Huidbleken achter gesloten deuren

De media hebben de huidbleekindustrie altijd negatief afgeschilderd. Bijvoorbeeld, terug in 2014 heb ik huidverzorgingsondernemer Dencia in mijn BBC-radioshow laten horen toen ze haar ‘huidverhelderende product’ Whitenicious lanceerde. Ze verscheen op veel mediaplatforms, waaronder Channel 4 en Sky, en elke presentator die haar interviewde was behoorlijk hard. Dus het verraste me toen in 2018 Whitenicious by Dencia Blac Chyna, beroemd omdat ze een kind heeft met Rob Kardashian, inhuurde om te toeren en het product te promoten.

Er waren veel gemengde recensies, de meerderheid was negatief, met artiesten zoals dancehall-artiest Grace Hamilton, ook bekend als Spice, die naar buiten kwam om Blac Chyna te bekritiseren omdat ze vrouwen met een donkere huid lelijk laat voelen. De verkoop van Whitenicious schoot echter omhoog, wat mij vertelt dat mensen het gevoel hebben dat ze openlijk kritiek moeten hebben op het bleken van de huid, maar wel achter gesloten deuren bleken.

Groeiend op in de Afrikaanse gemeenschap in Liverpool en reizend over de hele wereld, heb ik vrouwen van alle geloofsovertuigingen en achtergronden zien bleken, dus er bestaat geen prototype of stereotype van een zwart uitziende vrouw die bleekt. Terwijl wij deze vrouwen bekritiseren omdat ze een blankere huid willen hebben, zijn er blanke vrouwen die bleken en zelfs de zogenaamde zwarte esthetiek overnemen, zoals een donkerdere huid, cornrows, dikke billen, enz.

Daarom stel ik altijd deze vragen: Waarom zijn we in de zwarte gemeenschap zo hard voor elkaar? Waarom bekritiseren we zwarte vrouwen voor bleken, terwijl we vaak interviews zien met jonge zwarte mannen die zeggen dat ze zich alleen aangetrokken voelen tot meisjes met een lichte huid?

De vrouwen met wie ik heb gesproken, zijn allemaal voor hun 18e begonnen met bleken – sommigen al vanaf hun 16e – en zijn allemaal door familieleden in aanraking gebracht met deze producten. Het zit dus zo ingebakken in de Afrikaanse en Caribische cultuur, dat National Trading Standards gesprekken voert met kerken, moskeeën en gemeenschapsleiders om het probleem te helpen aanpakken.

Om de vele redenen die ik heb genoemd, zullen zwarte mensen niet stoppen met het lichter maken van hun huid, maar we moeten opener zijn over de kwestie. Degenen die ervoor kiezen om te bleken hebben toegang tot informatie nodig om zichzelf te beschermen, en we moeten ook het taboe doorbreken dat hen dwingt om stiekem en gevaarlijk te bleken.