Atomoxetine (Strattera), een krachtige en selectieve remmer van de presynaptische noradrenaline-transporter, wordt klinisch gebruikt voor de behandeling van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) bij kinderen, adolescenten en volwassenen. Atomoxetine heeft een hoge waterige oplosbaarheid en biologische membraanpermeabiliteit, waardoor het snel en volledig wordt geabsorbeerd na orale toediening. De absolute orale biologische beschikbaarheid varieert van 63 tot 94%, wat wordt bepaald door de omvang van het first-pass metabolisme. Drie oxidatieve metabolische routes zijn betrokken bij de systemische klaring van atomoxetine: aromatische ring-hydroxylering, benzylische hydroxylering en N-demethylering. Aromatische ring-hydroxylering resulteert in de vorming van de primaire oxidatieve metaboliet van atomoxetine, 4-hydroxyatomoxetine, die vervolgens wordt glucuronideerd en in de urine wordt uitgescheiden. De vorming van 4-hydroxyatomoxetine wordt voornamelijk gemedieerd door het polymorf tot expressie komende enzym cytochroom P450 (CYP) 2D6. Dit resulteert in twee verschillende populaties van personen: personen met actieve metabolische capaciteiten (CYP2D6 extensieve metaboliseerders) en personen met slechte metabolische capaciteiten (CYP2D6 slechte metaboliseerders) voor atomoxetine. De orale biologische beschikbaarheid en klaring van atomoxetine worden beïnvloed door de activiteit van CYP2D6; desalniettemin zijn de farmacokinetische parameters van plasma voorspelbaar bij patiënten met uitgebreide en slechte metabolisering. Na één orale dosis bereikt atomoxetine de maximale plasmaconcentratie binnen ongeveer 1-2 uur na toediening. Bij extensieve metaboliseerders heeft atomoxetine een plasmahalfwaardetijd van 5,2 uur, terwijl atomoxetine bij slechte metaboliseerders een plasmahalfwaardetijd van 21,6 uur heeft. De systemische plasmaklaring van atomoxetine is 0,35 en 0,03 L/h/kg bij respectievelijk extensieve en slechte metaboliseerders. Dienovereenkomstig zijn de gemiddelde steady-state plasmaconcentraties ongeveer 10-maal hoger bij slechte metabolisers vergeleken met extensieve metabolisers. Na meervoudige dosering is er plasmaaccumulatie van atomoxetine bij slechte metaboliseerders, maar zeer weinig accumulatie bij extensieve metaboliseerders. Het distributievolume is 0,85 L/kg, wat aangeeft dat atomoxetine wordt gedistribueerd in totaal lichaamswater bij zowel extensieve als slechte metaboliseerders. Atomoxetine is sterk gebonden aan plasmaalbumine (ongeveer 99% gebonden in plasma). Hoewel steady-state concentraties van atomoxetine bij slechte metaboliseerders hoger zijn dan bij extensieve metaboliseerders na toediening van dezelfde mg/kg/dag dosis, zijn de frequentie en ernst van bijwerkingen vergelijkbaar ongeacht het CYP2D6 fenotype.Toediening van atomoxetine remt of induceert niet de klaring van andere geneesmiddelen die door CYP enzymen worden gemetaboliseerd. Bij extensieve metaboliseerders verminderen krachtige en selectieve CYP2D6-remmers de klaring van atomoxetine; toediening van CYP-remmers aan slechte metaboliseerders heeft echter geen effect op de steady-state plasmaconcentraties van atomoxetine.