De 18e-eeuwse Pools-Amerikaanse generaal Casimir Pulaski was of vrouwelijk of intersekse, zeggen onderzoekers.

Pulaski, een edelman die zich bij het leger van George Washington aansloot en in 1777 tegen de Britse troepen vocht, wordt zowel in Polen als in de VS als een oorlogsheld beschouwd.

Wetenschappers ontdekten ongeveer 20 jaar geleden voor het eerst dat Pulaski’s skelet vrouwelijke kenmerken had, maar konden niet bewijzen dat hij het zeker was.

Maar DNA-onderzoek heeft nu bevestigd dat het vrouwelijke skelet inderdaad van Pulaski was.

Hun bevindingen zullen worden uiteengezet in een documentaire van Smithsonian Channel, genaamd “America’s Hidden Stories: The General Was Female?” op 8 april.

Wie was Casimir Pulaski?

Pulaski werd in 1745 in Warschau geboren en raakte al op jonge leeftijd geïnteresseerd in politiek.

Als tiener werd hij door Rusland vogelvrij verklaard omdat hij voor de Poolse onafhankelijkheid vocht en vluchtte naar Parijs.

Hier ontmoette hij de Amerikaanse revolutionair Benjamin Franklin, die hem ervan overtuigde de koloniën te steunen die in de Amerikaanse Revolutie tegen Engeland vochten.

Men denkt dat hij het leven van George Washington heeft gered in de Slag bij Brandywine in 1777, door een ontsnappingsroute te vinden waardoor Washington en zijn soldaten zich konden terugtrekken.

Hij stierf in 1779 op 34-jarige leeftijd, kort nadat hij dodelijk gewond was geraakt tijdens het beleg van Savannah.

Pulaski’s botten waren bewaard in een metalen container onder een monument in Savannah, Georgia – dus toen het monument zo’n twee decennia geleden tijdelijk werd verwijderd, konden onderzoekers zijn skelet opgraven en bestuderen.

Charles Merbs, die destijds forensisch antropoloog was aan de Arizona State University, vertelde ASU Now dat hij de botten onderzocht met forensisch wetenschapper Dr Karen Burns van de Universiteit van Georgia.

“Dr Burns zei tegen me voordat ik naar binnen ging, ‘ga naar binnen en kom er niet gillend uit’,” zegt hij. “Ze zei: ‘Bestudeer het heel zorgvuldig en grondig en laten we dan gaan zitten en het bespreken.

“Ik ging naar binnen en zag meteen waar ze het over had. Het skelet is zo vrouwelijk als maar zijn kan.”

Hoe bevestigden ze dat het Pulaski was?

Daarna moesten ze bewijzen dat de botten inderdaad van Pulaski waren en dat ze niet waren vervangen door de resten van iemand anders.

Ze bestudeerden eerst de verwondingen van het skelet, die overeenkwamen met paardrijden en strijd.

De volgende stap was dan het DNA van het skelet te testen.

Omdat het type DNA dat ze moesten testen via vrouwen wordt doorgegeven, spoorden Dr Merbs en Dr Burns de overblijfselen van Pulaski’s kleindochter op om te zien of het een match was.

Maar het testen was toen nog niet ver genoeg gevorderd, en zij konden geen resultaten krijgen. De botten werden herbegraven naast het monument, en hun bevindingen werden geclassificeerd als “opinie”.

• Intersekse operaties: Is het juist om een baby geslacht toe te kennen?
• Duitsland neemt intersekse-identiteit in wet op
• Het taboe van Kenia’s intersekse-kinderen

De zaak werd vergeten tot voor kort, toen drie andere onderzoekers besloten het bewijsmateriaal opnieuw te bekijken en te zien of ze betere resultaten konden krijgen met meer up-to-date technologie.

Toen ze de botten testten, was de match positief – het DNA van het skelet was “identiek” aan dat van Pulaski’s nakomeling.

De VN zegt dat tot 1,7% van de wereldbevolking geboren wordt met intersekse-eigenschappen – wat betekent dat ze geboren worden met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken.

Dr Merbs zegt dat het onwaarschijnlijk is dat Pulaski, die mannelijk werd opgevoed, ooit geloofde dat hij vrouwelijk of intersekse was – alleen dat “er iets mis was”.

“In die tijd wisten ze het gewoon niet,” voegt hij eraan toe.