Ik groeide op met regelmatig naar de kerk gaan, maar ik wist niet altijd waarom dat belangrijk was. Ik hoorde prijzenswaardige opmerkingen over mensen die in de kerk waren “elke keer als de deuren open waren,” dus ik nam aan dat de gewoonte heilzaam was. Het scheen God zeker te behagen, maar was er enig praktisch nut in het streven? Hadden mensen er iets aan om naar de kerk te gaan?

Na verloop van tijd leerde ik dat de gezamenlijke bijeenkomst van Gods volk iets is van Goddelijk ontwerp. De Heer heeft ze gemaakt tot Zijn eer en tot ons welzijn. Elke keer dat we samenkomen, ontvangen we iets speciaals. De Schrift leert ons dat er vier praktische voordelen zijn van het bezoeken van de kerk.

Aanmoediging

Ik hoorde eens een oudere man de vreugde beschrijven die hij kreeg van de zondagochtenden. Hij zei: “Meestal vertrek ik met een bemoedigd gevoel. Ik ben klaar voor een nieuwe week!” Keer op keer benadrukt het Nieuwe Testament deze realiteit (zie 1 Korintiërs 14:3; Kolossenzen 4:8; en 1 Tessalonicenzen 5:11). De schrijver van Hebreeën zei: “En laten wij ons met elkaar bezighouden om de liefde en de goede werken te bevorderen, door niet weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen plegen te doen, maar elkaar aan te moedigen…” (Hebreeën 10:24-25). Het woord “bemoedigen” geeft aan dat de een naast de ander komt staan en de ander aanmoedigt met het doel te helpen, te helpen en te troosten.

Versterking

Met betrekking tot de wekelijkse bijeenkomst van gelovigen zei Paulus: “Alle dingen moeten gedaan worden tot opbouw” (1 Korintiërs 14:26). De Griekse term die vertaald wordt met “opbouw” is er een die in de eerste eeuw werd geassocieerd met de bouw van gebouwen. Paulus gebruikte het figuurlijk om de manier weer te geven waarop de Dag des Heren het volk van God geestelijk zou moeten opbouwen. Wanneer we samenkomen, moeten we vollediger worden in onze relatie met de Heer (zie ook Efeziërs 4:12b en 2 Korintiërs 12:19).

Uitrusten

Paulus vertelde de gemeente te Efeze dat hun gezamenlijke tijden van aanbidding moesten resulteren in “de opleiding van de heiligen tot het werk van de bediening” (Efeziërs 4:12a). Zondagochtenden zijn geen tijd voor geestelijk toekijken, maar voor geestelijke versterking. Er is een wereld die Christus nodig heeft, en de Heer heeft de kerk verordend om het goede nieuws te delen (zie Mattheüs 28:18-20). Als gemeenten trouw willen zijn aan deze taak, hebben ze levenslange, systematische training nodig. Ieder heeft geestelijke gaven om in de bediening gebruikt te worden (zie Romeinen 12:6-8 en 2 Korintiërs 5:18), maar ieder moet deze gaven ontwikkelen (zie 2 Petrus 3:18 en Filippenzen 2:12-13). De samenkomst van Gods volk op de eerste dag van de week is een geweldige tijd om dit te doen!

Verheffing

Ten slotte is de zondagmorgen een tijd voor aanbidding. Paulus instrueerde de gemeente te Kolosse – “Laat de boodschap van de Messias rijkelijk onder u wonen, door elkander in alle wijsheid te onderwijzen en te vermanen, en psalmen, lofzangen en geestelijke liederen te zingen, met dankbaarheid in uw harten jegens God” (Kolossenzen 3:15). Wanneer we samenkomen, moeten we liederen zingen die ons hart op Jezus richten. De hele week zijn onze levens gevuld met de drukte van het leven in de moderne wereld. De zondag is een gelegenheid om ons perspectief te verfrissen in de aanwezigheid van Christus.