Charles Perrault is een van de beroemdste sprookjesschrijvers, populair bij kinderen. Net als de gebroeders Grimm en Hans Christian Andersen, en vele andere bekende sprookjesschrijvers, vond hij inspiratie voor zijn verhalen in de volksliteratuur.
Voor veel grote sprookjesschrijvers was Perrault zelf een rolmodel. Zijn werk is vele malen herschreven door verschillende auteurs, vaak met behulp van meer zachte elementen om zijn verhalen meer geschikt te maken voor kinderen, omdat Perrault nooit aarzelde om een aantal nogal griezelige motieven in zijn boeken op te nemen. Maar tot op de dag van vandaag zijn zijn sprookjes favoriet gebleven bij kinderen, vooral omdat ze schilderachtig zijn met interessante personages.
“Assepoester” is een beroemd sprookje dat bijna ieder kind kent. Het is een tijdloos verhaal over de jaloezie en de onschuld van een jong meisje dat mishandeld wordt door haar stiefmoeder en oudere stiefzussen. Dit is het verhaal dat de harten van vele generaties heeft veroverd door hen te leren dat nederig zijn hen zal doen opstaan en winnen en dat goed en aardig zijn niet alleen zal worden erkend maar ook zal worden beloond.
Cinderella, als personage, is de belichaming van bescheidenheid en ijver. Ze is een meisje dat haar vriendelijkheid niet heeft verloren, zelfs niet na de dood van haar moeder of na de wreedheid van haar stiefmoeder en stiefzussen. Ze verdroeg alles geduldig. Toch, wat haar leven veranderde was een opstand, een overtreding van de regels. Hoewel het haar verboden was om naar het bal te gaan, deed ze het toch met de hulp van haar goede fee. Op het bal ontmoette ze prins Charming die meteen verliefd op haar werd. Zij was de enige in het koninkrijk die zijn hart kon veroveren.
Het schoensymbool, dat we het eerst associëren met Assepoester, vertelt ons dat er maar één persoon is van wie we kunnen houden. Hoewel we kunnen doen alsof, het hart kent altijd de waarheid. Een schoen die aan één been past, is een metafoor voor de unieke liefde die we maar van één, speciaal persoon kunnen krijgen.
Genre: sprookje
Tijd: eens
Plaats: Het huis van Assepoester, Kasteel
Thema: Het verhaal van een prins die zijn geliefde zocht met een schoentje waar alleen haar voet in paste
Idee: De juiste persoon zal onze waarde erkennen, hoe slecht de omstandigheden waarin we leven ook zijn
Boeksamenvatting
Er was eens een edelman die na de dood van zijn eerste vrouw hertrouwde, een slechte vrouw die al twee dochters had uit haar eerste huwelijk. De edelman had ook een dochter uit zijn eerste huwelijk, maar in tegenstelling tot haar nieuwe stiefzusters was zij vriendelijk en mooi, net als haar moeder was.
Direct na het huwelijk liet de stiefmoeder haar ware gezicht zien, door haar te dwingen al het zware werk rond het huis te doen en op zolder te slapen. Ondanks haar ellende verdroeg het meisje alles, want ze wilde niets zeggen en zich bij haar vader beklagen over de manier waarop haar nieuwe stiefmoeder haar behandelde, want na verloop van tijd was ook hij bang voor haar.
Het enige wat ze kon doen was doen wat haar werd opgedragen en elke avond bij het haardvuur gaan zitten, waardoor haar stiefzussen haar de bijnaam Assepoester gaven. Hoewel ze oude, vuile kleren droeg, was ze toch mooier dan haar zussen.
Op een dag organiseerde de koning een bal voor zijn zoon en nodigde de hele adel uit. De twee stiefzusters keken ernaar uit om naar de dans te gaan, maakten hun haar op en kochten de mooiste jurken. Assepoester hielp hen onbaatzuchtig bij het aankleden en wilde stiekem net als ieder ander meisje naar het bal gaan. Maar omdat ze niets anders aanhad dan oude kleren en vodden, kon ze nergens heen. Haar stiefzussen lachten haar uit en zeiden dat er op het bal geen plaats was voor iemand die helemaal onder de as zat. Toen de grote dag eindelijk was aangebroken, gingen haar stiefzussen naar het bal en Assepoester nam in tranen afscheid van hen.
Haar toverfee zag haar huilen en ze kreeg medelijden met Assepoester. Het arme meisje vertelde haar dat ze naar het bal wilde gaan, dus besloot de peettante haar te helpen. Eerst stuurde ze het meisje naar de tuin om een pompoen te halen, die ze vervolgens sneed en er op magische wijze een prachtige koets van maakte.
Daarna moest Assepoester een muizenval brengen waarin 6 muizen gevangen werden, en de toverfee veranderde ze in paarden. De hagedissen die Assepoester vond, werden in knechten veranderd.
Assepoester droeg nog steeds smerige kleren, dus maakte de toverfee met één aanraking van haar toverstaf een mooie jurk voor haar. Mooi aangekleed was Assepoester klaar voor het bal. De goede fee herinnerde haar eraan dat ze na middernacht niet meer kon blijven, want dan zou haar toverkracht verdwijnen en alles zou weer worden zoals het was – de koets zou een pompoen worden, de paarden muizen, de bedienden hagedissen en Assepoester zou weer in haar oude, vieze kleren gekleed gaan.
Toen ze aankwam, zag prins Charming haar meteen en was verblind door haar schoonheid. Assepoester danste met hem, zat aan tafel met haar stiefzussen, deelde citroenen en sinaasappels met hen, maar de stiefzussen herkenden haar niet. Pas een paar minuten voor middernacht nam Assepoester afscheid van iedereen en ging naar huis.
Toen ze thuiskwam, bedankte ze de goede fee en zei dat ze morgen ook graag naar het bal zou gaan, omdat de prins haar had uitgenodigd. Later kwamen de stiefzussen terug van het bal en vertelden het verhaal over een mooi meisje dat ze op het bal hadden gezien, niet wetende dat het Assepoester was.
De volgende dag vroeg Assepoester aan een van haar stiefzussen om haar de gele jurk te lenen die ze naar het bal kon dragen, maar de stiefzus walgde van het idee iets aan Assepoester te lenen. De peettante moest nog één keer ingrijpen.
Cinderella had het zo naar haar zin op het bal, dat ze de tijd was vergeten. De middernachtklok deed haar rennen, maar haar schoen viel uit en de prins vond hem. Een zoektocht naar het meisje dat de schoen verloor begon, maar niemand wist waar het mooie meisje heen ging. De wachters zeiden dat ze alleen een boerenmeisje hadden zien vluchten, maar geen prinses.
De prins kondigde aan dat hij zal trouwen met het meisje bij wie de schoen perfect past. De bedienden droegen de schoen door het hele koninkrijk en toen ze bij het huis kwamen waar Assepoester woonde, haastten haar stiefzussen zich om de schoen te passen, maar hij paste niet.
Toen Assepoester vroeg of ze hem mocht passen, moesten de stiefzussen daarom lachen. De edelman die de leiding had over de schoen, zei dat de prins had bevolen dat elk meisje de schoen moest passen. Het paste Assepoester perfect.
De stiefzusters schrokken nog meer toen Assepoester het andere schoentje uit haar zak haalde. Daarna verscheen de toverfee en maakte voor Assepoester een jurk die nog mooier was dan de jurk die ze op het bal droeg.
De stiefzussen beseften hoe gemeen ze waren en vroegen Assepoester om haar vergeving. Ze vergaf hen alles en toen ze met de prins trouwde, vestigde ze haar stiefzussen in het kasteel en hielp hen trouwen voor de edelen die daar woonden.
Characters: Assepoester, stiefzussen, fee, prins, stiefmoeder
Characters Analyse
Cinderella is een bescheiden en braaf meisje dat vroeg haar moeder verloor. Haar vader trouwde met een andere vrouw. Helaas was zij een echt voorbeeld van een boze stiefmoeder. Zij liet Assepoester al het zware werk rond het huis doen, maar Assepoester was ijverig en ze vond het niet erg om te doen. Ze bleef proberen om goed te zijn voor haar nieuwe moeder en haar dochters, maar die weigerden haar. Ondanks haar positie, haar taken en de plaats waar ze moest wonen, was ze nog steeds de mooiste van de dochters. Gelukkig had ze een goede fee, die haar hielp haar wensen uit te laten komen. Ze won de prins met haar schoonheid, maar bleef bescheiden en nederig. Ze koesterde geen wrok en nam geen wraak op zijn stiefzussen, hoewel ze de kans had. Toen zij om vergeving baden, was zij genadig en vergaf hen alles wat zij haar hadden aangedaan. Zo kon ze genieten van het leven met haar prins en nog lang en gelukkig leven.
Stiefmoeder is een slechte vrouw. Voor de bruiloft deed ze alsof ze goed was, om een rijke echtgenoot te winnen en voor zichzelf en haar dochter te zorgen. Ze gedroeg zich arrogant ten opzichte van iedereen, vooral ten opzichte van Assepoester. Ze veranderde haar in een dienstmeisje. Ze was jaloers op haar schoonheid en jeugdigheid, dus gaf ze haar moeilijke taken en dwong haar in de as te slapen. De stiefmoeder wilde dat een van haar dochters met een prins zou trouwen, dus martelde ze hen ook. Haar dochters waren ook slachtoffers van hun moeder. Nadat Assepoester koningin was geworden, kon ze haar geluk niet meer op. Daarom werd ze uit het kasteel verbannen.
Charles Perrault Biografie
Charles Perrault (1628. – 1703.) werd in Parijs geboren in een welgestelde familie als zevende kind. Zijn vader was zeer streng en legde hem een bepaalde opvoeding op, zodat hij besloot rechten te gaan studeren. Toen hij klaar was met school, kreeg hij een baan in de openbare dienst.
Velen beschouwen hem als de grondlegger van het meest populaire genre – sprookjesverhalen. Hij haalde zijn inspiratie uit volksverhalen. Sommige werden van mond tot mond overgeleverd, zodat de gebroeders Grimm er ook enkele herschreven. De sprookjes die Charles beroemd maakte zijn Assepoester, Roodkapje, Blauwbaard en Gelaarsde Kat.
Deze beroemde schrijver publiceerde nog een interessant boek, genaamd Vertellingen van Moeder de Gans. Het bestond uit 8 sprookjesverhalen.
Charles publiceerde zijn werk onder de naam van zijn zoon. Zijn verhalen waren zo populair dat ze werden bewerkt en verfilmd. Het eerste sprookje De Schone Slaapster werd gepubliceerd in 1969.
Charles werd beschouwd als een van de meest invloedrijke mensen in de 17e eeuw en een strijder voor de jongere generaties. In die tijd was er een conflict tussen de oudere generatie die vond dat men zich aan de traditionele manier van schrijven moest houden en de jonge generatie die streed voor een nieuwe, frisse manier van schrijven.