Integrins zijn heterodimere celadhesiemoleculen die de extracellulaire matrix met het cytoskelet verbinden. De integrinefamilie bij de mens omvat 24 leden, die het resultaat zijn van verschillende combinaties van 1 van de 18 α- en 1 van de 8 β-subeenheden. Alternatieve splicing van het mRNA van sommige α- en β-subeenheden en posttranslationele modificaties van integrinesubeenheden vergroten de diversiteit van de integrinefamilie nog. In hun hoedanigheid als adhesiereceptoren die het cytoskelet organiseren, spelen integrines een belangrijke rol in het controleren van verschillende stappen in de signaalwegen die processen reguleren zoals proliferatie, differentiatie, apoptose, en cel migratie. De intracellulaire signalen die leiden tot deze effecten kunnen worden doorgegeven via cytoplasmatische componenten, die geïdentificeerd werden als integrine-bindende eiwitten in gist two-hybrid screeningen en die zouden kunnen bemiddelen bij de koppeling van integrines aan intracellulaire signaalwegen. In dit overzicht wordt een overzicht gegeven van de functie en ligand-bindende eigenschappen van integrines, alsmede van eiwitten die met integrines associëren en een rol kunnen spelen in hun signaleringsfunctie.