Gelukkig zijn betekent jezelf toestaan ook ongelukkig te zijn.

Gelukkig zijn en ongelukkig zijn zijn twee kanten van dezelfde medaille. Ze zijn onafscheidelijk, zoals boven en beneden, of noord en zuid – het een impliceert het ander. Als je je nooit verdrietig voelde, zou je nooit weten wanneer je je gelukkig voelde. Als je nooit angst zou voelen, zou je nooit liefde voelen. Het leven zou gewoon neutraal zijn, levenloos zelfs.

Problemen ontstaan, niet wanneer we ongelukkig zijn, maar wanneer we proberen het ongelukkig zijn te ontkennen als een normale ervaring, als deel van het leven zijn. Niet toestaan dat een emotie er gewoon is en over je heen gaat, maakt het probleem meestal alleen maar groter door die emotionele toestand nog verder te versterken. Door het gevoel ‘weg te duwen’ doe je precies het tegenovergestelde van wat je van plan bent te doen.

Het is normaal om je soms verdrietig te voelen. Alle emoties zijn normaal; net als goede en slechte dagen, goede en slechte films, goede en slechte mensen.

Maar uiteindelijk zijn ze niet de hele waarheid. Alleen omdat je je verdrietig voelt, zelfs voor een paar dagen, betekent het niet dat je een “verdrietig persoon” bent. Gelukkig zijn, maakt je nog geen “gelukkig mens”.

Probeer je niet te identificeren met een bepaalde emotie, goed of slecht, en accepteer dat je niet je emoties bent, je bent een persoon die emoties ervaart, net als ieder ander mens op deze planeet.

Probeer je niet te identificeren met een bepaalde emotie, goed of slecht, en accepteer dat je niet je emoties bent, je bent een persoon die emoties ervaart.

Tweet het!

Om het perspectief te hebben om dingen goed te vinden, of om gelukkig te zijn, moet je ook het contrast hebben. Dit is precies hoe de hersenen in de eerste plaats in staat zijn om onze ervaringen te labelen. Ik geloof dat een deel hiervan voor onze overleving als soort is – emoties als angst dienen om je tegen gevaar te beschermen zodat je kunt overleven om je genen door te geven, terwijl emoties als liefde en lust je het verlangen geven om je voort te planten – maar ik geloof ook dat een deel hiervan is dat onze hersenen verwerken dat we in feite leven. Zonder emoties zou er alleen maar inhoud zijn en geen context. Emoties geven ons leven betekenis.

“Begrijpen en begrepen worden, dat behoren tot de grootste geschenken van het leven, en elke interactie is een kans om ze uit te wisselen.” – Maria Popova

Tweet het!

Als je een leven van betekenis wilt, dan moet je ook een emotioneel leven leiden, met de ups en de downs. Dat valt niet te ontkennen en het is zeker niet nodig om bepaalde emoties te verdoezelen of te doen alsof ze er niet zijn. Veel mensen zullen zeggen dat ze gelukkig zijn op momenten dat dat niet zo is, omdat ze denken dat ze dat op dat moment wel zouden moeten zijn. Mogelijk in de veronderstelling dat ze gelukkig moeten zijn omdat “iedereen dat is behalve ik”. Het is gemakkelijk om het gevoel te hebben dat iedereen altijd gelukkig is en dat er iets mis is met jou, terwijl dit in feite niet verder van de waarheid kan zijn.

Het zou eerlijk zijn om te zeggen dat wat iedereen uit het leven wil halen, gelukkig zijn is. Dit streven naar geluk is precies de reden waarom zij niet, althans niet altijd, zijn zoals wij denken dat we moeten, kunnen of verdienen te zijn. Als je gelukkig wilt zijn, dan zul je soms verdrietig worden. Dat betekent niet dat je het moet pikken om eeuwig ongelukkig te zijn in de hoop dat je op een dag geluk ervaart. Het is gewoon dat de twee samengaan en deze integratie moet een evenwicht zijn.

Soms ben je gelukkig, en soms ben je verdrietig. Het hoort er allemaal bij om echt te leven.

Rohan

Moredoundnt is een fun-loving schrijver die graag nadenkt over wat het betekent om mens te zijn en het goede leven te leven. Andere passies zijn surfen, skateboarden, en leren over de grote mysteries van de geest en de menselijke ervaring.