Wat zijn de calanques in het zuiden van Frankrijk, meer bepaald in de steden Marseille en Cassis? Meer dan 20 kilometer cinematografische landschappen aan de oevers van de Middellandse Zee.

De calanques zijn soorten fjorden, kliffen of grote ravijnen die uitgeven op stukken kristalheldere, azuurblauwe zee. Het is prachtig.

Voor de reis had ik me al voorgesteld dat de plaatsen ongelooflijk zouden zijn. Blogs als Destination Provence en Crazy for Travel speelden al in op mijn emoties.

De calanques van Marseille en Cassis in Zuid-Frankrijk kunnen zowel over land als over zee worden verkend. Wij geven de voorkeur aan de paden langs de typische kalkstenen kliffen van de streek, die in feite garant staan voor filmische uitzichten rondom.

De calanques van bovenaf zien, en vervolgens een duik nemen in hun kristalheldere, turkooisblauwe gebieden, is een heel spektakel.

Dit is de plek voor degenen die graag naar Europa reizen en toch willen genieten van een aantal Caribisch-waardige stranden. Bekijk alle informatie om deze bestemming in uw volgende reis op te nemen.

Calanques Cassis en Marseille: Zuid-Frankrijk – Provence

De calanques de Cassis, deze paradijselijke stranden in Zuid-Frankrijk

Calanque de Port Pin, deel van een verbazingwekkende rondreis die wij maakten door het Nationaal Park van de Calanques

Parque National des Calanques

Zoals er in Brazilië Nationale Parken zijn die garant staan voor het behoud en de instandhouding van natuurparadijzen zoals Lençóis Maranhenses of Jericoacoara, bezochten wij in Frankrijk het Nationaal Park van de Calanques.

De grenzen van het Nationaal Park van de Calanques raken een van de grootste steden van Frankrijk: Marseille. De nabijheid van de op één na grootste stad van Frankrijk legt een zware druk op dit paradijs: vervuiling, overmatig bezoek en zelfs branden. Het is verrassend dat het park relatief recent is: het werd pas in 2012 opgericht.

De Middellandse Zee ontmoet reusachtige kalkstenen kliffen: dat zijn de calanques

Feiten over het park

– Bestrijkt grondgebied van 3 steden: Marseille, Cassis en La Ciotat;

– Van Marseille naar Cassis, zijn er 20 km aan paden. Onmogelijk om alles in één dag te verkennen;

– omvat 140 soorten dieren en planten en 60 zeedieren;

– Ongeveer 2 miljoen bezoekers per jaar;

– Het is het enige Europese park dat land-, zee- en zelfs semi-stedelijke gebieden omvat;

– Is het 10e. Frans nationaal park.

De verschillende calanques op 20 kilometer afstand tussen Cassis en Marseille. Kaart: French Moments

De volledige oppervlakte van het park is 8.500 hectare en 43.500 acres.

Uitgangspunt: Cassis

Aan de ene kant ligt Marseille en aan de andere kant, het lieflijke Cassis was ons vertrekpunt om 3 calanques in de regio te verkennen.

De calanques zijn kalkstenen kliffen of kloven, met toegangen tot de Middellandse Zee, die verschillende stranden vormen met turkooisblauw en zeer transparant water.

De calanques, omgeven door kalksteen, hebben kristalhelder water

Let op Cap Canaille, de hoogste klif van Europa.

Net als in de rivieren van Bonito maakt de aanwezigheid van kalksteen het water ongelooflijk doorzichtig. Een stof in de kalksteen zorgt ervoor dat alle vaste voorwerpen zwaarder worden en zinken. Het draagt er ook toe bij dat de stranden niet uit zand bestaan, maar uit stenen.

De aanwezigheid van kalksteen in de regio maakt het water zeer transparant

Hoe het Nationaal Park van de Calanques te bereiken

Om het park te bezoeken, zijn er 2 belangrijke toegangswegen, die verschillende uitzichten garanderen: over land en over zee. De toegang kan zowel vanuit Marseille als vanuit Cassis.

Persoonlijk hadden we beide opties willen doen, maar we hadden geen tijd voor de boottocht. En onze prioriteit is altijd om te gaan wandelen, dus gaven we de voorkeur aan de route over land.

Rit per auto vanuit Aix-en-Provence

De rit van Aix-en-Provence (waar we verbleven) naar Cassis, ons vertrekpunt, verliep relatief soepel, maar altijd met wat moois, dus het is goed om op te letten.

Zodra we de tol overstaken om Cassis binnen te rijden, verscheen de zee al in het decor van onze reis en maakte ons ongerust om spoedig aan te komen. Eindelijk was het moment gekomen om de zee te zien, een moment waar wij tijdens onze reizen altijd naar uitkijken. En niet zomaar een zee, we hebben het over de Middellandse Zee.

De weg is erg mooi, wacht op de video.

Onderweg en nu al de Middellandse Zee zien: een mooi weerzien

Onze reisroute was helemaal gebaseerd op Natalia’s post van Destination Provence.

In eerste instantie hebben we op Waze (die overigens een handje hielp bij deze reis, zie meer tips over autorijden in Frankrijk) de parkeerplaats van Presqu’île opgezocht, die heel dicht bij het begin van de trail ligt die we zouden gaan doen. Hardhoofdig als we zijn, kozen we ervoor om eerder te parkeren, op straat, ongeveer 400 meter voordat we de parkeerplaats van Presqu’île bereikten. De plaats waar we parkeerden was nogal ver weg, we liepen ongeveer 40 minuten tot we eindelijk bij de parkeerplaats waren (Restaurant La Presqu’île). Onderweg passeerden we een prachtig strand, het Plage du Bestouan (u kunt het ook als referentiepunt gebruiken).

Plage du Bestouan, op weg naar de calanques, in Cassis

Het vertrekpunt van onze route in het Parc National des Calanques was Calanque Port Miou, de eerste op onze route.

Voordat u gaat, moet u de omstandigheden van het park controleren, vanwege de bosbranden. Van juni tot september, als er gele borden staan, kan het park slechts tot 11 uur worden bezocht. Bij zwarte bewegwijzering is de toegang gesloten.

Calanque de Port-Miou

De ingang van het park is slecht aangegeven en het kostte ons een paar minuten om uit te vogelen welke kant toch onze kant op was.

De borden verschenen en gaven twee paden aan: het Groene pad (Port Pin en d’En Vau) en het Blauwe pad (Sentier du Petit Prince – 1h30). Let op, elke keer dat u Sentier ziet, betekent dat Pad (of Pad).

Deze calanque heeft geen strand en alleen toegang per boot, maar toch kon u op sommige stukken al een voorproefje krijgen van wat er komen zou. Het water tussen de bergen, in prachtige kleuren van groen en turkoois blauw.We hebben zelfs overwogen om de Sentier du Petit Prince te doen, maar we hadden al genoeg tijd verspild om er te komen (vanwege de auto die op de verkeerde plaats geparkeerd stond, weet je nog?), dus besloten we om direct naar het groene pad te gaan, in dit geval het pad rechtstreeks naar de Calanque de Port-Miou.

Calanque de Port-Miou: toegang alleen voor boten, maar mooi vertrekpunt

Calanque de Port Pin

We negeerden verder de borden Sentier du Petit Prince en volgden het groene pad, richting Port Pin.

Het was een wandeling van 30 minuten (iets langer met fotostops). Elk moment gaf me zin om te stoppen en nieuwe invalshoeken van de Calanque de Port-Miou te registreren. Aangezien het hele traject in stijgende en dalende gedeelten verloopt, zijn uitzichtpunten langs de hele route gegarandeerd.

Wandelen op de paden van het nationaal park van de Calanques

Wanneer je op de paden gaat wandelen, blijf dan op je hoede:

Tips voor parktrails

• Naast de afstanden is het belangrijk om te weten of het pad klimmetjes bevat (zoek dus naar een topografische kaart). Korte afstanden kunnen vermoeiender lijken als ze klimmetjes bevatten. En in het park zijn er veel ups en downs.

• Neem altijd de aanwijzingen in acht en ga niet van de paden af. Het park heeft ervoor gezorgd dat er gekleurde lijnen op de grond zijn aangebracht, zodat u kunt zien dat u op het juiste pad bent.

• Er liggen veel losse kiezels op het pad. Het is aan te bevelen de trails in schoenen te doen, om uw voeten te beschermen. Persoonlijk hou ik niet van wandelen op tennisschoenen en ik heb het op een papete gedaan, maar mijn voeten hadden er wel een beetje last van.

• Zeer zonnig en helder: zonnebril en zonnebrandcrème zijn een must.

• Neem voldoende water (1,5 liter per persoon) en voedsel mee. Er zijn geen eetgelegenheden (laat staan marskramers) onderweg en ook niet in de calanques.

Let op de blauwe lijn onderaan de foto: die geeft het blauwe pad aan en dus dat je op het bewegwijzerde pad zit

De calanques zijn prachtig, maar het water is ijzig

Zodra we bij Port Pin aankwamen, was het die eerste betovering. Het water was werkelijk adembenemend. Maar het zijn niet allemaal bloemen. Ze zijn ook ongelooflijk ijzig, vooral in de maand die wij bezochten: juni.

Het was nog niet zo laat (11 uur), maar het strand was al relatief druk voor een maandag. In feite vermeden we het weekend zoals een vampier het kruis vermijdt.

Hoewel het water ijskoud was, wierpen we ons in zee om de transparantie van het water te bekijken en natuurlijk veel foto’s te nemen.

Het kleine strand van Port Pin

Het water is ijzig, maar super de moeite waard voor de kleur en de transparantie

Voordat we verder gaan naar de volgende calanque, is het de moeite waard even te pauzeren voor een versnapering.

Voor wie dat wil, kunt u de calanques ook via Marseille bereiken. Op de website van het calanques-toerisme kunt u alle mogelijke routes bekijken, van de routes naar de calanque de Sormiou (het dichtst bij Marseille) tot de calanques de Cassis die we in deze post hebben gezien.

Calanque d’En Vau

De prachtige Calanque d’En Vau, om het te bereiken is een 1 uur durende tocht door kalkstenen kliffen nodig

Na een bezoek aan de Calanque de Port Pin, klein en omringd door pijnbomen, was het tijd om het meest uitdagende pad van het circuit te nemen: naar de Calanque d’En Vau. Zoals we hadden gelezen in Natalia’s post van Destination Provence, was dit de meest niet te missen calanque.

Calanques in Video

Voordat we verder lezen, wat dacht je van het bekijken van onze video over de 3 calanques die we bezochten in Cassis.

Hoe kom je bij de Calanques – paden

Om jezelf te begeleiden op de paden, is het goed om op de hoogte te zijn. Op sommige punten zijn er geen gemarkeerde paden, maar het is zeer af te raden om van het aangegeven pad af te wijken. Om de juiste weg te vinden, heeft het park overal op het pad kleine gekleurde stroken geschilderd. Als u de strook op de grond geschilderd ziet, bent u op de goede weg. Als u te lang bent blijven lopen zonder de streep te zien, kunt u beter teruggaan en zoeken naar de laatste aanwijzing van het pad.

Calanque d’En Vau Inlet

Om bij Calanque d’En Vau te komen, zijn er twee hoofdpaden:

– Als u uit het centrum van Cassis komt of uw auto op de parkeerplaats Presqu’ille heeft geparkeerd, komt u door de Calanque de Port-Miou en de Calanque Port Pin, en neemt u vervolgens een filmisch pad langs de top van de kliffen.

– Als u de auto op de parkeerplaats van La Gardiole (op de weg naar Marseille) hebt geparkeerd, staat u een op het oog rustigere wandeling te wachten (hoewel ook ongeveer 1 uur).

Op weg naar de calanque, adembenemend uitzicht vanaf de top van de kliffen

Na het doorkruisen van de top van de kliffen, is er dat moment waarop je moet afdalen van de rotswand naar zeeniveau. Het is het moeilijkste stuk, zowel op de weg naar beneden (vanwege de gladde rotsen) als op de weg naar boven (omdat het vermoeiender wordt, temeer daar we op de terugweg zijn).

Na de afdaling volgt een wandeling tussen de vallei die gevormd wordt door de kalkstenen kliffen. Het stuk is vlak, maar pas weer op voor losse stenen, zodat je je benen niet bezeert.

Komt bij de Calanque d’En Vau

En eindelijk kwamen we bij de calanque aan, prachtig en al druk bezocht. Dat komt omdat het een maandag in juni was, stel je voor in de zomer of in het weekend. Beter om het te vermijden, toch?

In de rechter hoek, kun je wat rotsen beklimmen en het strand iets hoger zien. Ik zie altijd graag meer van bovenaf, omdat je dan de transparantie en de kleuren van de zee beter kunt zien. Kijk maar eens of de plek niet geweldig is.

Cleber en ik op de rotsen aan de rechterkant van de calanque

OK, na het fotomoment, dat in ons geval altijd een beetje te lang duurt, gaan we eindelijk op weg naar de wonderlijke zee van de calanques. Tegen deze tijd was het water iets warmer dan in de vorige calanque, en konden we er meer van genieten.

De duik in het kristalheldere, turkooisblauwe water van de plaats is echt indrukwekkend.

De terugkeer naar Cassis

Nadat we van het calanque hadden genoten, was het tijd om de hele weg die we al hadden afgelegd, terug te gaan. Dan wordt het lui, vooral als je er weer aan denkt om de kliffen te beklimmen. Maar op zulke momenten is het beter niet te veel na te denken en je op het pad te concentreren.

Aan het eind kwamen we supermoe terug in Calanque Port-Miou. Moe en hongerig, in dit hele circuit is er geen enkel punt waar men kan eten of water kopen, dus ga goed voorbereid op weg. Op de terugweg naar Port-Miou vonden we een kiosk waar we een welverdiende snack konden nuttigen.

Boot Calanques

Voor wie liever per boot gaat, zijn er 4 mogelijkheden:

– 3 Calanques (45mn): Port de Cassis; Port-Miou; Port Pin; En Vau.
– 5 Calanques (65mn) Port de Cassis; Port-Miou; Port Pin; En Vau; L’Oule; Devenson.
– 8 Calanques (1h30) Port de Cassis; Port-Miou; Port Pin; En Vau; L’Oule; Devenson; L’Oeil de Verre; Sugiton; Morgiou.
– 9 Calanques (1u50) Port de Cassis; Port-Miou; Port Pin; En Vau; L’Oule; Devenson; L’Oeil de Verre; Sugiton; Morgiou; Sormiou.

Voor meer informatie en prijzen, zie: Les Calanques en Bateau

Boottour naar de calanques kan tot 9 calanques beslaan en duurt ongeveer 2 uur maximaal

Bron:
Parc National des Calanques
Office du Tourisme Cassis
Marseille Tourisme
Detaille route van Port Pin en Calanque d’En Vau

Europa in 30 dagen: rondreis door Frankrijk en Italië