Edward F. Gilman, Dennis G. Watson, Ryan W. Klein, Andrew K. Koeser, Deborah R. Hilbert, and Drew C. McLean2
Introductie
Enorme, eenvoudige, gelobde bladeren in combinatie met een enkele stam en heerlijke vruchten maken dit tot een gewilde plant voor veel landschappen. De bloemen verschijnen langs de stam vanuit de bladoksels. De bloemen van mannelijke planten zijn opvallender en opzichtiger; de vrouwelijke bloemen worden dicht bij de stam gedragen en blijven meestal onopgemerkt. Vruchten ontstaan in de bladoksels dicht bij de stam. De stam wordt dikker en kan soms een diameter van 15 cm bereiken. Hoewel oudere planten een hoogte van 20 voet of meer kunnen bereiken, bereiken de meeste slechts 15 voet voor ze afsterven. De planten zijn kortlevend maar groeien snel.
Volledige vorm-Carica papaya: Papaya
Algemene informatie
Wetenschappelijke naam: Carica papaya
Uitspraak: KAIR-rick-uh puh-PYE-yuh
Algemene naam/namen: papaja
Familie: Caricaceae
Planttype: struik
USDA winterhardheidszones: 9B t/m 11 (Figuur 2)
Plantmaand voor zone 9: jaarrond
Plantmaand voor zone 10 en 11: jaarrond
Oorsprong: inheems in Mexico en Centraal-Amerika
UF/IFAS Invasive Assessment Status: niet beoordeeld/onvolledige beoordeling
Gebruiksdoeleinden: specimen; border; accent
Het gearceerde gebied geeft het potentiële aanplantingsgebied weer.
Beschrijving
Hoogte: 10 tot 15 voet
Breidwijdte: 5 tot 7 voet
Plantvorm: opgaand
Plantdichtheid: open
Groeisnelheid: snel
Struktuur: grof
Loof
Loofschikking: afwisselend
Loofsoort: enkelvoudig
Loofrand: gedeeld
Loofvorm: stervormig
Loofkleur: handvormig
Loofsoort en persistentie: wintergroen
Loofbladlengte: 18 tot 23 centimeter
Loofkleur: groen tot olijfgroen aan bovenzijde, bleker groen tot witachtig aan onderzijde
Valkleur: geen herfstverkleuring
Valkenmerk: niet opvallend
Figuur 3.
Loof-Carica papaya: Papaya
Bloem
Bloemkleur: mannelijk-geel; vrouwelijk en biseksueel-geel tot wit
Bloemkenmerk: mannelijk-ontluikend in vertakte trossen aan ½-2″ lange stengels; vrouwelijk en biseksueel-ontluikend afzonderlijk of in trossen aan bladoksels
Bloei: jaarrond
Figuur 4.
Bloem-Carica papaya: Papaja
Vrucht
Vruchtvorm: langwerpig of peervormig
Vruchtlengte: 3 tot 15 centimeter
Vruchtbedekking: vlezige bes
Vruchtkleur: verkleurt van groen naar geeloranje bij rijpheid
Vruchtkenmerk: geschikt voor menselijke consumptie
Figuur 5.
Fruit-Carica papaya: Papaja
Stam en takken
Stam/takken: niet bijzonder opvallend; meestal met één stam/tak
Bast: lichtbruin tot lichtgroen, glad, met dunne horizontale ribbels van bladlittekens van voorgaande jaren
Kleur stam/twijg huidig jaar: groen
Dikte stam/twijg huidig jaar: zeer dik
Figuur 6.
Bast-Carica papaya: Papaya
Credit:
Gitta Hasing
Cultuur
Lichtbehoefte: volle zon
Bodemtolerantie: zuur; licht alkalisch; zand; leem; klei; goed gedraineerd tot af en toe nat
Tolerantie bodemzout: slecht
Plantafstanden: 36 tot 60 inches
Anderen
wortels: meestal geen probleem
Winterwaarde: geen speciale winterwaarde
Opvallende plant: plant heeft uitstekende sierwaarde en zou meer aangeplant kunnen worden
Invasief potentieel: inheemse plant die zich vaak voortplant in nabijgelegen landschappen
Pestresistentie: zeer gevoelig voor een of meer plagen of ziekten die de gezondheid of esthetiek van de plant kunnen aantasten
Gebruik en beheer
De meeste mensen zouden papaja’s planten voor de vruchten, maar het kan een prachtige, grove accentplant zijn in veel landschappen. De enorme bladeren geven een textuur die zelfs door de meest tropische planten niet wordt geëvenaard. Naast de productie van heerlijk fruit, voegt het interesse toe aan een struikenborder of achtertuin landschap.
Plant in de volle zon voor de snelste groei en de beste vruchtproductie. Geef de plant gelijkmatig vocht in de wortelzone gedurende zijn hele leven, en plant niet in een zoute omgeving. Papaja is genaturaliseerd in delen van Zuid-Florida omdat zaden gemakkelijk ontkiemen.
Pests en Ziekten
De papaya witte vlieg kan papaja’s aantasten.
Reference
Koeser, A.K., Friedman, M.H., Hasing, G., Finley, H., Schelb, J. 2017. Bomen: South Florida and the Keys. Gainesville: University of Florida Institute of Food and Agricultural Sciences.
Footnotes
Dit document is FPS106, een van een serie van de Environmental Horticulture Department, UF/IFAS Extension. Oorspronkelijke publicatiedatum oktober 1999. Herzien december 2018. Bezoek de EDIS-website op https://edis.ifas.ufl.edu voor de momenteel ondersteunde versie van deze publicatie.
Edward F. Gilman, professor emeritus, Environmental Horticulture Department; Dennis G. Watson, voormalig universitair hoofddocent, Agricultural Engineering Department; Ryan W. Klein, afgestudeerd assistent, afdeling Milieutuinbouw; Andrew K. Koeser, assistent-professor, afdeling Milieutuinbouw, UF/IFAS Gulf Coast Research and Education Center; Deborah R. Hilbert, afgestudeerd assistent, afdeling Milieutuinbouw, GCREC; en Drew C. McLean, biologisch wetenschapper, Environmental Horticulture Department, GCREC; UF/IFAS Extension, Gainesville, FL 32611.
Het Institute of Food and Agricultural Sciences (IFAS) is een Equal Opportunity Institution gemachtigd om onderzoek, educatieve informatie en andere diensten alleen te leveren aan personen en instellingen die functioneren met non-discriminatie met betrekking tot ras, geloofsovertuiging, huidskleur, religie, leeftijd, handicap, geslacht, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, nationale herkomst, politieke opvattingen of affiliaties. Voor meer informatie over het verkrijgen van andere UF/IFAS Extension-publicaties kunt u contact opnemen met het UF/IFAS Extension-kantoor van uw county.
U.S. Department of Agriculture, UF/IFAS Extension Service, University of Florida, IFAS, Florida A & M University Cooperative Extension Program, and Boards of County Commissioners Samenwerkend. Nick T. Place, decaan voor UF/IFAS Extension.