CAMP FIRE GIRLS. De oorsprong van de Camp Fire Girls behoort tot een grotere, complexe geschiedenis van de padvinderij in Amerika. Twee vroege promotors van de padvindersbeweging waren Earnest Thompson Seton en Daniel Beard. Seton richtte in 1902 een organisatie voor jongens op die de Woodcraft Indians heette en Daniel Beard begon in 1905 een organisatie voor jongens die de Sons of Daniel Boone heette. De thema’s van de twee organisaties varieerden, maar beide beïnvloedden de oprichting van de Boy Scouts of America in 1910. De zusterorganisatie van de Boy Scouts werd de Camp Fire Girls, aanvankelijk voortgekomen uit een eenzaam kamp in New England, geleid door Luther en Charlotte Gulick.
Dr. Luther Gulick was een bekend en gerespecteerd jeugdhervormer. Zijn vrouw, Charlotte Gulick, was geïnteresseerd in kinderpsychologie en schreef boeken en artikelen over hygiëne. Na overleg met Seton besloot mevrouw Gulick om zijn indianenverhaal als kampthema te gebruiken. De naam van het kamp en het motto was “Wo-He-Lo”, een Indiaans klinkend woord dat een afkorting was voor “Werk, Gezondheid en Liefde”. Naar het voorbeeld van Woodcraft legde mevrouw Gulick de nadruk op natuurstudie en recreatie. Dat eerste jaar hadden ze zeventien jonge meisjes in het kamp die liedjes zongen en ambachten leerden. Een jaar later richtte William Chauncy Langdon, dichter, sociaal werker en vriend van de Gulicks, een ander meisjeskamp op in Thetford, Vermont, dat het Woodcraft model volgde. Hij was de eerste die de naam “Camp Fire Girls” bedacht.
In 1911 riep Luther Gulick een vergadering bijeen op het Horace Mann Teachers College om zich te buigen over de manieren en middelen om een nationale organisatie voor meisjes op te richten naar het voorbeeld van de Padvinders. Seton’s vrouw, Grace, en Beard’s zuster, Lina, waren beiden betrokken bij de vroege organisatie en lobbyden voor een programma met Indiaanse en pioniersthema’s. In 1912 werd de organisatie opgericht als de Camp Fire Girls, en al snel ontstonden er afdelingen in steden over het hele land. In de zomer van 1914 waren tussen 7.000 en 8.000 meisjes bij de organisatie betrokken en anderhalf decennium later waren er bijna 220.000 meisjes die in 9.000 plaatselijke groepen bijeenkwamen. De Camp Fire Girls bleven een belangrijk onderdeel van de scouting beweging gedurende de hele twintigste eeuw. De naam werd veranderd in de Camp Fire Boys and Girls in de jaren 1970 toen jongens werden uitgenodigd om deel te nemen, en in 2001 werd de organisatie bekend als Camp Fire U.S.A.
BIBLIOGRAPHY
Deloria, Philip. Indiaantje spelen. New Haven, Conn.: Yale University Press, 1998.
Eells, Eleanor. Geschiedenis van het Georganiseerde Kamperen: The First 100 Years. Martinsville, Ind: American Camping Association, 1986.
Schmitt, Peter J. Back to Nature: De arcadische mythe in stedelijk Amerika. New York: Oxford University Press, 1969.
TimothyBawden
Zie ookGirl Scouts of the United States of America.