Benfotiamine optimaliseert endotheel- en vasculaire functie

In klinische studies van over de hele wereld heeft benfotiamine herhaaldelijk opmerkelijke effecten aangetoond bij het normaliseren van de endotheelfunctie.

Endotheelcellen bekleden de binnenkant van bloedvaten. Deze gespecialiseerde cellen raken vaak beschadigd door een hoge bloedsuikerspiegel en diabetes. Wanneer bloedvaten zich niet kunnen ontspannen en verwijden als reactie op een verhoogde bloedstroom, ontstaat een gevaarlijke aandoening die endotheeldisfunctie wordt genoemd. Aangenomen wordt dat endotheeldisfunctie bijdraagt tot het ontstaan van atherosclerose en ten grondslag ligt aan veel van de schade die gepaard gaat met de complicaties van diabetes, met name perifere vaatziekten.

Perifere vaatziekten treden op wanneer de bloedstroom door de slagaders in de armen en benen is verstoord. Gevaren van perifere vaatziekten zijn onder meer:

• Slechte bloedstroom naar de extremiteiten die krampende pijn bij het lopen kan veroorzaken (claudicatio intermittens)
• Sneden of schaafwonden aan de voeten die niet genezen
• Ucera en gangreen van de voeten en benen die amputatie noodzakelijk kunnen maken.21

Duitse wetenschappers onderzochten onlangs de effectiviteit van benfotiamine bij het ondersteunen van een gezonde endotheelfunctie en perifere doorbloeding. In de studie aten diabetespatiënten een maaltijd met grote hoeveelheden geavanceerde glycatie-eindproducten (AGE’s) die afkomstig waren van voedsel dat bij hoge temperaturen was gekookt. Het is bekend dat AGE’s bijdragen tot endotheeldisfunctie. De proefpersonen aten de AGE-rijke maaltijd zowel voor als na drie dagen behandeling met benfotiamine. Indicatoren van endotheelfunctie, oxidatieve stress en AGE’s werden gemeten na een nacht vasten op de testdagen, en op twee, vier en zes uur na de testmaaltijden.22

De AGE-rijke maaltijd alleen veroorzaakte verschillende schadelijke veranderingen, waaronder:

• Significant verminderde bloedtoevoer naar de extremiteiten
• Verhoogde bloed-markers van endotheeldisfunctie
• Ele toename van oxidatieve stress
• Hogere niveaus van AGEs.22

De schadelijke veranderingen veroorzaakt door de AGE-rijke maaltijd alleen werden volledig voorkomen door suppletie met benfotiamine. Benfotiamine bevorderde tal van verbeteringen, waaronder:

• Verhoogde doorbloeding in de extremiteiten
• Betere endotheelfunctie
• Verminderde oxidatieve stress
• Normalisatie van AGE niveaus.22

Deze belangrijke Duitse studie toont aan dat AGE’s rechtstreeks bijdragen tot een sterk verminderde vaatfunctie bij diabetici, en dat het gebruik van benfotiamine AGE-geïnduceerde endotheeldisfunctie, verminderde bloedstroom en verhoogde oxidatieve stress voorkomt.22

Twee recente studies uit Italië bevestigen het vermogen van benfotiamine om een gezonde endotheelfunctie te ondersteunen, zelfs in de aanwezigheid van hoge bloedglucosespiegels. Onafhankelijke Italiaanse onderzoeksteams toonden aan dat, naast het behoud van volwassen endotheelcellen die de bloedvaten bekleden, benfotiamine ook endotheelprogenitorcellen beschermt, of cellen die zich ontwikkelen tot endotheelcellen. Deze progenitorcellen zijn cruciaal voor het herstel en de instandhouding van gezond endotheelweefsel.23,24 Hoewel hyperglykemie, of hoge bloedsuikerspiegel, de normale ontwikkeling van progenitorcellen verstoort, merkten de Italiaanse wetenschappers op dat de normale ontwikkeling van deze cellen kan worden hersteld door de toediening van benfotiamine.23 Evenzo remde benfotiamine de menselijke epitheliale progenitorcelsterfte, die wordt veroorzaakt door hoge glucosespiegels.24

Benfotiamine’s vermogen om de gezondheid van endotheelcellen te ondersteunen, kan belangrijke implicaties hebben bij het helpen van mensen om perifere vaatziekten te voorkomen. Wetenschappers zijn nu van mening dat de endotheeldisfunctie die optreedt bij diabetes gemakkelijk kan leiden tot diabetische perifere vaatziekten.16

Japanse onderzoekers ontdekten dat perifere vaatziekten die de bloedvaten van de benen aantasten, vaak samen voorkomen met endotheeldisfunctie. Als gevolg daarvan krijgen de benen niet de kritische toevoer van bloed en zuurstof die ze nodig hebben om gezond en functioneel te blijven.25 Bovendien hebben diabetespatiënten met perifeer vaatlijden minder circulerende endotheelprogenitorcellen, die nodig zijn om de bloedvaten optimaal te laten functioneren, zodat ze bloed naar de ledematen kunnen transporteren.26

In een model van perifeer vaatlijden verbeterde benfotiamine de endotheelfunctie, waardoor de bloedsomloop in de benen herstelde en de bloed- en zuurstoftoevoer naar de weefsels toenam. Dit is vooral belangrijk om de ledematen gezond te houden en amputatie te voorkomen, een maar al te vaak voorkomend gevolg van vasculaire dysfunciton. Bovendien verminderde benfotiamine het door diabetes veroorzaakte tekort aan endotheliale progenitorcellen, wat leidde tot een betere genezing in de benen van diabetici.24

Diabetes ontketent een reeks slopende gezondheidscomplicaties

Diabetes is een van de meest uitdagende gezondheidsproblemen van vandaag de dag, vanwege de explosieve groei, de verwoestende effecten op het lichaam en de moeilijkheid om de ziekte en de complicaties effectief te behandelen.

In een gezond persoon wordt voedsel omgezet in glucose, dat vervolgens in de bloedbaan wordt opgenomen. Als reactie op deze stijging van de plasmaglucose scheidt de alvleesklier het hormoon insuline af, dat glucosemoleculen naar de lichaamscellen leidt, waar ze worden opgeslagen of verbrand voor energie.

Bij pre-diabetici en diabetici verzetten de cellen zich echter tegen insuline en het binnendringen van glucose in de cellen. Wanneer dit gebeurt, reageren gespecialiseerde cellen in de alvleesklier, de zogenaamde eilandjescellen, door meer insuline te pompen. Na verloop van tijd verbranden de eilandjescellen helemaal. Het resultaat is hyperglykemie, of hoge bloedsuikerspiegel, waardoor de patiënt volledig afhankelijk wordt van een constante toevoer van farmaceutische insuline.

Ondanks deze uitdagingen handhaven de meeste cellen relatief normale concentraties van interne glucose. Bepaalde cellen echter – met name endotheelcellen, die de binnenkant van slagaders en haarvaten bekleden – zijn minder goed in staat tot zelfregulering. Zij hebben de neiging hoge niveaus van interne glucose op te hopen, die zij niet efficiënt kunnen metaboliseren. Hierdoor stapelen de tussenproducten van de glucose-afbraak zich op, waardoor metabolische routes worden geactiveerd die betrokken zijn bij het ontstaan van diabetische complicaties.

Vooral in de kleine bloedvaten die de ogen, nieren en extremiteiten voeden, laten de giftige tussenproducten van de glucose-afbraak een spoor van schade achter. Bijvoorbeeld, in het netvlies, kan dit disfunctionele glucose metabolisme leiden tot blindheid. In de nieren kan het onomkeerbare weefselschade veroorzaken, wat uiteindelijk kan leiden tot nierfalen. En in de ledematen kan het vaatziekten en zenuwpijn veroorzaken, waardoor mogelijk amputatie nodig is.8,10

Benfotiamine verlaagt risico op hartaandoeningen

Individuen met diabetes lopen een sterk verhoogd risico op hartaandoeningen. Benfotiamine kan een belangrijke rol spelen in strategieën om de gezondheid van het hart te beschermen bij mensen met een hoge bloedsuikerspiegel.

In een recente studie, uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Wyoming, werd gepeild naar het vermogen van benfotiamine om hartaandoeningen te voorkomen in een experimenteel model van menselijke type II-diabetes. Een groep werd diabetisch gemaakt, terwijl een tweede controlegroep normaal bleef. Beide groepen kregen benfotiamine therapie gedurende twee weken. Wetenschappers onderzochten vervolgens hartcellen van beide groepen, waarbij hun vermogen om samen te trekken en verschillende biochemische parameters werden beoordeeld.27

Zoals verwacht werd diabetes geassocieerd met verhoogde oxidatieve stress, die interfereert met de gezonde functie van de hartspier. Behandeling met benfotiamine verlichtte veel van de door diabetes veroorzaakte veranderingen in de hartcellen, verminderde oxidatieve stress en herstelde de hartcelfunctie. De onderzoekers concludeerden dat benfotiamine de hartspiercellen kan beschermen tegen de disfunctie die gepaard gaat met diabetes.27

Aanvulling met benfotiamine kan dus van cruciaal belang zijn bij het beschermen van het hart tegen de nadelige gevolgen van diabetes.

Benfotiamine bevordert de gezondheid van de nieren

Nieraandoeningen, of nefropathie, is een van de meest gevreesde complicaties van diabetes. Wanneer bij mensen met diabetes de nierfunctie verslechtert, kunnen de nieren hun cruciale taak, het filteren van urine, niet meer uitvoeren. Als gevolg daarvan moeten diabetici met vergevorderde nefropathie hun toevlucht nemen tot nierdialyse of een niertransplantatie. Nieraandoeningen verhogen ook het risico op hart- en vaatziekten en algemene sterfte.

In een 24 weken durende studie onderzochten wetenschappers de effecten van benfotiamine en thiamine op proefpersonen met diabetes. Beide vormen van vitamine B1 veroorzaakten gunstige veranderingen in markers van nierfunctie en gezondheid, waaronder:

• Een 70-80% remming van de ontwikkeling van microalbuminurie, eiwit in de urine dat dient als een vroeg teken van nierdisfunctie
• Een normalisatie van enzymactiviteit geassocieerd met bescherming tegen nierziekte
• Een 50% vermindering van AGE-niveaus in de nieren
• Een vermindering van oxidatieve stress geassocieerd met diabetes (geproduceerd door benfotiamine, maar niet door thiamine).5,10

De wetenschappers merkten op dat hoewel zowel benfotiamine als thiamine hielpen de niercomplicaties geassocieerd met diabetes te voorkomen, benfotiamine een superieure keuze lijkt te zijn vanwege zijn grotere biologische beschikbaarheid in het lichaam.5,10 Dit onderzoek wijst erop dat benfotiamine en thiamine mensen met diabetes kunnen helpen hun nieren gezond te houden en zich te beschermen tegen de verwoestende gevolgen van nefropathie.

Schadelijke gevolgen van Vitamine B1-tekort

Inname van enkelvoudige koolhydraten, die door het lichaam voornamelijk worden omgezet in glucose, verhoogt automatisch de behoefte aan thiamine via de voeding. Als gevolg daarvan hebben mensen vaak een tekort aan vitamine B1 wanneer zij routinematig een calorierijk, koolhydraatrijk dieet met onvoldoende voedingswaarde nuttigen.28 Alcoholisme kan ook leiden tot een tekort aan vitamine B1, wat resulteert in een aandoening die bekend staat als encefalopathie van Wernicke.10

Andere aandoeningen die in verband kunnen worden gebracht met een tekort aan thiamine zijn gastrectomie (operatieve verwijdering van de maag of een deel daarvan) en bariatrische chirurgie (gebruikt om obesitas te behandelen), die bijdragen aan problemen met de opname van voedingsstoffen.10

Benfotiamine helpt gezichtsverlies af te wenden

Terwijl diabetes de gezondheid van het hele lichaam bedreigt, zijn de ogen bijzonder kwetsbaar voor schade. Schade aan kleine bloedvaten veroorzaakt door diabetes kan leiden tot retinopathie (een ziekte van het netvlies van het oog, dat visuele informatie verzamelt) en zelfs blindheid.

Wetenschappers in Duitsland ontdekten dat toediening van benfotiamine hielp retinopathie te voorkomen bij proefpersonen met diabetes. Proefpersonen die 36 weken lang benfotiamine kregen, vertoonden volledig genormaliseerde niveaus van schadelijke AGE’s in het netvlies, waardoor het onderzoeksteam concludeerde dat benfotiamine kan helpen bij het voorkomen of vertragen van het ontstaan en de progressie van diabetische retinopathie.8

Benfotiamine lijkt essentiële bescherming te bieden aan de ogen, en helpt visie-rovende diabetische retinopathie te voorkomen.

Conclusie

Tientallen jaren is benfotiamine veilig gebruikt als een receptgeneesmiddel in Europa, waar dit natuurlijke vitamine B1-derivaat werkzaamheid heeft aangetoond bij het voorkomen van veel ernstige complicaties van langdurige hyperglykemie.

Consumenten in Amerika kunnen nu gemakkelijk toegang krijgen tot benfotiamine als een goedkoop voedingssupplement. Laboratoriumonderzoek en gecontroleerde studies hebben bevestigd dat benfotiamine diabetische neuropathie, nieraandoeningen, hartstoornissen, endotheeldisfunctie, perifere vaatziekten en diabetische retinopathie verlicht en zelfs kan terugdraaien. Met zijn bewezen vermogen om een breed-spectrum ondersteuning te bieden voor de bloedvaten, zenuwen, nieren, ogen, en het hart, zou benfotiamine moeten worden beschouwd als een eerstelijns verdediging tegen de slopende gevolgen van diabetes en hoge bloedsuikerspiegel.