Wat is cognitieve stoornis?
Cognitieve stoornis, ook wel verstandelijke handicap genoemd, beschrijft de toestand van een kind waarvan het niveau van intellectueel functioneren en de aanpassingsvaardigheden aanzienlijk onder het gemiddelde liggen van een kind van zijn chronologische leeftijd. Het is de meest voorkomende ontwikkelingsstoornis, die bij ongeveer 12 van elke 1000 kinderen voorkomt. Verschillende niveaus van ontwikkelingsachterstand kunnen worden geïdentificeerd in de sociale vaardigheden van een kind, emotionele ontwikkeling, communicatiemogelijkheden, fysiek functioneren en academische vaardigheden.
Het Center for Disease Control definieert cognitieve stoornis bij 8-jarige kinderen met een score van 70 of lager op een test van intellectueel vermogen, beter bekend als een IQ-test. Niveaus van de ernst van cognitieve stoornissen worden gedefinieerd door specifieke IQ-bereiken:
– Mild Cognitief Stoornis – IQ van 50 tot 70
– Matig Cognitief Stoornis – IQ van 35 tot 55
– Ernstig Cognitief Stoornis – IQ van 20 tot 40
– Ernstig Cognitief Stoornis – Lager dan 20
Cognitief stoornis kan worden veroorzaakt door een aantal factoren. Veel gevallen van cognitieve stoornissen zijn het gevolg van genetische of chromosomale afwijkingen. Cognitieve stoornissen kunnen ook worden toegeschreven aan verwondingen of ziekten die zich voordoen tijdens de zwangerschap of de vroege kinderjaren. Extreme ondervoeding, gebrekkige medische verzorging en blootstelling aan giftige stoffen in het milieu kunnen ook leiden tot cognitieve stoornissen. Door de vele mogelijke oorzaken is het vaak moeilijk om één specifieke oorzaak aan te wijzen voor een cognitieve stoornis bij een kind.
Symptomen
Tekenen van cognitieve stoornissen kunnen al vanaf de leeftijd van 2 jaar worden herkend. Deze symptomen zullen zich op verschillende niveaus voordoen, afhankelijk van de ernst van de stoornis.
– Vertraging in het bereiken van ontwikkelingsmijlpalen in de vroege kinderjaren
– Moeite met vasthouden van informatie en leren van eenvoudige routines
– Verwarring en gedragsproblemen in nieuwe situaties of plaatsen
– Korte aandachtsspanne
– Gebrek aan nieuwsgierigheid
– Gebrek aan Nieuwsgierigheid
Moeite met het begrijpen van sociale regels
Aanhoudend infantiel gedrag tot in de peuter- of kleutertijd
Moeite met het begrijpen van consequenties van handelingen
Beperkte en/of inconsistente communicatieve vaardigheden
Gebrek aan leeftijdsadequate zelfhulp en zelfzorg
passende zelfhulp- en zelfzorgvaardigheden
Het succes van het kind ondersteunen
Kinderen met een cognitieve stoornis kunnen succesvol zijn op school en een bevredigend leven leiden. Ze hebben misschien alleen individuele hulp nodig bij het aanleren van nieuwe vaardigheden. Extra tijd, herhaalde instructie en passende modellering zullen hen helpen bij het aanleren van belangrijke levensvaardigheden, zoals de juiste hygiëne, persoonlijke veiligheid en sociale omgangsvormen. Om de onafhankelijkheid en de ontwikkelingsvooruitgang te bevorderen, moeten ouders en opvoeders geduldig zijn en kinderen de tijd geven die ze nodig hebben om nieuwe vaardigheden te leren.
Het opdelen van taken in kleinere stappen kan een nuttig leermiddel zijn voor kinderen met cognitieve stoornissen. Aankleden bijvoorbeeld kan voor het kind worden onderverdeeld in heel kleine, eenvoudige stappen: Shirt aan, knopen, broek aan, rits, knoop, shirt instoppen, riem, sokken, enz. Loop met het kind door elk deel van de taak, moedig hem aan het zelfstandig te doen en prijs hem bij elke stap als hij slaagt. Dit proces, dat taakanalyse wordt genoemd, kan worden gebruikt voor het aanleren van de juiste hygiënetechnieken, huishoudelijke taken, of andere vaardigheden.
De ouders kunnen het succes ook ondersteunen door betrokken te blijven bij het academisch leren van hun kind. Ken de onderwerpen die in de klas worden onderwezen en zoek manieren om het leren thuis te integreren. Als het kind bijvoorbeeld leert hoe de tijd loopt, vraag hem dan regelmatig hoe laat het is. Als hij over geld leert, neemt u hem mee naar de kruidenierswinkel. Wijs de prijzen aan en laat hem helpen bij het afrekenen. Sociale activiteiten in de gemeenschap kunnen ook dienen als een waardevol leermiddel. Kinderen met cognitieve beperkingen kunnen het gedrag van leeftijdsgenootjes modelleren, hun sociale vaardigheden verbeteren, nieuwe en andere ervaringen opdoen en vooral plezier hebben. Om het succes van het kind te ondersteunen, moeten familieleden en de professionals die diensten verlenen aan het kind samenwerken om zijn sterke en zwakke punten en interesses te begrijpen.
Volgende stappen
Het ontdekken dat een kind een cognitieve stoornis heeft, kan een emotionele aanpassing zijn. Ouders kunnen tijd nodig hebben om gevoelens van verdriet, teleurstelling of bezorgdheid te verwerken. Als ze de tijd hebben gehad om zich aan te passen, kunnen ouders contact zoeken met andere families van kinderen met een cognitieve stoornis. Zij moeten met hun eigen familie en vrienden praten om de behoefte van het kind uit te leggen en hun steun te krijgen. Ze kunnen ook beginnen met het verzamelen van de informatie die ze nodig zullen hebben om hun kind op te voeden. Hulpbronnen over specifieke onderwerpen zoals taalontwikkeling, positief gedragsmanagement, vroegtijdig ingrijpen en gezinsdynamiek kunnen bijzonder nuttig zijn. Kwalitatief goede onderwijsprogramma’s, een stimulerende thuisomgeving, goede gezondheidszorg, en positieve steun van familie, vrienden en de gemeenschap stellen mensen met een cognitieve beperking in staat een gelukkig en bevredigend leven te leiden. Een cognitieve beperking is een van de handicaps die in aanmerking komen voor speciaal onderwijs en aanverwante diensten onder de Individuals with Disabilities Act (IDEA). Voor kinderen van drie jaar en ouder moet contact worden opgenomen met het lokale onderwijssysteem voor meer informatie over geschiktheid en speciale diensten.