De oude Egyptenaren verdeelden hun land in twee soorten land: het “rode land,” dat woestijn betekende, en het “zwarte land,” dat het vruchtbare gebied van de Nijlvallei was. Het rode land van Egypte telt zes woestijnen — vier grote woestijnen, en twee kleinere woestijnen die zich beroemen op gekleurd zand. De Egyptische woestijnen omvatten gebieden aan weerszijden van de Nijl en beslaan meer dan 90 procent van het landoppervlak.

Westelijke Woestijn

De Westelijke Woestijn is het Egyptische deel van de Libische Woestijn. Het bestaat uit 262.000 vierkante mijl van zandduinen, valleien en bergachtige plateaus. Deze ene woestijn beslaat meer dan tweederde van Egyptes landoppervlak en is ongeveer zo groot als Texas. In dit woestijnland, net ten westen van de Nijlvallei, zijn vijf oases te vinden: Bahariya Oase, Dakhla Oase, Farafra Oase, Kharga Oase en Siwa Oase.

Oostelijke Woestijn

De Oostelijke Woestijn, ook bekend als de Arabische Woestijn, ligt net ten oosten van de Nijlvallei en strekt zich uit in de richting van de Rode Zee. Dit gebied is net zo droog als het westen, maar heeft meer bergen en oliereservoirs. De Oostelijke Woestijn beslaat meer dan 20 procent van het landoppervlak van Egypte, maar heeft slechts een paar bewoonde dorpen langs de Rode Zee kust.

Grote Zandzee

Bekend als de Grote Zandzee, deze noordelijke rand van de Sahara-woestijn beslaat meer dan 27.000 vierkante mijl. Het is het tweede grootste met zand bedekte gebied in de wereld en heeft zandduinen die zich uitstrekken tot 85 mijl in lengte. Er zijn vijf soorten zandduinen in de wereld, en de Grote Zandzee van Egypte heeft er vier: ster-, walvis-, barchan- en rechte of lineaire duinen. Elk duin wordt gevormd door waaiende winden en zand dat vanuit verschillende richtingen tegen elkaar botst.

Sinaïwoestijn

De Sinaïwoestijn is een deel van het Sinaïschiereiland, gelegen in de noordoostelijke hoek van Egypte. Dit dorre schiereiland heeft vlakke, glooiende vlaktes in het noorden en bergen in het zuiden. De Sinaï is ook de thuisbasis van een andere afzonderlijke woestijn – de Blauwe Woestijn. Het heeft zijn naam te danken aan een gebied met vier mijl blauw geschilderde stenen, sommige meer dan 30 meter hoog. De stenen werden in 1980 door een kunstenaar beschilderd als een vredessymbool, en sindsdien staat het gebied bekend als de Blauwe Woestijn.

Witte Woestijn

De Witte Woestijn is een deel van de Westelijke Woestijn, maar wordt apart genoemd vanwege het witgekleurde zand. Het heeft natuurlijke witte krijtrots en kalksteenformaties in de vorm van ijsbergen, paddestoelen en fjorden, waardoor het landschap lijkt op het met sneeuw bedekte noordpoolgebied. De Witte Woestijn werd in 2002 een beschermde zone van Egypte vanwege zijn door de Romeinen beïnvloede graven, houtsnijwerken en grotten.

Zwarte Woestijn

Net ten noorden van de Witte Woestijn, ligt de polaire tegenpool Zwarte Woestijn. Het woestijnzand van dit gebied heeft de diepe, donkere kleur gekregen van geërodeerde vulkanische lagen doleriet. Het landschap toont heuvels van houtskool zwarte rotsen die blijven eroderen in de tijd en houden het zand hun onheilspellende zwarte kleur.