De gekartelde haai is een griezelig uitziende diepzeehaai die op een aal lijkt. Ze hebben hun naam te danken aan de zes kieuwspleten aan weerszijden van hun lichaam, die er gekruld uitzien. Deze mysterieuze wezens zijn moeilijk te bestuderen, vooral omdat ze in de diepten van de oceaan leven en onderzoek op die diepte moeilijk is. Een deel van de aantrekkingskracht en het mysterie van dit schepsel is dat we er zo weinig over weten. Lees verder om meer te leren over de gekartelde haai.
Beschrijving van de gekartelde haai
Deze haaien hebben lange, smalle lichamen met lange staarten, en lint-achtige kieuwspleten. Ze hebben meerdere rijen scherpe, naaldachtige tanden die worden gebruikt om een glibberige prooi te vangen. Hun borstvinnen zijn klein, afgerond en bevinden zich vlak achter de laatste kieuwspleten. Eén enkele rugvin bevindt zich bovenaan de rug, onmiddellijk voor de staartvin. Ze hebben ook twee dikke huidplooien gelegen aan weerszijden van hun buik.
Interesting Facts About the Frilled Shark
Hoewel we niet alles weten over deze ongrijpbare haaien, wat we wel weten is gewoon fascinerend. Lees hieronder wat deze griezelige wezens zo interessant maakt.
- Ongrijpbare wezens – Hoewel deze haaien voor het eerst werden beschreven in 1884, van exemplaren gevangen voor de kust van Japan, zijn ze niet gemakkelijk te bestuderen. De eerste beelden van een gekartelde haai in zijn natuurlijke omgeving werden pas in 2004 vastgelegd.
- Slangachtig – Hun langgerekte lichaam geeft ze een paling- of slangachtig uiterlijk, dit wordt weerspiegeld in hun soortnaam anguineus of “bestaande uit slangen”. De gelijkenissen houden daar niet op, wetenschappers geloven dat deze roofdieren ook op een gelijkaardige manier jagen.
- Opvallend! – Hoewel ze niet zijn gezien of geregistreerd tijdens de jacht, suggereert hun langgerekte lichaam en de positie van de vinnen dat ze jagen door zichzelf op hun prooi te lanceren. Dit lijkt sterk op de aanval van een slang.
- Lang wachten – Een ander vermoedelijk maar onbewezen feit over deze haaien is hun geschatte draagtijd. Wetenschappers schatten dat de draagtijd van deze soort wel 42 maanden zou kunnen bedragen, waarmee het de langste ter wereld zou zijn! Deze lange draagtijd zou te wijten kunnen zijn aan de koude temperaturen van hun natuurlijke habitat in de diepzee.
Habitat van de gekartelde haai
Deze roofdieren leven voornamelijk op het continentaal plat, en de diepere continentale helling. Ze kunnen overal worden gevonden tussen 160 ft. en 5.150 ft. onder de oppervlakte, maar meestal tussen 160 en 660 ft. diep.
Voor het grootste deel worden ze waargenomen op of nabij de zeebodem, maar onderzoekers geloven dat ze deelnemen aan verticale migratie. Dit betekent dat ze naar de oppervlakte zwemmen om zich te voeden met prooien die ’s nachts naar boven migreren.
Distributie van de gekartelde haai
Onderzoekers menen dat deze haaien een zeer gefragmenteerde en vlekkerige distributie hebben. In de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan komen ze voor in een aantal geschikte habitats.
Voor de kusten van Noorwegen, Frankrijk, Schotland, Ierland, de Mid-Atlantische Rug, Afrika, Brazilië en de Verenigde Staten in de Atlantische Oceaan zijn populaties of exemplaren waargenomen. In de Stille Oceaan zijn ze waargenomen bij Japan, Taiwan, Australië, Hawaii, de Verenigde Staten en Chili.
Dieet van de Baffelhaai
Deze haaien hebben zeer lange kaken en zijn in staat deze te verbreden om verrassend grote prooien op te slokken. Ze kunnen wezens tot de helft van hun grootte verorberen, maar deze eigenschap weerhoudt hen ervan een bijtkracht te hebben die vergelijkbaar is met die van andere haaien. Tot de meest voorkomende prooien behoren octopus, inktvis, beenvissen en kleinere haaien.
Onderzoek wijst uit dat, althans in sommige populaties, inktvis meer dan de helft van het dieet van deze soort kan uitmaken. Inktvissen zijn zeer snelle wezens, dus wetenschappers speculeren dat gekartelde haaien in staat zijn om ze te vangen door hun lichaam te buigen en naar voren te slaan als een slang.
Gekartelde haai en menselijke interactie
Deze haaien hebben zelden interactie met mensen. Hoewel ze niet zo ontoegankelijk zijn als andere diepzeesoorten, zoals de vampierinktvis, zijn ze niet bepaald zwemafstandelijk. De meeste individuen die levend aan de oppervlakte worden gezien, sterven snel.
Er zijn een paar commerciële visserijen die deze haaien per ongeluk vangen, met name bodemtrawlers, kieuwnetten en beuglijnen, maar deze vangsten zijn minimaal. Er is een gering gevaar voor de haaien omdat ze zo’n lange draagtijd hebben en de populatie versnipperd is, maar ze worden door de Rode Lijst van de IUCN als Least Concern beschouwd.
Domesticatie
Gebrilde haaien zijn op geen enkele manier gedomesticeerd.
Is de kraaghaai een goed huisdier
Geen enkele kraaghaai heeft langer dan een paar uur in een aquarium overleefd.
Verzorging van kraaghaaien
Er is weinig bekend over de verzorging van kraaghaaien, omdat ze nog niet met succes in een aquarium zijn gehouden. Ze hebben zeer specifieke zorgbehoeften, en individuen aan de oppervlakte zelden overleven langer dan een paar uur.
Care zou moeten omvatten een tank vergelijkbaar in temperatuur, zuurstof, en zoutgehalte, aan hun diepzee habitat. Het dieet zou variabel zijn op basis van de natuurlijke locatie, maar zou waarschijnlijk bestaan uit inktvis en kleine vis.
Gedrag van de gekartelde haai
Deze haaien hebben extreem grote levers met hoge niveaus van lipiden, en een laag niveau van verkalking in hun skeletten. Hierdoor hebben ze een extreem drijfvermogen, en in de diepten van de oceaan hebben ze een neutraal drijfvermogen. Neutraal drijvende wezens zijn in staat om met weinig tot geen inspanning in de waterkolom te zweven.
Als de nacht valt, stijgt hun voornaamste prooi, inktvis, naar het oppervlak van de oceaan. Gekartelde haaien volgen hun prooi naar boven om ’s nachts te jagen, en gaan overdag terug naar de diepte, dit wordt verticale migratie genoemd.
Reproductie van de gekartelde haai
Terwijl er weinig bekend is over de voortplanting van deze haaien, zijn wetenschappers in staat om te speculeren op basis van exemplaren die per ongeluk door vissers zijn gevangen. Het is mogelijk dat zij zich in betrekkelijk grote aantallen verzamelen om te broeden, mogelijk ongeveer een dozijn individuen. De nesten bevatten gemiddeld zes jonge haaien, die “pups” worden genoemd. Wetenschappers denken dat de jongen 42 maanden (ruim drie jaar) nodig hebben om zich volledig te ontwikkelen.