Waterkleurpapier is papier of substraat waarop een kunstenaar aquarelverf, pigmenten of kleurstoffen aanbrengt. Er zijn momenteel vele soorten papier beschikbaar die worden vervaardigd voor het gebruik met aquarelverf. Aquarelpapier kan uitsluitend van houtpulp zijn gemaakt, of gemengd met katoenvezels. Zuiver katoenen aquarelpapier wordt ook gebruikt door kunstenaars, hoewel het meestal meer kost dan papier. Het is ook beschikbaar als zuurvrij medium om de bewaring te bevorderen. Aquarelpapier kan worden beschreven aan de hand van het fabricageproces. Het kan warm geperst, koud geperst of ruw zijn. Een aantal bedrijven verkoopt aquarelpapier, sommige met een lange productiegeschiedenis. Papier wordt traditioneel geleverd in gewichten van 90, 140 of 300 lb.
Papyrus werd gebruikt als ‘papier’ waarop de Egyptenaren hun verven of pigmenten op waterbasis aanbrachten.
Arches begon rond 1620 met de productie van aquarelpapier. Het leverde het grootste deel van het papier dat in Frankrijk in de jaren 1700 werd gebruikt. Naast aquarelpapier produceerde Arches ook papier dat werd gebruikt in documenten en papier dat werd gebruikt als betaalmiddel tijdens de revolutie in Frankrijk. Arches sloot zich in de jaren 1950 aan bij andere papierfabrikanten om Arjomari Prioux te vormen.
Geweven papier werd aan het eind van de jaren 1760 gebruikt voor drukwerkpublicaties omdat men vond dat het gladder was. Het aquarelpapier uit die tijd werd door kunstenaars gebruikt omdat het het aanbrengen van verf mogelijk maakte zonder de oneffenheden van voorgevormd papier. James Whatman creëerde tegen de jaren 1780 een papiersoort speciaal voor gebruik met aquarelverf. Hij gebruikte gelatine als bindmiddel dat een beschermende laag creëerde die schade aan het papier door herhaaldelijk natmaken, drogen en opnieuw bewerken verminderde.