Schrijf u in voor de nieuwsbrief van CompellingTruth.org:

De Bijbel is niet één enkel werk, maar eerder een bloemlezing van 66 boeken, geschreven door ongeveer 40 auteurs over een periode van 1400 jaar die bijna 2000 jaar geleden eindigde. Als zodanig zijn de originele kopieën van deze werken niet bewaard gebleven tot op de dag van vandaag, hoewel een groot aantal vroege kopieën ons in staat stelt de tekst te reconstrueren zoals die er in zijn vroegste vorm uitzag.
Het Oude Testament bijvoorbeeld werd geschreven vanaf de tijd van Mozes (ongeveer 1400 v.Chr.) tot de tijd van Ezra (ongeveer 400 v.Chr.). Kopieën van de meeste boeken van het Oude Testament zijn bewaard gebleven vanaf de tweede eeuw v. Chr. in de vondsten van de Dode Zee Rollen. Talrijke boeken van het Oude Testament zijn ook bewaard gebleven in de oude Cairo Geniza uit de eerste eeuw na Christus. De Codex Cairensis bevat de Profeten en is gedateerd 895. De Aleppo Codex bevat het grootste deel van het Oude Testament en dateert uit de jaren 930. Het eerste volledige Hebreeuwse manuscript van het Oude Testament, de Leningrad Codex (gedateerd 1008), is meer dan 1000 jaar oud.
Bovendien werd het gehele Oude Testament in de tweede eeuw v. Chr. in het Grieks vertaald in een werk dat bekend staat als de Septuagint. Het is duidelijk uit deze vertaling dat het complete Oude Testament vóór die tijd was samengesteld en dat de tekst in essentie hetzelfde is als in deze periode 2.200 jaar geleden, slechts 200 jaar na de voltooiing van het laatste boek van het Oude Testament.
Het Nieuwe Testament bevat nog meer tekstueel bewijs om de nauwkeurigheid ervan te ondersteunen. De 27 boeken werden samengesteld tussen 40 en 90 na Christus. Een fragment van het Evangelie van Johannes bestaat van ongeveer 125 na Christus. Er bestaan meer dan 5.000 Griekse manuscripten van de geschriften van het Nieuwe Testament, waardoor een vergelijking mogelijk is en een uitgebreide reconstructie van de vroegste tekst mogelijk is. Het eerste complete Nieuwe Testament, de Codex Sinaiticus, dateert uit het midden van de vierde eeuw (325-360) en onthult dat de geschriften van het Nieuwe Testament al lang voor die tijd als groep in omloop waren.
Daarnaast citeerden vroege kerkleiders vaak de geschriften van het Nieuwe Testament in hun eigen werken. Clement van Rome, bijvoorbeeld, schreef in de late eerste eeuw en citeert veel van de evangeliën en de geschriften van Paulus. Een harmonie van de vier Evangeliën bestond in de tweede eeuw.
Samenvattend, hoewel de originele manuscripten van de Schrift niet meer bestaan, bestaan er voldoende kopieën uit vroege tijden om vertrouwen te geven dat de tekst die vandaag de dag bestaat, de tekst is die oorspronkelijk werd samengesteld.