees meer over een effectieve, medicijnvrije behandelingsoptie voor slapeloosheid.

Slaapapapapneu

Deze slaapstoornis wordt vaak geassocieerd met luid snurken. Obstructieve slaapapneu (OSA) is echter potentieel gevaarlijk. Mensen die lijden aan OSA ervaren korte, maar voortdurende perioden waarin ze stoppen met ademen. Terwijl ze slapen, ontspannen de spieren in de mond en de keel, waardoor zachte weefsels de luchtweg vernauwen. Het lichaam en de hersenen krijgen daardoor gedurende 10 seconden of langer geen zuurstof. De hersenen sturen een signaal naar de rest van het lichaam, waardoor het voldoende wakker schrikt om de luchtweg vrij te maken en weer te gaan ademen.

Veel mensen met slaapapneu herinneren zich niet dat ze luid snurken of dat ze ’s nachts wakker worden. Ze voelen zich overdag echter wel onrustig en vermoeid door de constante onderbrekingen in hun nachtelijke slaappatronen. Als slaapapneu onbehandeld blijft, kan het leiden tot hypertensie, hartproblemen, beroerte of plotselinge dood.

Zoek uit hoe je weet of je slaapapneu hebt.

REM-slaapgedragsstoornis

Voor mensen die worstelen met REM-slaapgedragsstoornis, is dromen ook een fysieke activiteit. Zij ervaren geen verlamming tijdens de REM-slaap, maar voeren intense of gewelddadige dromen uit. In plaats van te rusten terwijl ze slapen, bewegen mensen met RBD hun armen en benen, staan ze op uit bed en doen ze zelfs dingen die ze normaal zouden doen als ze wakker waren. Dit kan gaan om praten, lopen, schreeuwen, slaan en schoppen. REM-slaapgedragsstoornis wordt alarmerend wanneer de slapende persoon gevaarlijk gedrag gaat vertonen of geweld gaat gebruiken. Deze slaapstoornis kan gevaarlijk zijn. Sommige mensen die aan RBD lijden, hebben zichzelf of anderen verwond terwijl ze sliepen.

REM-slaapgedragsstoornis wordt vaak verward met andere parasomnieën. Om die reden vereist de diagnose van deze stoornis een nachtelijke slaap evaluatie in een gecertificeerde kliniek. Succesvolle behandeling kan medicatie inhouden die wordt voorgeschreven door een gespecialiseerde arts.

Parasomnieën

Parasomnia is een overkoepelende term voor onbewuste gedragingen, waaronder slaapangst, slaapwandelen, evenals eten of seksuele activiteit tijdens de slaap. Parasomnieën worden regelmatig in verband gebracht met andere medische en slaapaandoeningen. Behandeling kan medicatie of veiligheidsmaatregelen vereisen om het nachtelijke gedrag onder controle te helpen houden.

Slaapverlamming

Sommige mensen ervaren tijdelijke verlamming bij het in slaap vallen of bij het wakker worden. Slaapverlamming is een veel voorkomende maar beangstigende aandoening. De symptomen van slaapverlamming kunnen verminderen met een verscheidenheid aan behandelingsmogelijkheden.

Restless Legs Syndrome

RLS is een slaapstoornis die wordt beschreven als een sterke, onweerstaanbare drang om de benen te bewegen tijdens de slaap. Het kan aanvoelen als pijn, spierspanning, tintelingen of kruipen langs de benen en voeten. Dit ongemak vermindert wanneer de persoon zijn benen beweegt, strekt of wrijft. Restless Legs Syndrome maakt het moeilijk om in slaap te vallen of de hele nacht door te slapen.

RLS kan worden veroorzaakt door lange perioden van inactiviteit, ijzertekort of obesitas. Het is ook een veel voorkomende bijwerking van zwangerschap. Restless Legs Syndrome veroorzaakt vaak vermoeidheid, prikkelbaarheid en concentratieproblemen. Een effectieve behandeling kan bestaan uit ijzersupplementen of medicijnen.

Circadiane Ritmestoornissen

Deze groep slaapstoornissen treedt op wanneer iemands slaapcyclus niet gereguleerd is. Circadiane ritmestoornissen komen vaker voor bij mensen die blind zijn, in ploegendienst werken, in het donker werken of regelmatig last hebben van een jetlag. Het regelmatig beoefenen van een goede slaaphygiëne kan helpen dit type slaapprobleem aan te pakken. Behandeling kan onder meer bestaan uit melatoninesupplementen.

Narcolepsie

De oorzaak van deze slaapstoornis is een ineffectieve neurologische controle van slaap en alertheid. De meest voorkomende symptomen van narcolepsie zijn vermoeidheid, slaapverlamming, kataplexie en zintuiglijke hallucinaties. Mensen met narcolepsie kunnen op ongeschikte momenten in slaap vallen of de controle over hun spieren verliezen als reactie op sterke emoties. Ze kunnen ook het gevoel hebben dat ze hun lichaam niet kunnen bewegen bij de overgang tussen waken en slapen.

Het begin van narcolepsie ligt meestal tussen de late tienerjaren en de vroege twintigerjaren. Slaaponderzoek is nodig om de diagnose te bevestigen. De behandeling bestaat vaak uit medicatie.

Hoe worden slaapstoornissen gediagnosticeerd?

De eerste stap naar een succesvolle diagnose en behandeling van slaapstoornissen is praten met uw arts. Vertel uw huisarts over de problemen die u ’s nachts en overdag ervaart. De volgende stap kan waarschijnlijk een klinische of in-home slaaptest zijn.

Voor meer informatie, neem contact op met Sleep Health Solutions online of bel (330) 923-0228 om een consult te plannen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.