Het doel van deze review is om een overzicht te geven van 50 jaar ervaring met fissuurverzegeling en conclusies te trekken over de toepasbaarheid en effectiviteit van de methode. Een ander doel is om een samenvatting te geven van het relevante wetenschappelijke bewijs dat clinici zal helpen bij hun besluitvormingsproces. Een fissuursealant is een materiaal dat in de putjes en spleten van tanden en kiezen wordt aangebracht om de ontwikkeling van cariës te voorkomen en/of de ontwikkeling van cariës te stoppen. Sealants vormen een fysieke barrière en verhinderen dat micro-organismen en voedseldeeltjes zich in putjes en spleetjes ophopen. Sealants zijn zeer effectief in het voorkomen van cariës in putjes en spleetjes van tanden wanneer ze worden aangebracht door getrainde operators. Sealants moeten worden aangebracht op putjes en spleten van het blijvende gebit van kinderen en adolescenten wanneer wordt vastgesteld dat de tand of de patiënt risico loopt op het ontstaan van cariës. Het sealen van fissuren kan worden aanbevolen als cariëspreventieve maatregel. Hoewel er goede aanwijzingen zijn voor het gebruik van fissuurverzegeling als onderdeel van een preventief programma van het tandheelkundig team, moet met een aantal aanverwante zaken rekening worden gehouden. In gebieden met een hoge cariësprevalentie is aangetoond dat de behandelingskosten daadwerkelijk kunnen worden verlaagd door het verzegelen van gevoelige oppervlakken, meestal de occlusale oppervlakken van de eerste blijvende molaren. Fissuurverzegeling werd geïntroduceerd en voor het eerst onderzocht in de jaren 1960-1970. Gedurende de afgelopen decennia zijn er evidence-based benaderingen ontwikkeld met betrekking tot de effectiviteit van deze primaire en secundaire preventieve maatregel. Het is algemeen aanvaard dat de effectiviteit van sealants voor cariëspreventie afhangt van langdurige retentie. Sealants op harsbasis zijn de eerste keuze van materiaal voor dentale sealants. Glas-ionomeer cement kan worden gebruikt als een tussentijds preventief middel. Hoewel kosteneffectiviteit een belangrijke overweging is, moet de bescherming van de mondgezondheid vanuit ethisch oogpunt niet alleen in economische termen worden gezien. De mondhygiënist moet sealants controleren en zo nodig opnieuw aanbrengen om de effectiviteit te maximaliseren.