Dit bericht kan affiliatelinks bevatten, wat betekent dat ik een commissie krijg als u besluit iets via mijn links te kopen, zonder dat het u iets kost. Zie mijn openbaarmaking voor meer informatie.
Vandaag had ik een ontmoeting met een kennis. Ik vond het leuk om met haar te praten – ze heeft een goed gevoel voor humor, ze organiseert feestjes en haar vrienden vertellen me dat ze altijd klaarstaat om mensen te helpen.
Maar ze werkt al zeven jaar op dezelfde positie binnen haar bedrijf. Het is een startersfunctie met verantwoordelijkheden zoals archiveren en gegevens invoeren. De meeste van haar collega’s zijn pas afgestudeerden die ongeveer een jaar blijven voordat ze naar grotere ondernemingen overstappen.
Ze heeft geen plannen om van functie te veranderen of naar een ander bedrijf te gaan. Toen ik haar vroeg hoe het ging, antwoordde ze dat alles goed was. Haar baan is stabiel en helpt haar de maandelijkse huur te betalen.
De laatste tijd is ze echter van gedachten veranderd. Ze gaf toe dat ze zich realiseerde hoe gemakkelijk het voor haar was om zelfgenoegzaam te blijven. Ze verzet zich tegen verandering, maar heeft ook het gevoel dat er niets is om naar uit te kijken. Ze vertrouwt toe dat ze zich zorgen maakt dat de tijd aan haar voorbij gaat.
Bent u zo gelukkig als u zegt?
Hier is het probleem:
Het kan verrassend moeilijk zijn om het verschil te zien tussen gelukkig zijn en genoegen nemen met wat je hebt.
Er zijn momenten waarop je gewoon weet dat je gelukkig bent. Je krijgt een opwindingsroes, een sensatie, of je hart klopt een miljoen keer per minuut.
Maar hoe zit het met de andere kant van het spectrum? U weet wel, dat milde en rustgevende gevoel.
Hoe weet u of uw leven op orde is, of dat u uzelf ervan kunt overtuigen dat alles in orde is?
Het is moeilijk met zekerheid te zeggen, maar ik geloof dat er tekenen zijn die u op het spoor kunnen brengen. Tekenen die, als je goed genoeg kijkt, indicatoren zijn dat het tijd is voor verandering.
Kijk bijvoorbeeld naar de manier waarop u met uzelf communiceert. Zelfpraat is een methode die we vaak gebruiken om onszelf te debriefen na een moeilijke situatie, om ons door obstakels heen te helpen, of om te evalueren hoe we ons voelen. Het kan ook worden gebruikt om onszelf te troosten wanneer dingen niet goed gaan.
U kunt uzelf betrappen op het zeggen van verschillende dingen, afhankelijk van of u echt tevreden bent of gewoon zelfgenoegzaam.
Wanneer u zich tevreden voelt, gebruikt u zinnen als:
- “Ik ben zo opgelucht.”
- “Ik vind het heerlijk om elke ochtend wakker te worden.”
- “Dingen zijn zoals ze zouden moeten zijn.”
Aan de andere kant, als u zich zelfgenoegzaam voelt, zou u zichzelf zinnen kunnen vertellen als:
- “Het is goed als ik niet kon bereiken wat ik wilde.”
- “Misschien ooit.”
- “Je kunt niet alles hebben.”
Hoewel de laatste zinnen waar kunnen zijn, zijn ze ook algemene verklaringen voor ontevredenheid. Zelfs als alles er aan de oppervlakte goed uitziet, voelt het alsof er iets niet klopt, of ontbreekt.
Laten we beginnen met tevreden zijn. Wat betekent het om tevreden te zijn? Het kan betekenen dat u tevreden bent met de situatie waarin u zich nu bevindt. Of u werkt ergens naartoe, maar u geniet van het proces.
Complacent, daarentegen, betekent dat u niet echt het beste haalt uit wat u hebt.
Een auto op reis
Ik zie tevreden zijn versus zelfgenoegzaam zijn graag als twee gloednieuwe auto’s. De auto die tevreden is, wordt op een road trip gezet. Hij neemt regelmatig rust, maar wordt wel volledig gebruikt en boekt vooruitgang tijdens het rijden.
Een zelfgenoegzame auto daarentegen staat maar in de garage. Hij wordt nooit gebruikt, dus na een tijdje wordt het de norm dat de auto maar op één plek blijft staan. Terwijl de auto niet hoeft te worden bijgetankt of gerepareerd, heeft de auto ook niets gedaan. De zelfgenoegzame auto is een voorbeeld van verspild potentieel, omdat zijn doel nooit wordt gerealiseerd.
Welke zou u liever zijn?
Jeff Bezos, oprichter en CEO van Amazon, zegt dat zijn beslissing om zijn hoogbetaalde financiële baan op te geven en Amazon te beginnen heel gemakkelijk was. In wat hij het “regret minimization framework” noemt, stelt hij zich voor dat hij 80 jaar oud is.
Op die leeftijd wil hij teruggekeken hebben op zijn leven en geleefd hebben met zo min mogelijk spijt. Hij wist dat als hij niet zou proberen aan zijn startup-idee te werken, zelfs als dat op een mislukking zou uitlopen, hij daar levenslang spijt van zou hebben.
Hoewel het misschien comfortabel is om voorlopig op één plek te blijven, krijgen de meesten van ons uiteindelijk spijt van de dingen die we niet doen, in tegenstelling tot de vraag of we al dan niet geslaagd zijn.
Tijd om te veranderen
Een tijdje terug besloot ik dat ik vaker wilde gaan sporten. Ik stelde me voor dat ik ging joggen en me in het zweet zou werken, maar ik kon mezelf er niet toe brengen om er iets aan te doen.
Toen het idee opkwam, zei ik tegen mezelf dat het wel kon wachten tot later. Mijn omgeving voelde comfortabel aan, en ik voelde geen urgentie om iets te doen.
Maar langzaam begon ik de smoesjes op te merken die ik verzon. Ik zei tegen mezelf dingen als: “Ik kan het later doen.” Ik wachtte tot de perfecte situatie zich voordeed, zodat ik meer kon bewegen.
Toen ik mezelf betrapte op deze zelfpraat, realiseerde ik me dat mijn uitvluchten een manier waren om zelfgenoegzaam te zijn. Ik wist dat ik kon gaan hardlopen als ik dat wilde, maar ik bleef liever gewoon zitten. Uiteindelijk kwam ik op het punt dat ik besefte: als ik iets gedaan wil krijgen, moet ik het plannen.
Het was niet genoeg om gewoon op één plek te blijven en te denken dat iets de moeite waard was om te doen. Ik moest mezelf afvragen wat ik kon doen, vandaag, om verandering in mijn leven te brengen.
Hoe verandering te implementeren
Om te verbeteren, is het belangrijk om te weten waar je staat in je vooruitgang. De eerste stap is te erkennen wat u hebt. Zelfs als u niet bent waar u wilt zijn, zijn er veel dingen om dankbaar voor te zijn – of het nu gaat om een goede gezondheid, relaties, of zelfs alleen maar de mogelijkheid om van een mooie dag te genieten.
De volgende stap is te kijken wat u wilt bereiken. Misschien wilt u meer bewegen, meer reizen, of een nieuwe vaardigheid leren. Zodra u dit onderkent, kunt u de stappen uitstippelen die u van plan bent te nemen om elke dag beter te worden.
Doe iets dat u afschrikt, iets dat buiten uw gebruikelijke patroon valt. Of het nu gaat om het sturen van een e-mail naar iemand die u niet kent, of het trekken van een kaart en plannen waar u naartoe wilt reizen.
U kunt tevreden zijn en tegelijkertijd verandering omarmen
Toen ik voor het eerst buiten kwam en wat aan lichaamsbeweging deed, voelde ik me ongemakkelijk. Ik maakte me zorgen dat ik er niet goed uit zou zien en moe zou zijn.
Maar tegelijkertijd was ik gelukkig. Blij dat ik iets deed wat ik wilde, ook al moest ik wennen aan het proces. Het maakte me bang, en dat is maar goed ook.
Waarom?
Omdat je je volledige potentieel kunt benutten, moet je dingen doen die angstaanjagend zijn. Het betekent risico’s nemen. Het betekent onvermijdelijk accepteren dat pijn, ongemak en afwijzing slechts een deel van het proces zijn.
Voldaan zijn is niet alleen tevreden zijn waar je bent. Het is ook genieten van het proces dat je neemt om je potentieel te bereiken, met alle hobbels onderweg.
Vergeet niet om je hieronder aan te melden voor mijn gratis gids om te krijgen wat je wilt.