Derek Charles Johnson

, Author

Gebeden van de Bijbel: Jona’s Gebed in Jona 2:1-9

1 Vanuit het binnenste van de vis bad Jona tot de Heer, zijn God. 2 Hij zeide:
“In mijn benauwdheid riep ik tot de Here,
en Hij antwoordde mij.
Van diep in het dodenrijk riep ik om hulp,
en U luisterde naar mijn geschrei.
3
U wierp mij in de diepte,
in het hart der zeeën,
en de stromen kolkten om mij heen,
alle golven en brekers
sloegen over mij heen.
4
Ik zei: ‘Ik ben
uit uw ogen verbannen;
dus zal ik weer
naar uw heilige tempel kijken.’
5
De overspoelende wateren bedreigden mij,
de diepte omringde mij;
zeewier werd om mijn hoofd gewikkeld.
6
Tot aan de wortels van de bergen zonk ik neer;
de aarde beneden versperde mij voorgoed de toegang.
Maar U, Heer mijn God,
bracht mijn leven uit de put omhoog.
7
“Toen mijn leven weg ebde,
dacht ik aan u, Heer,
en mijn gebed steeg tot u,
tot uw heilige tempel.
8
“Zij die zich vastklampen aan waardeloze afgoden
wenden zich af van Gods liefde voor hen.
9
Maar ik, met kreten van dankbare lof,
zal aan u offeren.
Wat ik heb gezworen, zal ik waarmaken.
Ik zal zeggen: ‘Redding komt van de Heer.'”

Het is waarschijnlijk een van de meest unieke plaatsen voor een gebed in de hele Schrift en een plaats waar niemand van ons ooit zou willen zijn. Jona is de beruchte profeet die in een walvis belandt (of in ieder geval in een grote vis, de Bijbel zegt het niet specifiek). Hij heeft een aantal slechte keuzes gemaakt, zijn hoofd gevolgd in plaats van de Heilige Geest, en bevindt zich op een boot naar een plaats waar God hem niet had gezegd heen te gaan. De boot komt al snel in slecht weer en stormachtige zeeën terecht. Jona realiseert zich zijn fout door niet te gehoorzamen aan Gods bevel om naar Ninevah te gaan, het volk waarvoor hij was gezonden om te prediken. Hij weet dat als hij niet op de boot is, de rest van de bemanning zal blijven leven. Hij wordt overboord gegooid en wordt opgeslokt door de walvis.

We kennen het verhaal vrij goed. Maar hebben we soortgelijke omstandigheden in ons leven gezien? Zo gaat het meestal:

1. God geeft ons een opdracht om iets te doen
2. Wij willen “genoemde opdracht” niet opvolgen
3. Wij besluiten dat wij niet naar God gaan luisteren
4. God laat een crisismoment in ons leven toe waarin wij tot Hem roepen
5. We vragen om Gods vergeving en de mogelijkheid om hersteld te worden uit de puinhoop die we hebben gemaakt
6. God herstelt ons en zet ons weer op het rechte pad
7. We begrijpen Zijn oorspronkelijke opdracht en volgen op in gehoorzaamheid

Als je bent zoals ik, heb je de stappen 1-7 wel een keer of twee (of vijftig) doorlopen in je leven. Het is de menselijke conditie waarin we allemaal geboren zijn. We kiezen zonde boven verlosser. We kiezen voor onszelf in plaats van overgave. Het is lelijk en het kan ertoe leiden dat we in een aantal behoorlijk vervelende situaties terechtkomen. Kijk maar naar Jona: een man die in de buik van een walvis ligt, zeewier om zijn nek gewikkeld, ruikt wie weet wat er in dat beest zit … allemaal omdat hij ervoor koos nee te zeggen tegen God.

De aflevering van vandaag van Gebeden van de Bijbel kan echt spreken op verschillende niveaus. Sommigen zullen merken dat ze in de walvis zitten, in een plaats die het gevolg is van slechte keuzes en ongehoorzaamheid. Er is iets in Jona’s gebed voor jou vandaag. Anderen hebben de walvis verlaten, maar voelen nog steeds een knagend gevoel dat ze God in de steek hebben gelaten en dat het schuldgevoel maar niet wil verdwijnen. Jona heeft ook iets voor jou. Tenslotte zijn er mensen die de slechte keuzes zien die anderen in hun omgeving hebben gemaakt en zich afvragen wat er voor nodig is om hen eindelijk vrij te krijgen; om uit de slechte situatie te komen waarin zij zich bevinden. Jona heeft vandaag ook iets troostends voor jou!

Guys ik ben opgewonden over dit gebed vandaag. Ik hou van het boek van Jona. Laten we erin graven!

1. Jona begrijpt dat God een God is die nabij is

Van diep in het dodenrijk riep ik om hulp, en u luisterde naar mijn schreeuw. Jona 2:1

Het is makkelijk om te zeggen dat Jona als profeet alle juiste antwoorden had. Hij stond in contact met God. Hij was zelfs een spreekbuis voor God om mensen uit hun slechtheid te roepen. Dat betekent niet dat hij onfeilbaar was. Mannen en vrouwen in leiderschapsfuncties binnen de kerk zijn mensen en zij kunnen gemakkelijk afdwalen en wankelen. God had Jona duidelijk gezegd dat hij moest gaan: Het woord van de Heer kwam tot Jona, zoon van Amittai: “Ga naar de grote stad Ninevé en predik tegen haar, want haar boosheid is voor mijn aangezicht opgekomen.” Jona 1:1 Om wat voor reden dan ook: misschien angst, misschien twijfel, misschien gewoon een vooroordeel tegen het volk van Ninevah, besloot Jona in tegenovergestelde richting te vluchten. Zijn daad was een regelrechte tarting en ongehoorzaamheid aan God.
Het gebed in Jona 2 zijn de woorden van een wanhopig man die zich in zichzelf had kunnen keren en verder van God had kunnen wegzinken. Maar hij realiseerde zich dat zelfs in zijn zonde, God nog steeds dichtbij was. God had Jona kunnen laten verdrinken. Hij had opnieuw kunnen beginnen met iemand anders. Maar Hij deed het niet. In Zijn genade laat Hij toe dat de vis Jona opslokt en daardoor realiseert Jona zich dat hij gespaard is en een tweede kans heeft gekregen. Hoe donker de plek ook is waar hij zit, God is niet ver weg en ver weg. God is dichtbij. Voor jou en mij brengt dit grote hoop. Jezus laat ons nooit in de steek als we in de put van het leven zitten. Zijn aanwezigheid is daar en wij hoeven slechts Zijn naam aan te roepen om weer in het rechte spoor te worden gebracht.

2. Jona herinnert zich dat God een God is die herstelt

Toen mijn leven weg ebde, dacht ik aan u, Heer, en mijn gebed steeg op tot u, tot uw heilige tempel. Jona 2:7

Soms als we op een plaats zijn zoals Jona was en er dan uit komen, voelen we ons onwaardig en niet verdienstelijk. Eerlijk gezegd is dat een natuurlijke reactie en er zou van onze kant een zekere mate van erkenning van onze onwaardigheid moeten zijn. Wij zijn Gods genade in ons leven niet waardig. We hebben Hem niets te geven, noch kunnen we Hem ooit terugbetalen. Maar voor sommigen blijft schuld hangen. Satan gebruikt onze onwaardigheid om te zeggen: “Zie je wel, je bent te ver heen. Je hebt er een puinhoop van gemaakt en God kan je nooit gebruiken.”

Het mooie van Jona’s bekeringservaring met de walvis is dat het hem dwingt te vertrouwen op het karakter van God, niet op dat van hemzelf. Hij kent zijn eigen zondigheid. Hij weet dat hij los van God een mislukkeling is, een mislukkeling, en dat hij het nooit goed zal doen. Maar…hij herinnert zich God! Hoe vaak vergeten we niet dat onze identiteit nieuw is geworden als we ons vertrouwen op Christus stellen? We zijn letterlijk niet meer van onszelf, maar we zijn van Hem. Zijn meest gewaardeerde bezit. Dat is de waarheid waar we ons aan vast moeten klampen als de Vijand komt aankloppen.

Weet gij niet, dat uw lichamen tempelen zijn van de Heilige Geest, Die in u is, Die gij van God ontvangen hebt? U bent niet van uzelf, u bent gekocht voor een prijs. 1 Korintiërs 6:19,20

3. Jona weet dat God een God van hoop is

Die zich vastklampen aan waardeloze afgoden keren zich af van Gods liefde voor hen. Jona 2:8

In deze paar korte verzen is Jona te weten gekomen dat God nabij is, dat Hij herstelt, en eindelijk is er hoop in Hem. Hij liep de andere kant op in de verwachting Gods roep te ontlopen. Ik weet niet waarom hij dacht dat hij God te slim af kon zijn, maar ik weet ook niet waarom ik denk dat ik Hem te slim af kan zijn! We volgen allemaal wel eens de weg van Jona. We denken allemaal dat we ons leven al uitgestippeld hebben en dat we het vanaf hier wel zullen redden. Maar God weet wel beter en weet dat we niet lang in dit leven kunnen overleven zonder Zijn aanwezigheid.
Voor sommigen van jullie is dit laatste punt moeilijk omdat de situatie waarin jij (of iemand anders) je bevindt zo hopeloos lijkt. Het lijkt niet meer te repareren of te herstellen. En laat me zeggen, vanuit ons beperkte vermogen, is alles niet te repareren. We hebben geen middelen om onze gebrokenheid te herstellen. We hebben geen manier om de grote kloof te overbruggen die tussen ons en de Vader ligt. Maar loof God dat Jezus voor ons is opgeofferd! Zijn dood bedekt al onze zonden… al onze zonden. We houden ervan om te categoriseren en zeggen dat sommige zonde groter is en andere minder. Sommige zijn gemakkelijk te vergeven en andere niet. Maar om het verlossingswerk van Christus te aanvaarden, betekent het te aanvaarden op nominale waarde. Aan uw zonde wordt niet meer gedacht.

Hij heeft onze zonden weggedaan, zo ver van ons als het oosten is van het westen. Psalm 103:12

Voor zover als alles wat ik dit jaar heb geschreven, komt deze boodschap thuis als waarschijnlijk de sterkste heils-achtige blog die ik in 2019 heb gedaan. Ik heb wat tijd besteed aan het werpen van visie voor wat God voor mij heeft gelegd. Ik heb me geconcentreerd op een boodschap van volharding, van op koers blijven, en in deze race zijn voor de lange afstand. Maar ik weet dat we te maken hebben met een gemeenschappelijke vijand en de duivel heeft zijn zinnen gezet op velen dit jaar. Hij wil gezinnen uit elkaar scheuren. Hij wil huwelijken vernietigen. Hij zou graag hebben dat het vuur en de passie die in onze harten branden, koud worden; dat het nauwelijks een flikkering wordt.

Dus eindig ik de blog van deze week met een smeekbede en een verzoek. Als ik op enigerlei wijze voor u kan bidden, zou ik dat graag doen. Het is helemaal tussen ons. Het kan zelfs een onuitgesproken gebed zijn. Maar laat de last die je draagt alsjeblieft niet alleen dragen. Jona ging in de buik van de walvis, maar Jezus was daar. David zei dat hij nergens heen kon vluchten voor Gods aanwezigheid (Psalm 139:7-12). Ik wil dat je weet dat Christus dicht bij je is in alle situaties. Ik wil er zijn om je bij te staan in gebed en met je in de kloof te staan.

Guys ik hou van jullie! Het is een vreugde en een nederig voorrecht om deze race samen met jullie te lopen.

Let’s connect:

Email: [email protected]

Facebook: https://www.facebook.com/derekcharlesjohnson1/

Instagram: http://instagram.com/derekcharlesjohnson
Andere blogs om verder te lezen:

The Home Is A Mission Field (Parenthood Series)
Choosing The Right Path: Aan de jonge & alleenstaande man (Raising The Standard Series)
Dear Worried & Afraid (Brief aan de gekwetste serie)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.