Chordata Aves Sphenisciformes Spheniscidae Pygoscelis adeliae
Beschrijving &Gedrag
Adéliepinguïns :: MarineBio Video Library
Adéliepinguïns, Pygoscelis adeliae (Hombron & Jacquinot, 1841), zijn de typische smoking-pinguïns. Ze hebben een effen zwarte kop, een zwarte rug met blauwe veren en een effen witte buik. De Adelie heeft ook een witte ring rond zijn ogen. Volwassen dieren wegen tussen 4-6 kg en zijn ongeveer 71 cm groot; mannetjes zijn meestal iets zwaarder dan vrouwtjes. Juveniels hebben meer blauw in hun veren tot ze volwassen zijn als ze ongeveer 2 jaar oud zijn. Kuikens hebben donkergrijze koppen en zijn bedekt met grijs dons, dat hen op het land tegen de kou isoleert. Ze zijn nog niet waterdicht tot hun dons wordt vervangen door waterdichte veren als ze bijna 2 maanden oud zijn.
Zoals andere pinguïnsoorten zijn Adéliepinguïns krachtige zwemmers en kunnen zwemsnelheden tot 15 km/uur bereiken. Gemiddeld zwemmen ze 4 tot 7 km per uur. Adéliepinguïns ademen tijdens het zwemmen door in en uit het water te springen. Wanneer ze een hogere snelheid bereiken, kunnen ze uit het water springen en op pakijs tot 2 m hoog springen. Gemiddeld duiken Adelies ongeveer 1,5 minuut naar een diepte van 45 m op zoek naar een prooi, maar er zijn duiken waargenomen tot een diepte van 180 m. Hun grote, dichte beenderen helpen hen om onder water te blijven, maar het meeste voedsel wordt aan de oppervlakte gezocht.
Zoals de nu beroemde keizerspinguïns in March of the Penguins, kunnen Adelies lange afstanden lopen met een gemiddelde snelheid van 2,5 km/uur. Ze sparen ook energie door op hun buik over de sneeuw te glijden met behulp van hun voeten om zich voort te bewegen.
Wereld verspreidingsgebied & Habitat
GBIF netwerk OBIS verspreidingskaart AquaMaps
De Adelie pinguïn, Pygoscelis adeliae komt algemeen voor langs de kust van het Antarctische vasteland en de omliggende eilanden. Een habitat die ze delen met de keizerspinguïn.
Voedingsgedrag (Ecologie)
Adéliepinguïns, Pygoscelis adeliae, voeden zich voornamelijk in kustwateren, hoewel sommige Adéliepinguïns uit noordelijke kolonies zich ook verder op zee wagen. Zoals hun buren, de keizerspinguïns, voeden zij zich met kleine vissen zoals Antarctische zilvervisjes en krill, vooral kristal krill, Euphausia chrystallorophias, en Antarctisch krill, Euphausia superba.
Levensgeschiedenis
Mannetjes Adéliepinguïns vormen broedkolonies nabij de Antarctische kusten in midden tot eind oktober, waar ze een nest bouwen bestaande uit kleine stenen, die een goede drainage tijdens het broeden mogelijk maken, zodat de eieren droog en warm blijven. Wanneer de vrouwtjes arriveren, beginnen de paartjes te paren, een gebeurtenis die gekenmerkt wordt door luide, vocale uitingen van zowel de mannetjes als de vrouwtjes. Het mannetje staat op de rug van het vrouwtje tijdens de paring, en een legsel van 2 eieren (soms 3) wordt bevrucht en enkele dagen later gelegd, eind november tot begin december. Adelies beginnen met broeden wanneer ze voor het eerst broedkolonies bezoeken, meestal de broedkolonie waar ze vandaan komen, om een nestplaats op te eisen als ze 2 tot 4 jaar oud zijn. Ongeveer 67% eist een nestplaats op binnen 200 m van hun geboorteplaats, een gedrag dat bekend staat als natale filopatry. In elke kolonie broeden tussen 100 en 250.000 paren, die zich gewoonlijk in de nabijheid van voedselrijke oceaanstromingen bevinden. De ouders delen de verantwoordelijkheid voor het broeden en de eerste fase van de opvoeding van de kuikens, waarbij zij om beurten voedsel zoeken gedurende de eerste 3 weken. Deze fase wordt gevolgd door de crèchefase, waarin de kuikens kleine groepen vormen terwijl beide ouders foerageren. Als de kuikens ongeveer 2 maanden oud zijn, zijn ze klaar om onafhankelijk te worden en uit te vliegen, oftewel het nest te verlaten.
Conservation Status & Comments
Current IUCN Conservation Status for Adélie Penguins Conservation Evidence NOAA UNEP World Conservation Monitoring Centre: Adélie pinguïns Controleer de Seafood Watch List voor deze soort
Uit studies over Adélie pinguïns blijkt dat de populaties stabiel zijn of toenemen. Deze populaties zijn echter afhankelijk van de aanwezigheid van zee-ijs, en daarom kunnen verhoogde temperaturen als gevolg van de opwarming van de aarde de Adelie pinguïn populaties doen afnemen.
Referenties &Verder onderzoek
Center for Biological Diversity: Penguins
PenguinScience.com
Antarctic Experience – Guillaume Dargaud, Photographer
British Antarctic Survey
Research Pygoscelis adeliae @
Barcode of Life BioOne Biodiversity Heritage Library CITES Cornell Macaulay Library Encyclopedia of Life (EOL) ESA Online Journals FishBase Afdeling Ichtyologie van het Florida Museum of Natural History GBIF Google Scholar ITIS IUCN RedList (Bedreigde Status) Marine Species Identification Portal NCBI (PubMed, GenBank, enz.) Ocean Biogeographic Information System PLOS SIRIS Tree of Life Web Project UNEP-WCMC Species Database WoRMS
Zoek naar Adélie Pinguïns @
Flickr Google Picsearch Wikipedia YouTube
Chordata Aves Sphenisciformes Spheniscidae Pygoscelis adeliae