MilitairEdit
In 1942 ging Kauffman in militaire dienst en diende bij de Amerikaanse marine als seinwachter. Hij diende zowel in Europa als op de Filippijnen; na zijn ontslag in 1945 keerde hij terug naar Kansas City.
Lincoln LaboratoriesEdit
In 1947 werd Kauffman in opdracht verkoper voor Lincoln Laboratories, een farmaceutisch bedrijf gevestigd in Decatur, Illinois. Kauffman verdiende 20 procent commissie op zijn verkopen, en verdiende uiteindelijk meer dan de president van het bedrijf. Kauffman werd boos op het bedrijf en vertrok in 1950 nadat het zijn verkoopgebied verkleinde en zijn commissie verlaagde.
Marion LaboratoriesEdit
Nadat hij Lincoln Laboratories verliet, richtte Kauffman Marion Laboratories op met een investering van $5.000. Het bedrijf werd oorspronkelijk vanuit zijn huis gerund en er waren vier werknemers, bestaande uit Kauffman en zijn goede vrienden. Naar verluidt koos hij ervoor om zijn tweede naam te gebruiken in plaats van zijn achternaam, om niet de indruk te wekken een eenmanszaak te zijn.
Met Kauffman als voorzitter had Marion Laboratories in 1988 een omzet van $930 miljoen, het jaar voordat het fuseerde met Merrell Dow Pharmaceuticals tot Marion Merrell Dow. Kauffman werd voorzitter emeritus van het nieuwe bedrijf. De verkoop van het bedrijf creëerde meer dan 300 miljonairs.
Ewing Marion Kauffman FoundationEdit
Kauffman richtte de Ewing Marion Kauffman Foundation op in het midden van de jaren zestig met hetzelfde gevoel voor kansen dat hij in zijn zakelijke inspanningen bracht, en met dezelfde overtuigingen. Kauffman wilde dat zijn stichting innovatief zou zijn – om het leven van mensen fundamenteel te veranderen. Hij wilde jonge mensen helpen, vooral die uit achtergestelde milieus, om een kwaliteitsopleiding te krijgen die hen in staat zou stellen om hun volledige potentieel te bereiken. Hij zag het opbouwen van ondernemerschap als een van de meest effectieve manieren om individuele beloften te realiseren en de economie te stimuleren. Vandaag de dag volgt de missie van de Kauffman Foundation zijn visie door haar subsidieverstrekking en activiteiten te richten op twee gebieden: het bevorderen van ondernemerschap en het verbeteren van het onderwijs aan kinderen en jongeren.
Kansas City RoyalsEdit
Na dertien jaar in Kansas City te hebben gewoond, verhuisden de Athletics na het seizoen van 1967 naar Oakland. Kauffman richtte de Royals op, die in 1969 het honkbal in de Major League terugbrachten naar de stad. Kort voor zijn dood zette Kauffman een ongekend complex opvolgingsplan op om de ploeg in Kansas City te houden.
Op 8 november 2007 werd hij genomineerd om in de Baseball Hall of Fame te komen als onderdeel van de 2008-klasse; maar hij werd niet gekozen. Hij werd later genomineerd en verkozen tot de Kansas Sports Hall of Fame in 2018.
Project ChoiceEdit
In 1988 lanceerde Kauffman Project Choice aan de Westport High School Class of 1992. Project Choice beloofde postsecundair onderwijs te financieren voor alle leerlingen die op school bleven, geen drugs gebruikten, niet zwanger werden en zich ertoe verbonden een vooraanstaand burger in de gemeenschap te zijn. Om voor het programma in aanmerking te komen, moesten de ouders er ook mee instemmen betrokken te zijn bij het onderwijs van hun kind door vergaderingen bij te wonen en deel te nemen aan ouder/lerarenorganisaties en andere activiteiten. Het programma bleef actief tot 2001. In die jaren breidde het zich uit naar vijf andere middelbare scholen in het Kansas City metrogebied.
Kauffman StadiumEdit
In een tijd waarin andere steden koekjesdoos, multifunctionele sportfaciliteiten bouwden, ging Kauffman tegen de trend in om een thuis voor het team te bouwen, Royals Stadium, dat zijn tijd decennia vooruit was. Het stadion was het enige honkbalstadion dat tussen 1966 en 1991 in de Major Leagues werd gebouwd. Fans in een van de kleinste markten van de sport reageerden door het stadion te vullen, en overtroffen in totaal tien keer en zeven seizoenen op rij de grens van twee miljoen toeschouwers.
Het stadion opende op 10 april 1973, als onderdeel van het Truman Sports Complex in Kansas City.
Ontworpen door Kivett en Meyers architecten in Kansas City, bevatte het stadion het beste van het onlangs gebouwde Dodger Stadium en Anaheim Stadium, met 40.793 zitplaatsen, allemaal gericht op het tweede honk en gerangschikt in drie lagen.
Een bouwstaking vertraagde de opening van het nieuwe stadion, dus Kauffman voegde geld toe om ervoor te zorgen dat het op tijd zou openen voor het seizoen van 1973 en de All-Star Game in juli.
De prominente kenmerken van het stadion zijn onder andere waterfonteinen voorbij de omheining van het outfield en een tien verdiepingen hoog scorebord in de vorm van het Royals-wapen, bekroond door een gouden kroon. De 98 meter brede fontein is de grootste particulier gefinancierde fontein ter wereld. Het stadion had kunstgras voor de eerste 22 seizoenen, dat werd vervangen door natuurgras in 1995.
Kauffman maakte zijn laatste publieke verschijning in het stadion op 23 mei 1993, toen hij werd ingewijd in de Hall of Fame van het team. Zes weken later op 2 juli, een maand voor zijn dood, werd de twintig jaar oude faciliteit officieel omgedoopt in zijn eer tijdens een ceremonie in het stadion; het is het enige balpark in de American League dat ter ere van een persoon is vernoemd.