In 1992 betrad de 30-jarige Engelsman Dorian Yates het podium van de Helsinki Ice Hall in Helsinki, Finland, voor zijn eerste Mr. Olympia-wedstrijd. Voor het eerst in acht jaar was achtvoudig Sandowinnaar Lee Haney afwezig, wat de deur opende voor toppers als Lee Labrada, Shawn Ray en Kevin Levrone om de titel te veroveren. Het was echter duidelijk na Yates’ eerste achterwaartse dubbele-bicep pose dat de geldprijs van $100.000 en de titel van Mr. Olympia voor hem zouden zijn.
Yates deed meer dan zijn eerste van zes Olympia’s winnen die nacht. Met een gewicht van ongeveer 260 pond bedacht “The Shadow” de term “massamonster” door een nieuwe maatstaf voor omvang te stellen en tegelijkertijd een conditie te behouden die velen deden denken aan uit graniet gebeiteld zijn. In de sportschool zag hij af van het typische hoge volume dat de meeste concurrenten gebruikten en populariseerde hij zijn nu legendarische stijl van hoge intensiteit – zes tot tien sets per lichaamsdeel met één tot twee volledige sets voor elke oefening. Het was wreed, maar effectief. Plotseling was iedereen Yates aan het inhalen.
Nu, 22 jaar sinds zijn laatste Olympia-overwinning, bewandelt Yates een heel ander pad – een pad dat de nadruk legt op yoga en Pilates, marihuana en ayahuasca – en is vastbesloten om het met anderen te delen. We spraken met Yates over zijn overgang van bodybuilding icoon naar een verlichte spiritualist, zijn psychedelisch drugsgebruik, en wat hij zou willen dat zijn nalatenschap is.
M&F: Je ziet er tegenwoordig behoorlijk slank uit.
Yates: Ja, ik geef niet echt om het hebben van een bodybuilding lichaamsbouw, en ik heb alle verwondingen die ik draag van alle zware training die ik deed.
Dus je mist het niet om zo groot te zijn?
Dat was een look die ik had voor de competitie. Ik was er altijd ver van verwijderd. Wat de lichaamsbouw betreft, echt ik, gewoon een lichaamsbouw waar ik aan werkte. Mijn lichaam is nu het voertuig dat ik gebruik om het leven te ervaren, en het moet zo functioneel mogelijk zijn. Het uiterlijk dat erbij hoort is het uiterlijk dat erbij hoort, en ik ben nog steeds mager met goede buikspieren.
In aanmerking genomen dat bodybuilding een 24/7 baan is, vind ik het moeilijk te geloven dat je er “vanaf bent.” Wat bedoel je daarmee?
Het was anders. Dat was een project waar ik aan werkte, en ik kan de resultaten aan het eind van het jaar presenteren aan mijn collega’s en ze gaan me veroordelen. Het kan me niet schelen wat mensen in de sportschool of op straat denken, ik heb geen interesse in hun mening. Net als een kunstenaar, wilde ik het schilderij of beeld pas onthullen als het af was. Dus, ik behandelde het zo.
Ik heb je enige Muscle & Fitness cover gevonden, en je zag er nogal ongemakkelijk uit. Wat is het verhaal daarachter?
Ik denk dat het precies overkomt hoe ik me voelde. Ik denk dat deze foto is genomen in 1991 of ’92, en ik kon niet lachen voor het leven van mij. Dat is prima voor FLEX, maar dit was Joe Weider’s poging om me op een Muscle & Fitness cover te zetten. Ik stond naast een mager klein model die deze foo-foo shoot deed en dat ben ik niet. Ik kom niet uit Californië, ik kom uit Birmingham, uit de hel van de sportschool. Ik kon niet lachen. Dus uiteindelijk gooit Joe gefrustreerd zijn handen in de lucht, en ik heb nog veel meer FLEX covers.
Courtesy of Weider Health and Fitness
Bodybuilding komt neer op het laten zien van je lichaamsbouw, en het klinkt alsof je de aandacht verafschuwde. Wat heb je aan de sport gehad?
Ik was een soort anti-bodybuilder. Peter McGough, de hoofdredacteur van FLEX in die tijd, vertelde me dat ik het tegenovergestelde was van de stereotype bodybuilder. Ik hield er niet van dat mensen naar me keken, ik hield er niet van op het podium te staan. Ik was introvert. Voor mij was bodybuilding een missie van zelfbeheersing. Ik hou van de training, ik hou van de uitdaging, en ik hou van de individualiteit van de sport – het lag allemaal aan mij. Het ging erom hoe hard en slim ik trainde, en hoe goed ik het deed met mijn dieet. waarschijnlijk geen vader hebbend als tiener, worden deze jongens surrogaat mannelijke rolmodellen voor mij om tegen op te kijken.
Was je gelukkig in je wedstrijddagen?
Ik zou niet zeggen dat ik zo gelukkig was als ik nu ben. Ik was zo intens gefocust op de missie om de beste bodybuilder te worden die ik kon, het was echt een extreme benadering. Wat betreft totale toewijding aan een taak, kan ik gerust zeggen dat niemand dat ooit eerder heeft gedaan en het ook nooit meer zal doen, omdat het gewoon zo extreem was. Al het andere in mijn leven stond op een laag pitje, en ik dacht alleen maar aan bodybuilding. Er was geen ruimte voor spontaniteit en vreugde.
Op welk moment besloot je te stoppen met trainen als een bodybuilder?
Het was ongeveer zes of zeven jaar geleden, maar het was niet van de ene op de andere dag. Ik vroeg mezelf af: “Je doet deze bodybuildingtraining, waar je moeite mee hebt vanwege blessures, waarom doe je het nu?” Ik vind het leuk om te trainen en mezelf te pushen in de sportschool, maar dat er andere dingen zijn die ik zou kunnen doen die misschien meer opleveren. Ik heb gewoon mijn ego losgelaten.
Je bent 57 jaar oud. Hoe ziet uw training er nu uit?
Ik doe yoga, ik doe Pilates, en wandelen, fietsen, en zwemmen. Je weet wel, cardio dingen. Ik doe niet de zware training, omdat ik niet echt kan, maar ik heb ook niet nodig. Ik heb geweldige cardio, mobiliteit en flexibiliteit, veel beter dan toen ik 30 was. Hoeveel weeg je nu?
Ik weeg 225. In wedstrijdvorm woog ik 25 kilo.
Wat is het beste aan kleiner zijn?
Ik voel me functioneler en mobieler. Het kost minder moeite om het rond te dragen. Tot mijn grote tevredenheid kon ik een Hugo Boss binnenlopen en een pak uit het rek kopen. Ik hield altijd al van mooie kleren en mode sinds ik jong was, maar als je zo groot bent, vergeet ik het.
Vind je het ironisch dat je hebt toegegeven anabole steroïden te gebruiken, maar dat je meer kritiek krijgt van je fans omdat je een joint rookt en ayahuasca gebruikt?
Ja, het is grappig. Sommige jongens klagen en zeggen: “Ik ga stoppen met je te volgen en mijn zoon, die je verafgoodt, te vertellen om te stoppen met je te volgen.” Ik heb zin om te antwoorden en te zeggen: “Ja, maar de steroïden en groeihormonen waar je cool mee was?”
De prestatiebevorderende middelen hebben veel meer mogelijke negatieve effecten dan het roken van marihuana. Ik ben gewoon eerlijk over mijn ervaringen in het leven. Ik heb van alles gedaan. Ik heb alcohol en cocaïne gebruikt. Als het ontwrichtend is, heb ik het gedaan. Ik rook ’s avonds ook een beetje om te ontspannen, maar het is niet zo dat ik de hele dag zit te roken. Je kunt de hele dag zitten roken, en je kunt de hele dag cheeseburgers eten en zwaarlijvig worden – maar moeten we cheeseburgers verbieden? Nee.
Chris Lund
Hoe zag je eerste ervaring met ayahuasca eruit?
Het was 2008. Mijn vrouw, Gal, en ik zaten op een boot met een aantal jongens op de Amazone in Brazilië. Vanwege de cannabis gemeenschap wist ik vaag wat het was en vroeg de jongens of ze ons wat konden bezorgen voor een paar honderd dollar. Op dat moment dronk ik nog steeds en gebruikte ik recreatief coke. Als je ayahuasca doet, moet je minstens twee weken van tevoren helemaal clean zijn, geen seks, geen suiker, geen zout. Niemand vertelde me dat. Ik had dood kunnen gaan. Ik werd hevig ziek en vroeg me af waar mijn geestesdier was, waar waren mijn visioenen en de rijkdom aan informatie. Maar naderhand herinnerde ik me een steeds terugkerende boodschap in mijn hoofd, die luidde: “Stop met jezelf te vergiftigen.” Ik verwierp het vanwege de negatieve ervaring. Ik rook liever een joint, neem wat paddo’s, of laat LSD vallen en heb een plezierige ervaring waarbij ik niet ziek word. Maar ik realiseerde me hoe krachtig zij – ik zeg “zij” omdat iedereen aanvoelt dat ze vrouwelijke energie vertegenwoordigt – is en dat ze me precies gaf wat ik nodig had: “Stop met jezelf te vergiftigen en kom dan terug om me te zien.”
Dus je stopte daarna met drinken en cocaïne?
Niet van de ene op de andere dag. Ik had plezier, feesten en zo. Het was niet de hele tijd; het was in het weekend een of twee keer per maand – dat was de cirkel waarin ik me bewoog. Maar op een gegeven moment, was het niet leuk meer.
In je beste tijd, werd je rug beschouwd als een van de beste ooit. Nu, heb je het bedekt met deze ayahuasca-geïnspireerde tatoeage. Staat dat symbool voor het feit dat je je bodybuildingdagen achter je hebt gelaten?
Het is niet alleen bedekt, ik zou zeggen dat het versterkt is. Net als het schilderen van een muur niet te verdoezelen, het verbetert het. Ik ga geen dubbele biceps of latspreads maken, daar zijn video’s en foto’s van. Mijn rug is een grote ruimte, en de tatoeage vertegenwoordigt een grote gebeurtenis in mijn leven.
Wat betekent je tatoeage?
De leeuw werd aan mij geopenbaard als zijnde representatief voor mijn geest. Dus dat ben ik, en ik ben omringd door planten en geometrische vormen, en boodschappen die in symboolvorm komen. Er is een verhaal over de planten, het universum komt via de planten, onderwijst mij, en dan word ik geïnspireerd om andere mensen te onderwijzen met de informatie die ik heb, en dat is nu een van mijn rollen.
Hoe onderwijst u anderen in het echte leven?
Ik leid nu ayahuasca-kampen in Costa Rica op een plek die Sultara heet. Je gaat er een week heen, en je neemt het medicijn vier keer per week. Je volgt een speciaal dieet, en er zijn sjamanen, psychiaters en medicijngenezers. Het is een genezingscentrum. Ik heb mensen letterlijk hun leven zien veranderen, zoals, “Fuck deze baan. Dit is wat ik wil doen.” Ik ben van plan dat voort te zetten.
Je traint nog steeds bodybuilding deelnemers. Is je gewichtstrainingsfilosofie veranderd?
Het is niet echt anders, afgezien van de wedstrijdvoorbereiding, waar ik de intensiteit en de gewichten terugdoe, omdat er te veel kwetsbaarheid is voor letsel met de uitdroging en minder lichaamsvet. Toen zette ik mezelf de hele tijd 100% onder druk. Ik heb geleerd dat je soms een beetje moet afremmen.
Naast je bodybuilding carrière, wat wil je dat je nalatenschap is?
Mr. Olympia is een deel van mijn ervaring, een heel belangrijk deel van mijn leven, maar het definieert me niet. Dat is niet wie ik ben. Ik kan ook veel andere dingen zijn, en ben dat ook. Ik hoop mensen te blijven inspireren om zichzelf te verbeteren en meer in contact te komen met hun spirituele zelf. We zijn nog maar net begonnen.
View this post on InstagramWeer een dag op kantoor met @gabriele_andriulli_ifbb_pro @dynutrition @dyhit ?