Appendicitis bij kinderen

, Author

Wat is appendicitis?

Appendicitis is een pijnlijke ontsteking en infectie van de appendix. Het is een medisch noodgeval. De blindedarm kan barsten of scheuren. Dit is ernstig en kan leiden tot verdere infectie. Als het niet behandeld wordt, kan het fataal zijn.

De blindedarm is een dunne, vingervormige buis die verbonden is met de dikke darm. Het bevindt zich in de rechteronderhoek van de buik (abdomen). Deskundigen weten niet zeker welke functie de blindedarm in het lichaam heeft. Het is geen vitaal orgaan. Het verwijderen ervan kan geen kwaad.

Een operatie om de blindedarm te verwijderen wordt appendectomie genoemd. Het is de meest voorkomende spoedoperatie bij kinderen. De meeste kinderen herstellen zonder langdurige problemen.

Wat veroorzaakt appendicitis?

Appendicitis ontstaat als er iets verstopt raakt in uw blindedarm, waardoor een infectie ontstaat. De verstopping kan worden veroorzaakt door vocht uit de neus of mond, slijm genaamd. Het kan ook komen door ontlasting of parasieten. Of de verstopping kan het gevolg zijn van een kromming of verdraaiing in de blindedarm zelf.

Dan doet de blindedarm pijn en raakt ontstoken of gezwollen. Dit komt omdat de kiemen (bacteriën) in de blindedarm snel beginnen toe te nemen. Als de zwelling en pijn erger worden, stopt de bloedtoevoer naar de blindedarm.

Alle delen van het lichaam moeten de juiste hoeveelheid bloed krijgen om gezond te zijn. Als de bloedtoevoer vermindert, begint de blindedarm af te sterven. De blindedarm zal barsten of scheuren wanneer de wanden beginnen te perforeren. Deze gaatjes laten uitwerpselen, slijm en andere stoffen door en komen in de buik of abdomen terecht. Een ernstige infectie, buikvliesontsteking genaamd, kan in de buik ontstaan wanneer de blindedarm barst. Als het niet behandeld wordt, kan het fataal zijn.

Wie loopt risico op appendicitis?

De meeste gevallen van appendicitis komen voor tussen de leeftijd van 10 en 30 jaar. Kinderen met cystic fibrosis kunnen een verhoogd risico hebben. Een familiegeschiedenis van blindedarmontsteking kan ook het risico van een kind op de aandoening verhogen.

Wat zijn de symptomen van blindedarmontsteking?

De symptomen van elk kind kunnen verschillen. Hieronder volgen de meest voorkomende symptomen van een blindedarmontsteking.

Pijn in de buik is het meest voorkomende symptoom. Deze pijn:

  • Mag beginnen in het gebied rond uw navel en lopen naar de rechterbenedenhoek van uw buik. Het kan ook rechtsonder in de buik beginnen.

  • Het wordt vaak erger naarmate de tijd verstrijkt.

  • Het kan erger zijn wanneer het kind beweegt, diep ademhaalt, dat gebied aanraakt en hoest of niest.

  • Als hun blindedarm barst, kan dit in de hele buik te voelen zijn.

Andere veel voorkomende symptomen zijn:

  • Maagpijn (misselijkheid) en braken

  • Gebrek aan eetlust

  • Koorts en koude rillingen

  • Gedragsveranderingen

  • Klachten. darmbewegingen (constipatie)

  • zachte ontlasting (diarree)

  • gezwollen buik bij jongere kinderen

Hoe wordt een blindedarmontsteking gediagnosticeerd?

De arts stelt u gedetailleerde vragen over de gezondheidstoestand van uw kind en doet een lichamelijk onderzoek. De arts kan ook onderzoeken bestellen, waaronder:

  • Echografie van de buikholte. Deze beeldvormende test maakt gebruik van geluidsgolven met een hoge frequentie en een computer om beelden te maken van bloedvaten, weefsels en organen. Het wordt gebruikt om inwendige organen te bekijken terwijl ze functioneren.

  • Computed tomography. Deze beeldvormende test maakt gebruik van röntgenstralen en computertechnologie om gedetailleerde beelden van elk deel van het lichaam te produceren. Dit omvat botten, spieren, vet en organen. Het is gedetailleerder dan een normale röntgenfoto.

Andere tests en analyses kunnen het volgende omvatten:

  • Bloedonderzoek. Deze tests sporen een infectie op. Ze kunnen ook problemen in andere buikorganen opsporen, zoals de lever of de alvleesklier.

  • Urinalyse. Deze test kan uitwijzen of er sprake is van een blaas- of nierinfectie, die een aantal van dezelfde symptomen als een blindedarmontsteking kan veroorzaken.

De symptomen van een blindedarmontsteking kunnen lijken op andere gezondheidsproblemen. Raadpleeg altijd de zorgverlener van uw kind voor een diagnose.

Hoe wordt een blindedarmontsteking behandeld?

De behandeling hangt af van de symptomen, de leeftijd en de algemene gezondheidstoestand van uw kind. Een blindedarmontsteking is een medisch noodgeval. De blindedarm zal waarschijnlijk barsten. Dit zal een ernstige, levensbedreigende infectie veroorzaken. Om deze reden zal de zorgverlener van uw kind u waarschijnlijk vertellen dat uw kind een operatie moet ondergaan om de blindedarm te verwijderen.

De blindedarm kan op twee manieren worden verwijderd:

  • Open of traditionele operatie. Uw kind krijgt verdoving. Er wordt een snede of incisie gemaakt in de rechterbenedenhoek van de buik. De chirurg zal de blindedarm zoeken en verwijderen. Als de blindedarm is gebarsten, kan een buisje of shunt worden geplaatst om pus en andere vloeistoffen uit de buikholte af te voeren. De shunt wordt over een paar dagen verwijderd, wanneer uw chirurg denkt dat de infectie weg is.

  • Laparoscopische chirurgie. Uw kind krijgt verdoving. Bij deze methode wordt gebruik gemaakt van zeer kleine sneetjes of incisies en een camera, een zogenaamde laparoscoop, om in de buikholte te kijken. Via een of meer kleine incisies worden de instrumenten die de chirurg gebruikt om de operatie uit te voeren, ingebracht. De laparoscoop wordt via een andere incisie ingebracht. Deze methode wordt meestal niet toegepast als de blindedarm al is gebarsten.

Intervale appendectomie

Soms barst de blindedarm, en kan zich een verzameling geïnfecteerd vocht of pus (abces) vormen. Als dit gebeurt en uw kind is stabiel, kan de dokter adviseren de blindedarm niet onmiddellijk te verwijderen. In plaats daarvan kan de arts geïnteresseerd zijn in het eerst behandelen van de infectie en het afvoeren van het geïnfecteerde vocht uit het abces. De blindedarm wordt later verwijderd. Dit uitstel van de operatie wordt een interval appendectomie genoemd.

Voor een interval appendectomie kan uw kind eerst intraveneuze antibiotica toegediend krijgen. Deze worden toegediend via een intraveneuze buis, een zogenaamde PICC-lijn, of een perifeer ingebrachte centrale katheter. Dit gebeurt gedurende ongeveer 10 tot 14 dagen. Daarnaast kan de zorgverlener gebruik maken van CT- of echogeleide beeldvorming om het abces te draineren. Als de infectie en ontsteking verdwenen zijn, wordt uw kind ongeveer 6 tot 8 weken later geopereerd om de blindedarm te verwijderen.

Na de operatie

Een kind van wie de blindedarm is gebarsten, moet langer in het ziekenhuis blijven dan een kind van wie de blindedarm is verwijderd voordat hij barstte. Sommige kinderen zullen na ontslag gedurende een bepaalde tijd orale antibiotica moeten nemen.

Na de operatie mag uw kind gedurende een bepaalde tijd niets eten of drinken. Hierdoor kan de darm genezen. Gedurende deze tijd worden vloeistoffen intraveneus in de bloedbaan gebracht. Uw kind krijgt ook antibiotica en pijnstillers via het infuus.

Op een gegeven moment kan uw kind heldere vloeistoffen drinken, zoals water, sportdrank of appelsap. Daarna zal hij of zij langzaam vast voedsel gaan opnemen.

Nadat uw kind het ziekenhuis heeft verlaten, zal de zorgverlener waarschijnlijk zijn of haar activiteiten beperken. Uw kind mag een paar weken na de operatie geen zware dingen dragen of contactsporten beoefenen. Als er nog een drain aanwezig is wanneer uw kind naar huis gaat, mag hij of zij niet in bad of zwemmen totdat de drain is verwijderd.

U krijgt een recept mee voor pijnstillers die uw kind thuis moet innemen. Sommige pijnstillers kunnen een kind verstopt doen raken, dus vraag uw arts of apotheker naar eventuele bijwerkingen. Uw kind moet na de operatie bewegen in plaats van in bed liggen om constipatie te voorkomen. Het drinken van vruchtensappen zal ook helpen. Zodra uw kind weer vast voedsel eet, kan het eten van fruit, volkoren granen en brood, en groenten ook helpen om constipatie te stoppen.

De meeste kinderen die worden geopereerd aan een blindedarmontsteking zullen geen problemen op de lange termijn hebben.

Wat zijn de complicaties van een blindedarmontsteking?

Een geïrriteerde blindedarm kan snel veranderen in een geïnfecteerde, gescheurde blindedarm. Dit kan binnen een paar uur gebeuren. Een gescheurde appendix is een noodsituatie. Als het niet behandeld wordt, kan het levensbedreigend zijn. Wanneer de blindedarm scheurt, infecteren ziektekiemen (bacteriën) de organen in de buikholte. Dit veroorzaakt een bacteriële infectie genaamd peritonitis. De bacteriële infectie kan zich zeer snel verspreiden. Het kan moeilijk te behandelen zijn als de diagnose te laat wordt gesteld.

Wanneer moet ik de zorgverlener van mijn kind bellen?

Een geïnfecteerde blindedarm kan barsten of scheuren. Dit is een noodsituatie en kan levensbedreigend zijn. Als u denkt dat uw kind een blindedarmontsteking heeft, bel dan de arts of ga meteen naar de eerste hulp.

Kernpunten over blindedarmontsteking

  • Appendicitis is een pijnlijke ontsteking en infectie van de blindedarm. Het is een medisch noodgeval.

  • De blindedarm kan barsten of scheuren en verdere infectie veroorzaken. Als het niet wordt behandeld, kan het levensbedreigend zijn.

  • De zorgverleners zullen waarschijnlijk adviseren de blindedarm van het kind te verwijderen.

  • Appendectomie is het meest voorkomende type spoedoperatie bij kinderen.

  • De meeste kinderen herstellen zonder problemen op lange termijn.

Volgende stappen

Tips om u te helpen het meeste uit een bezoek aan de zorgverlener van uw kind te halen:

  • Bedenk wat de reden van het bezoek is en wat u wilt dat er gebeurt.

  • Voor uw bezoek schrijft u de vragen op die u wilt stellen.

  • Tijdens het bezoek noteert u de naam van een nieuwe diagnose en eventuele nieuwe medicijnen, behandelingen of tests. Noteer ook alle nieuwe instructies die de arts u voor uw kind geeft.

  • Vraag waarom een nieuw geneesmiddel of een nieuwe behandeling is aangewezen en hoe uw kind daarmee geholpen is. Vraag ook wat de bijwerkingen zijn.

  • Vraag of de aandoening van uw kind ook op andere manieren kan worden behandeld.

  • Vraag waarom een onderzoek of procedure wordt aanbevolen en wat de resultaten kunnen betekenen.

  • Wat er kan gebeuren als uw kind de medicijnen niet inneemt of een test of procedure niet ondergaat.

  • Als uw kind een vervolgafspraak heeft, noteer dan de datum, het tijdstip en het doel van dat bezoek.

  • Ontdek hoe u na kantoortijd contact kunt opnemen met de arts van uw kind. Dit is belangrijk voor het geval uw kind ziek wordt en u vragen moet stellen of om advies moet vragen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.