Wat is het percentage kindhuwelijken? Hoe groot is het probleem van het kindhuwelijk?

17% van de Filippijnse meisjes is voor hun 18e verjaardag getrouwd en 2% voor hun 15e.

Volgens de meest recente DHS-gegevens uit 2003 is 3% van de jongens op de Filippijnen voor hun 18e getrouwd.

De Filippijnen hebben het op 10 na hoogste absolute aantal vrouwen ter wereld dat voor hun 18e is getrouwd of een verbintenis is aangegaan – 808.000.

Vrouwen in Soccsksargen, Oost Visayas en Mimaropa trouwen vroeger dan die in andere regio’s.

Zijn er landspecifieke oorzaken van kindhuwelijken in dit land?

Kinderhuwelijken worden gedreven door genderongelijkheid en de overtuiging dat vrouwen en meisjes op de een of andere manier inferieur zijn aan mannen en jongens.

In de Filippijnen worden kinderhuwelijken verergerd door:

• Mensenhandel: De handel in vrouwen en meisjes van het platteland van Visayas en Mindanao naar stedelijke steden zoals Cebu City, Manila en Quezon City is gebruikelijk. Mensenhandel komt ook voor op toeristische bestemmingen zoals Boracay, Angeles City en Surigao waar een grote vraag is naar commerciële seks van vrouwen en meisjes. Sommige meisjes worden tot een huwelijk gedwongen. De populaire “postorderbruid”-industrie in de Filippijnen brengt ook meisjes in gevaar om te worden onderworpen aan gedwongen huwelijken.
• Religie: De Islamitische Wet op de Persoonlijke Staat, gebaseerd op de Sharia, staat een huwelijk toe op de leeftijd van 15 jaar voor jongens en bij het begin van de puberteit voor meisjes. De Filippijnen zijn overwegend rooms-katholiek en het enige land ter wereld waar geen echtscheiding is toegestaan. Dit plaatst jonge getrouwde meisjes in een bijzonder kwetsbare positie.
• Opleidingsniveau: Uit een Poverty Indicators Survey uit 2017 bleek dat de meerderheid van de kinderen die niet naar school gaan meisjes zijn, waarbij het huwelijk de belangrijkste reden voor schooluitval is.
• Adolescente zwangerschap: In de Filipijnen is een op de 10 meisjes van 15-19 jaar al Adolescente zwangerschap kan zowel voor als na het huwelijk voorkomen.

Humanitaire omgevingen kunnen een breed scala aan situaties voor, tijdens en na natuurrampen, conflicten en epidemieën omvatten. Ze verergeren de armoede, de onveiligheid en het gebrek aan toegang tot diensten zoals onderwijs, factoren die allemaal het kindhuwelijk in de hand werken. In het geval van de Filippijnen is het land in hoge mate blootgesteld aan verschillende natuurrampen, die nog worden verergerd door gewapende conflicten tussen de regering en gewapende groepen.

Intern conflict en ontheemding: De ontheemding in de Bangsamoro-regio (het meest recent in 2015) leidde tot een aantal gevallen van kindhuwelijken, omdat gezinnen in evacuatiecentra het uithuwelijken van hun dochters zagen als een copingmechanisme als gevolg van economische instabiliteit, angst voor geweld en een gevoelde behoefte om de “familie-eer” te behouden. Tijdens de belegeringscrisis van Marawi in 2017 bleek uit een onderzoek van Plan International dat vroegtijdige en gedwongen huwelijken een veel voorkomende vorm van geweld tegen meisjes in de evacuatieplaatsen waren, en veel meisjes werden gedwongen om met hun dader te trouwen in gevallen van seksueel geweld.

Waar heeft dit land zich aan gecommitteerd?

De Filipijnen hebben zich ertoe verbonden het kind-, vroeg- en gedwongen huwelijk tegen 2030 uit te bannen, in overeenstemming met doelstelling 5.3 van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen.

De Filipijnen waren mede-indiener van de resolutie van de Algemene Vergadering van de VN van 2014 en 2018 over kind-, vroeg- en gedwongen huwelijken.

De Filipijnen ratificeerden in 1990 het Verdrag inzake de rechten van het kind, dat een minimumleeftijd van 18 jaar voor het huwelijk vaststelt, en in 1981 het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (CEDAW), dat staten verplicht vrije en volledige toestemming voor het huwelijk te waarborgen.

In 2016 drong het CEDAW-Comité er bij de regering op aan om de onderliggende oorzaken van kinder- en gedwongen huwelijken weg te nemen, waaronder armoede, conflicten en onveiligheid, evenals kwetsbaarheid voor de impact van natuurrampen. Het heeft ook bezorgdheid geuit tussen de bepalingen van de Magna Carta inzake vrouwen en die van de Code of Muslim Personal Laws en het gewoonterecht dat van toepassing is op inheemse gemeenschappen, die aansturen op schadelijke praktijken zoals kind- en gedwongen huwelijken.

Tijdens de universele periodieke toetsing van 2017 van de Filipijnen heeft het Mensenrechtencomité aanbevolen dat de regering de minimumleeftijd voor het huwelijk van meisjes in de Code of Muslim Personal Laws herziet.

In 2012 waarschuwde een VN-gezant dat Filipijnse meisjes een bijzonder risico lopen om te worden gedwongen tot een huwelijk en dat de seksuele uitbuiting van meisjes sociaal en cultureel getolereerd bleef in de Filipijnen.

De Filipijnen hebben zich verbonden aan de ASEAN-verklaring over de uitbanning van geweld tegen vrouwen en geweld tegen kinderen (2013), waarin het belang wordt erkend van het versterken van de ASEAN-inspanningen om kinderen te beschermen tegen alle vormen van geweld, waaronder vroegtijdig huwelijk.

De Filipijnen is een Pathfinder-land voor het Global Partnership to End Violence Against Children.

Wat doet de regering om dit op nationaal niveau aan te pakken?

Zoals gerapporteerd door UNFPA in 2019, ontwikkelen het ministerie van Volksgezondheid en de Commissie voor Bevolking en Ontwikkeling, met technische bijstand van UNFPA, een fatwa (een juridisch advies over een punt van de islamitische wet) die vroege huwelijken zal ontmoedigen. De Commissie voor Bevolking en Ontwikkeling werkt ook samen met religieuze leiders en andere ouderen om het bewustzijn over de aanstaande fatwa te vergroten.

In 2018 werd in het Huis van Afgevaardigden een wetsvoorstel ingediend om kinderhuwelijken in de Filipijnen strafbaar te stellen. Als het wetsvoorstel in de wet wordt opgenomen, zouden plechtige ambtenaren en ouders die een kindhuwelijk hebben gearrangeerd en ermee hebben ingestemd, strafbaar worden gesteld. Echter, vanaf eind 2019 wordt gemeld dat de bekrachtiging van het wetsvoorstel is opgeschort.

Wat is het minimale wettelijke kader rond het huwelijk?

Onder de Family Code 1988 is de wettelijke minimumleeftijd voor het huwelijk 18 jaar voor zowel meisjes als jongens. Toestemming van de ouders is vereist voor personen jonger dan 21 jaar.

Op grond van de Moslimwet inzake de Persoonlijke Staat mogen meisjes echter trouwen zodra zij de puberteit hebben bereikt (maar niet jonger dan 12 jaar) en met toestemming van de rechtbank. Moslimjongens kunnen op 15-jarige leeftijd worden uitgehuwelijkt.

Bron

ASEAN Commission on the Rights of Women and Children, The Declaration on the Elimination of Violence against Women and Elimination of Violence against Children in ASEAN,2013, http://www.ohchr.org/Documents/Issues/Women/WG/ASEANdeclarationVaW_violenceagainstchildren.pdf (geraadpleegd in januari 2020).

Joint Regional Child Protection and Gender-Based Violence Working Group, Child Protection Rapid Assessment Report: Marawi Displacement, Department of Social Welfare and Development (DSWD) in the Autonomous Region in Muslim Mindanao (ARMM), 2017, https://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/CPRA%20Marawi%20Displacement.pdf (geraadpleegd in januari 2020).