Wat is diabetes type 2?

Ook wel ouderdomsdiabetes genoemd, is diabetes type 2 een stofwisselingsstoornis die het gevolg is van het onvermogen van het lichaam om voldoende insuline, het hormoon dat helpt bij het reguleren van suiker, zetmeel en andere voedingsmiddelen die het lichaam gebruikt voor energie, op de juiste wijze te gebruiken of uiteindelijk aan te maken. Het is de meest voorkomende vorm van diabetes, die 90 tot 95 procent van alle gevallen uitmaakt. Diabetes type 2 nadert epidemische proporties in de Verenigde Staten als gevolg van een grotere prevalentie van overgewicht en een zittende levensstijl. De toename is ook te wijten aan het toenemende aantal ouderen in de bevolking.

Wat zijn de symptomen?

Veel symptomen van diabetes, zoals overmatige dorst of prikkelbaarheid, kunnen onbelangrijk lijken, wat een van de redenen is waarom de ziekte vaak ongediagnosticeerd blijft. Vroege opsporing is echter zeer belangrijk omdat het de kans op het ontwikkelen van de gevaarlijke complicaties van diabetes kan verminderen.
Gemeenschappelijke symptomen zijn onder meer:

• Vaak urineren
• Excessieve dorst
• Extreme honger
• Ongewoon gewichtsverlies
• Verhoogde vermoeidheid
• Rriteerbaarheid
• Wazig zicht

Als de hoge bloedsuikerspiegel niet onder controle wordt gebracht door behandeling, kan diabetes type 2 (en ook diabetes type 1) tot een aantal ernstige complicaties leiden:

• Oogschade: Mensen met diabetes hebben een 40 procent hoger risico dan normaal op het ontwikkelen van glaucoom, verhoogde druk in het oog die kan leiden tot verlies van het gezichtsvermogen. Ook hebben zij 60 procent meer kans op cataract, waardoor de ooglens vertroebelt, het licht wordt geblokkeerd en het zicht vervaagt. Ze lopen ook het risico op diabetische retinopathie, schade aan het netvlies die de belangrijkste oorzaak is van een verminderd gezichtsvermogen in de Verenigde Staten.
• Hoge bloeddruk: deze aandoening komt twee keer zo vaak voor als normaal bij diabetici.
• Hartaandoeningen: Sterfgevallen door hartaandoeningen onder diabetici zijn twee tot vier keer het normale tarief.
• Beroerte: Sterfgevallen door beroerte zijn drie tot vijf keer hoger dan normaal bij mensen met diabetes.
• Zenuwbeschadiging (neuropathie): Dit kan invloed hebben op het vermogen om warmte, kou of pijn te voelen van een voetblessure of een blaar. Anderen kunnen last hebben van aanhoudende tintelingen en ongemak. Bovendien kan de huid van de voeten uitdrogen en barsten als gevolg van schade aan de zenuwen die de productie van olie en vocht in de voeten regelen. Mensen met diabetes hebben ook vaker dan normaal last van eelt, voetzweren en een slechte doorbloeding van de voeten (de zweren en de slechte doorbloeding kunnen leiden tot de noodzaak van amputatie). Tussen 60 en 70 procent van de diabetici heeft een zekere mate van neuropathie.
• Schade aan de nieren: Hoge bloedsuikerspiegel kan de nieren overbelasten, de organen die afvalstoffen uit het bloed filteren. Als gevolg hiervan kunnen de nieren na verloop van tijd hun filtervermogen verliezen, waardoor afvalproducten zich in het bloed ophopen. Dit kan leiden tot nierfalen. De behandeling bestaat uit een niertransplantatie of regelmatige dialyse, het gebruik van een machine om het bloed te filteren. Nierbeschadiging kan worden vastgesteld via bloed- en urineonderzoek.
• Perifeer arterieel vaatlijden: Hierbij zijn de bloedvaten in de benen vernauwd of geblokkeerd, waardoor de bloedstroom naar de benen en voeten vermindert. Deze aandoening verhoogt het risico op een hartaanval en beroerte.

Wat zijn de oorzaken van diabetes type 2?

In tegenstelling tot diabetes type 1 is type 2 niet auto-immuun van oorsprong. In plaats daarvan is het het gevolg van het onvermogen van het lichaam om voldoende insuline te gebruiken of uiteindelijk te maken. Het risico op het ontwikkelen van type 2 diabetes neemt toe met de leeftijd en het percentage lichaamsvet, en is hoger dan normaal bij Afrikaanse Amerikanen, Hispanics, Native Americans, Asian Americans, Native Hawaiians en Pacific Islanders.

How Is It Diagnosed?

Een van de vier verschillende bloedtesten kan worden gebruikt om type 1 diabetes te diagnosticeren:

• Glycated hemoglobin (A1C) test. Een meting van het percentage bloedsuiker dat aan hemoglobine, het zuurstofdragende eiwit in rode bloedcellen, is gebonden. Hoe hoger de bloedglucose, hoe meer hemoglobine suiker bevat. De A1C-test geeft de gemiddelde bloedsuikerspiegel over de afgelopen drie maanden aan.
• Willekeurige bloedsuikertest: Hier suggereert een bloedsuikerspiegel van 200 mg/dL (milligram per deciliter bloed) of hoger diabetes, ongeacht wanneer u voor het laatst hebt gegeten. Als u ook symptomen van diabetes heeft (zie boven), kan deze test bevestigen dat u diabetes heeft.
• Vasten bloedsuikertest. Hier wordt bloed getest na een nacht vasten. Een bloedsuikerwaarde van 126 mg/dL of hoger bij twee afzonderlijke tests wijst op diabetes.
• Orale glucosetolerantietest. Deze test meet de bloedsuikerspiegel na een nacht vasten. Eerst moet u een suikerhoudende vloeistof drinken. Vervolgens wordt de bloedsuikerspiegel gedurende de volgende uren periodiek getest. Na twee uur wijst een bloedsuikerspiegel van meer dan 200 mg/dL op diabetes.

Wat is de conventionele behandeling?

De behandeling van diabetes berust op een regelmatige controle van de bloedsuikerspiegel om de niveaus binnen uw streefbereik te houden. Bovendien moet iedereen met diabetes leren hoe te reageren op plotselinge veranderingen in de bloedsuikerspiegel. Deze kunnen optreden als reactie op wat je hebt gegeten, je lichamelijke activiteit, medicijnen die je hebt ingenomen, of je alcohol hebt gedronken, of je verkouden bent of een andere ziekte hebt opgelopen, evenals veranderende stressniveaus in je leven. Bij vrouwen kunnen hormonale schommelingen tijdens de menstruatiecyclus de bloedsuikerspiegel beïnvloeden.

Als u uw bloedsuikerspiegel niet op een wenselijk niveau kunt houden met een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging, kunnen een of meer van deze geneesmiddelen worden voorgeschreven:

• Metformine: om de glucoseproductie in de lever te verlagen.
• Glipizide, glyburide en glimepiride: Om de alvleesklier aan te zetten meer insuline te produceren en af te geven.
• Pioglitazon: Om de werking van enzymen te blokkeren die koolhydraten afbreken of lichaamsweefsels gevoelig maken voor insuline.
• Insuline: Sommige mensen met diabetes type 2 hebben insuline-injecties nodig als ze hun bloedsuikerspiegel niet kunnen beheren met veranderingen in levensstijl en behandeling met medicijnen.

Artsen kunnen ook een gewichtsverliesoperatie aanbevelen voor patiënten met een body mass index van meer dan 35. Na de operatie keert de bloedsuikerspiegel terug naar normaal bij 55 tot 95 procent van de diabetici, afhankelijk van het type ingreep dat is uitgevoerd.

Wat beveelt Dr. Weil aan voor Type 2 Diabetes?

Het goede nieuws over type 2 diabetes is dat veel gevallen in volledige remissie kunnen worden gebracht door veranderingen in de levensstijl. Zelfs als de aandoening niet wordt teruggedraaid, kunnen veranderingen in levensstijl de behoefte aan extra insuline of andere medicatie drastisch verminderen. Zorgvuldige controle van de bloedsuikerspiegel is nodig om de vooruitgang te volgen. Hier zijn zijn aanbevelingen:

• Verlies gewicht als u overgewicht heeft. Overtollig lichaamsvet zorgt ervoor dat de lichaamscellen resistent worden tegen insuline.
• Eet kleine, frequente maaltijden om de bloedsuikerspiegel binnen een gezond bereik te houden. Het nuttigen van grote maaltijden kan de bloedbaan overspoelen met glucose en insuline.
• Beperk geraffineerde zetmeel en suikers tot een minimum: Kies voedingsmiddelen die laag scoren op de glycemische index, een indicator van hoe snel verschillende koolhydraten leiden tot een stijging van de bloedsuikerspiegel. Koolhydraten met een lage glycemische index zijn bijvoorbeeld zoete aardappelen, winterpompoen en bonen. Je moet je ook bewust zijn van de glycemische belasting bij het beoordelen van voedselkeuzes. Dit is een maat voor hoeveel gram koolhydraten een normale portie bevat.
• Beperk transvetten tot een minimum. Consumeer in plaats daarvan matige hoeveelheden enkelvoudig onverzadigde oliën, zoals extra vierge olijfolie en sommige notenoliën.
• Eet meerdere keren per week vis. Leg de nadruk op wilde, koudwatervis die rijk is aan omega-3 vetzuren, zoals zalm uit Alaska en sardines. Andere bronnen van omega-3 zijn walnoten en versgemalen lijnzaad. U kunt ook omega-3-supplementen nemen. Dr. Weil raadt aan dagelijks twee tot drie gram in te nemen. Zoek naar een supplement dat is afgeleid van moleculair gedestilleerde visoliën, die vrij zijn van kwik, PCB’s en andere verontreinigende stoffen.
• Eet royale hoeveelheden van niet-zetmeelrijke groenten. Voorbeelden zijn komkommers, paprika’s, donkere bladgroenten, courgette, aubergine, pompoen, asperges, broccoli, kool, spruitjes, bonen, radijs en spinazie.
• Verhoog uw magnesiuminname. Onderzoek heeft aangetoond dat magnesiumrijke voedingsmiddelen of magnesiumsupplementen nuttig kunnen zijn voor mensen met diabetes omdat het een gezonde insulineproductie kan helpen bevorderen. Dr. Weil beveelt aan elke dag magnesiumrijke voedingsmiddelen te eten. Deze omvatten spinazie, tofu, amandelen, broccoli en linzen. Pompoenpitten en zonnebloempitten zijn ook goede bronnen van magnesium. Als je een magnesiumsupplement neemt, is magnesiumglycinaat een goede vorm, met minder laxerende werking dan andere vormen van magnesium. Neem dagelijks 400 mg.
• Verhoog uw activiteitenniveau. Aërobe activiteit verbetert de insulinegevoeligheid in spiercellen, waardoor meer glucose in de cellen kan komen. Streef naar 30 minuten per dag.
• Werk samen met een arts en een voedingsdeskundige: Deze professionals in de gezondheidszorg kunnen u helpen een gezond, gepersonaliseerd diabetisch dieet te ontwikkelen.

Dr. Weil beveelt ook de volgende supplementen aan:

• Chromium. Dit sporenelement speelt een rol bij de bloedsuikerregulering door samen te werken met insuline om glucose naar de cellen te helpen transporteren. Neem dagelijks tot 1.000 microgram GTF-chroom.
• Alfa-liponzuur (ALA). ALA is een antioxidant en kan de opname van glucose in cellen verbeteren en glycosylering (de abnormale aanhechting van suiker aan eiwitten, die hun normale werking belemmert) helpen afremmen. Het helpt ook de gezondheid van de ogen te bevorderen en te behouden, en misschien diabetische perifere neuropathie te voorkomen en te behandelen. Begin met 100 mg per dag.
• Co-enzym Q10. Deze krachtige antioxidant kan helpen om het hart gezond te houden. Neem 60-100 mg van een softgelvorm bij uw grootste maaltijd.

De volgende botanische middelen kunnen ook helpen. Overweeg ze te gebruiken in gestandaardiseerde extractvorm en volg de doseringsaanwijzingen op de verpakkingen:

• Aziatische bittermeloen (Momordica charantia. Bittere meloen, een groente die lijkt op een gerimpelde komkommer, kan ook therapeutische waarde hebben als het wordt gegeten als ingrediënt in gerechten zoals stoofschotels en roerbakgerechten. Het is verkrijgbaar in Aziatische voedingsmarkten.)
• Ayurvedische Gurmar (Gymnema sylvestre)
• Blauwbes (Vaccinium myrtillus)
• Prickly-pear cactus (Opuntia spp)

Diabetici die voorgeschreven medicijnen gebruiken voor welke aandoening dan ook, moeten hun arts laten weten wanneer ze experimenteren met deze remedies. Als de suikerstofwisseling verbetert, kan het nodig zijn de dosering van medicijnen aan te passen.