Ted en Nicole Helprin waren op zoek naar een tweede huis aan de kust van Oregon toen ze kozen voor een prefabwoning van 400 vierkante meter van Alchemy Architects in St. Paul, Minnesota. Het weeHouse, zoals de lijn bekend staat, paste bij hun gevoeligheden, en het idee om het snel binnenshuis te laten bouwen, uit de elementen, was erg aantrekkelijk.
“We hielden allebei van het idee van prefab, en Alchemy’s visie en ontwerpachtergrond en esthetiek waren erg belangrijk,” zegt Nicole, een communicatiedirecteur voor een groot technologiebedrijf. “We hoorden dat prefab goedkoper, sneller en beter ontworpen was, maar dat is niet waarom we ervoor kozen. Ik was zwanger van ons tweede kind en wilde iets zonder duizend opties, maar toch op maat. Ik was bang dat ik niet in staat zou zijn om iets te creëren dat ik leuk vond als we gewoon op eigen houtje met een architect in zee zouden gaan.”
Het echtpaar vloog naar San Francisco om op een conferentie daar een echt weeHouse te bekijken en wat ze zagen beviel hen. Het zwaar beboomde perceel dat ze vonden in het stadje Oceanside had een hoogtebeperking van 15′ voor bouwwerken, dus de bijna platte dak, ranch-stijl module was een goede pasvorm voor de site.
“Het was echt belangrijk voor ons om een huis te bouwen dat bestand was tegen de weersomstandigheden”, zegt Ted, een marketingmanager die werd ontslagen tijdens de recessie in 2009. “Veel mensen ter plaatse probeerden ons af te raden om een
prefab huis te bouwen, omdat het nieuw is en ze niet zeker wisten of het zou werken. We zitten in een windzone van 100 mijl per uur, plus het is een aardbevingsgebied en het zoute water hier staat erom bekend dat het omhoog vliegt – het is niet alleen regen die naar beneden komt. Een plaatselijke bouwer zei dat er gewoon geen manier is waarop mensen in een fabriek of architecten in Minnesota iets kunnen ontwerpen dat bestand is tegen de ontberingen van de kust van Oregon.”
De weeHouse-modules zijn 14′ breed, en het echtpaar keek naar L-vormige vormen voordat ze besloten tot twee units van 50′ lang die tegenover elkaar staan met een grote raamwand die uitkijkt op de oceaan. De open woon-/eetkamer-/keuken en de kinderslaapkamer vormen de voorste module, terwijl de achterste bestaat uit een ouderslaapkamer en badkamer, een hal aan de achterkant, een derde slaapkamer en een tweede volledige badkamer.
Op de Alchemy-website wordt hun proces van zes tot negen maanden afgezet tegen een jaar of langer tijdschema voor een op maat gebouwd huis, en ze positioneren hun kleinere, kwaliteitsbewuste huizen als beter voor de planeet en als een tegengif voor supergrote woningen. Op basis van lokaal advies werkte Ted uitgebreid samen met Alchemy aan aangepaste buitenbehandelingen die de weersproblemen het beste zouden aanpakken, en er werd een fabriek in Californië geselecteerd om de fabricage uit te voeren.
Terwijl de bouwplaats acht maanden lang slechts een fundering en een porta-potty had om indruk te maken op de buren. De geplande levering in mei verschoof naar juli, daarna september. Verboden om direct contact op te nemen met de fabrikant, kregen de Helprins te horen dat de bouwinspecteurs van Oregon, die naar Californië moesten vliegen om hun goedkeuring te geven voor de elektriciteit en het loodgieterswerk, het proces ophielden. In werkelijkheid was hun huis in het stadium van het geraamte en de ruwe loodgieterij tot stilstand gekomen en zou de bouwer failliet gaan.
“Ik ging van droomklant naar Whaaaat!!!!!” zegt Nicole. Er werden koelere hoofden (Ted) ingeschakeld om met Alchemie te onderhandelen over hoe het nu verder moest, want Nicole was te radeloos om zich ermee bezig te houden.
“Mijn doel in het leven is om de verwachtingen van de verschillende belanghebbenden van de projecten waaraan ik werk nauwkeurig vast te stellen, zelfs als dat betekent dat ik slecht nieuws moet brengen,” zegt Ted. “Ik zei tegen Alchemy: ‘Weet je hoe boos je bent op de fabriek? Dat is hoe boos wij op jullie zijn.’ Maar we wilden het relativeren en geen bruggen verbranden.”
Tussen bood de aannemer van de Helprins bij elke hapering in het schema aan om voor minder geld hetzelfde
huis voor hen te bouwen. Maar ze waren sceptisch.
“Aannemers zijn hier nogal provinciaal,” zegt Ted. “Ze lezen Dwell niet. De onze zei: ‘Het is een dubbel breed. Maar uiteindelijk is Alchemy echt opgestaan; ze hebben het tegen hoge kosten goed gemaakt.”
Een andere fabrikant werd gevonden, Stratford Building Corp. in Idaho, en in zeven weken leverden ze een half afgebouwd huis. Sommige verwachtingen moesten echter worden bijgesteld. De eerste bouwer had ook gevelbeplating en verf moeten leveren, maar de offerte van Stratford had dat niet gedaan, waardoor de lokale aannemer meer werk moest verzetten. De opties voor de bamboevloeren en muurpanelen veranderden, dakoverstekken werden toegevoegd en het echtpaar dacht opnieuw na over de keuze van de op maat gemaakte keukenkastjes. Maar ze waren terug in business.
In februari 2009, bijna anderhalf jaar nadat ze op de prefab-bandwagon waren gesprongen, arriveerde het WeeHouse van de Helprins. “Een kraan van 40 ton tilde het op door gierende wind en regen, en een hoek van het beschermende plastic ving de wind als een spinnaker,” herinnert Ted zich. “Acht jongens hingen aan touwen om te voorkomen dat het huis tegen het huis van de buren of de bomen zou zwaaien. Het was een soort luchtballonnengevecht.”
Ondanks al hun zorgen over het bouwen in een gecontroleerde omgeving, stond het huis buiten in de elementen terwijl de regenschermen, buitenverf, overstekken en dakgoten werden afgemaakt. Er was ook een Holy Crap moment toen de aannemer zich realiseerde dat de elektrische en loodgietersaansluitingen in de verkeerde hoek van het huis zaten en verplaatst moesten worden.
Zouden ze het allemaal opnieuw doen, wetende wat ze nu weten? “Wanneer designblogs over prefab praten, lijkt het haalbaar en denk je gewoon hoe cool het is,” zegt Nicole. “Maar, er is een enorme populatie van mensen die teleurgesteld zijn in prefab – het is te duur – en ze kennen niet eens de werkelijke kosten.”
Ze denkt wel dat weeHouse-eigenaren veel hebben dat ze Alchemy zouden kunnen bieden. “Ze weten waarschijnlijk niet dat de koelkast het raam raakt en er zijn kleine dingen die verder kunnen worden getweaked. Als ze ontwerpideeën herhalen, zouden ze wanhopig feedback moeten oogsten,” zegt ze.
“Over het algemeen hou ik van het huis en vond ik het leuk om met Alchemy te werken. Er waren momenten dat ik gefrustreerd was, maar uiteindelijk kwamen ze door en leverden ze wat ze beloofden. Ik kreeg het huis dat ik wilde, maar het duurde een beetje langer en het kostte een beetje meer; maar ik denk dat deze problemen ook zouden zijn ontstaan met een huis dat op locatie was gebouwd.”
“Mensen hebben dit idee van prefab als deze prachtige, kleine moderne huizen die duizend keer op de centimeter van hun leven zijn ontworpen,” voegt Ted eraan toe. “Maar elke woning is anders en ze zoeken dingen uit terwijl ze bezig zijn. Ons doel was niet om het goedkoopste huis te bouwen dat we konden; als dat je doel is, doe dan geen prefab.
“Voor gemak, snelheid en kwaliteitsontwerp wisten we dat we iets meer zouden moeten uitgeven,” vervolgt hij. “Aan het eind van de dag kregen we een kwaliteitsontwerp; het was niet bijzonder gemakkelijk, maar het ontwerpgedeelte was leuk. De snelheid is waar het echt tegenviel. Het idee om op locatie te werken terwijl de modules in de fabriek worden gebouwd, is een bestcasescenario. We zagen dat het uiteindelijk werkte, maar het werkte niet de eerste keer. Dat was niet de schuld van Alchemy en het was niet de schuld van prefab; het was precies hetzelfde wat er met bouwers in heel Amerika is gebeurd.
“Maar we houden van het huis en, eerlijk gezegd, heeft Alchemy ons heel goed behandeld.”