Over drie dagen vier ik de eerste verjaardag van mijn zoontje Oliver. Deze mijlpaal geeft me een mooie gelegenheid om na te denken over het afgelopen jaar.

De geboorte van mijn zoon was de mooiste dag van mijn leven. Ik noem het mijn Beyoncé-bevalling! Mijn vliezen braken twee dagen voordat ik zou worden opgewekt. Ik herinner me dat ik op 17 december met mijn dikke buik in bed lag en het manuscript voor mijn nieuwe boek, Super Attractor, doorlas. Ik was van plan om het op de 18e bij mijn uitgever af te leveren, vóór mijn geplande inwekking.

Mijn arts had me er urenlang van overtuigd om mijn baby met 40 weken ter wereld te brengen vanwege mijn leeftijd. Ik verzette me eerst tegen zijn suggesties, maar uiteindelijk gaf ik het plan over aan het universum. Het lezen van het manuscript gaf me zo’n goed gevoel, het hielp me mijn angst los te laten en terug te keren naar mijn vertrouwen in het Universum.

Na een uur lezen stond ik op om wat te drinken… en op dat moment braken mijn vliezen! Ik riep naar mijn man dat het tijd was om te gaan. We pakten de ziekenhuistas en vertrokken. Onze baby was onderweg!

We reden die avond rustig naar het ziekenhuis, vol verwachting maar ook met een groot gevoel van vrede. Maandenlang had ik een visioen gehad van de bevalling die ik wilde hebben. Ik zag mezelf vrij van angst, elke stoot met gemak doorstaan en vredig mijn kind ter wereld brengen. Ik hield dit visioen vast en gaf het over aan het Universum.

De volgende ochtend begon ik te bevallen. Ik woon in een plattelandsstadje met een klein, regionaal ziekenhuis. Zoals ik me had voorgesteld, was ik de enige die aan het bevallen was op de kraamafdeling. Ik had twee fantastische doula’s, zes liefdevolle verpleegsters, een zorgzame verloskundige en mijn ongelooflijke echtgenoot om me te steunen.

Naar buiten mijn ziekenhuisraam kon ik de blauwe decemberhemel en glooiende heuvels zien. Ik speelde mantramuziek, stak votiefkaarsen aan en zong het woord “Ahh” terwijl ik me door elke stoot bewoog. “Ahh,” de universele klank voor God, was wat instinctief door me heen kwam. Elk uur mediteerde ik met mijn doulas, luisterde naar mantra’s en staarde naar beelden die ik had opgeprikt: een van een baby in perfecte bevallingspositie, en een van een bloem die volledige ontsluiting voorstelt.

Mijn spirituele praktijken waren essentieel voor mijn bevallingservaring. Ze maakten zo’n verschil voor mij dat ik opgenomen geboorte affirmaties voor Spirit Junkie mama’s. Je kunt de affirmaties hier gratis downloaden.

Mijn meditaties, affirmaties en visualisaties leidden me door 14 uur van bevalling. Vroeg op 19 december, mijn zoon kwam in de wereld met gratie en gemak. Toen de dokter hem voorzichtig op mijn borst legde, keek ik naar mijn baby en zei: “Ik ken jou.” Het was alsof we al een leven lang samen waren. Dit was de mooiste dag van mijn leven en mijn grootste manifestatie.

Het universum heeft altijd een plan dat veel beter is dan het onze. De drie jaar dat ik probeerde zwanger te worden, gaven me de gave om me over te geven. Ik concentreerde me op een goed gevoel en versterkte mijn geloof, zodat ik mijn zoon op het perfecte moment ter wereld kon brengen.

Terugkijkend zie ik dat er geen beter moment voor mij was om moeder te worden. Elke dag keer ik terug naar deze praktijken, mezelf eraan herinnerend dat alles mogelijk is wanneer ik op één lijn sta met mijn SuperAantrekkingskracht. Ik weet dat de grootste les die ik mijn eigen kind kan leren, is dat wanneer hij afgestemd is op de kracht van liefde, hij een wonderbaarlijk leven zal leiden.

Ik heb die les dit jaar moeten beleven. Nadat de bevalling van mijn zoon voorbij was, werd ik getroffen door de meest uitdagende ervaring van mijn leven. Als je mijn werk hebt gevolgd, weet je dat ik het de eerste helft van het jaar erg moeilijk had. In de lente kreeg ik de diagnose postnatale depressie en angst.

Dit was het engste en donkerste moment van mijn leven. Mijn diagnose kwam na maanden van ondraaglijke slapeloosheid, agorafobie, paniekaanvallen en obsessief-compulsief gedrag. Eerst dacht ik dat ik gewoon een gestresste nieuwe moeder was – maar het was veel meer dan dat. (Als jij je herkent in deze symptomen of als je op andere manieren worstelt, neem dan contact op met Postpartum International. En als je in de buurt van NYC woont, ben ik ook dol op The Motherhood Center. Als je in een crisis verkeert, aarzel dan niet om 112 te bellen of naar de dichtstbijzijnde eerste hulp te gaan.)

Tijdens deze periode bad ik dagelijks, en toen ik me eenmaal overgaf, kon ik om hulp vragen. Mijn innerlijke leiding leidde me naar een vriend die psychiater is in New York. Binnen een paar uur had hij me aan de telefoon met een voortplantingspsychiater die me een duidelijke diagnose gaf en me op mijn genezingspad zette.

Ook dit vereiste weer geestelijke overgave. In het begin verzette ik me tegen het idee om medicijnen te nemen, maar ik accepteerde dat ik elk alternatief had geprobeerd en dat niets werkte. Ik sprak heel open met mijn nieuwe dokter en begon voorgeschreven medicatie te nemen.

De medicatie die ik nam, redde mij in het diepst van mijn lijden. Het hielp me te slapen na maanden van slapeloosheid en me meer als mezelf te voelen. Daardoor was ik in staat om de rest van mijn herstel echt te laten zien.

Een geschenk dat deze ervaring me gaf, was een nieuwe kijk op de behandeling van geestelijke gezondheid. Ik ben vastbesloten om de aanhoudende schaamte en het stigma rond het vragen om hulp uit te bannen en te doen wat nodig is om me beter te voelen. Ik heb ook uiting gegeven aan onuitgesproken schaamte door in The New York Times te vertellen over mijn postnatale angst en depressie op hetzelfde moment dat ik 14 jaar nuchter herstel vierde.

Vandaag kan ik getuigen dat, zoals Rumi zegt, “de wond de plaats is waar het licht je binnentreedt.” Het dieptepunt waar ik in zat, was de katalysator voor mijn grootste transformatie. Soms moeten we uit elkaar vallen om herboren te worden, en dit jaar was een wedergeboorte voor mij. Het ervaren van geestesziekte ontdeed me van alle uiterlijke waarnemingen van mezelf door mijn ego. Dit was het wonder.

Door mijn herstel ben ik gegroeid naar meer gecentreerd, geaard en in het moment dan ooit tevoren. Ik koester de kleinste momenten en heb een hernieuwd respect voor mijn zenuwstelsel en mijn algehele welzijn.

In Super Attractor heb ik het over hoe waardering zelfs onze moeilijkste momenten kan herkaderen…

We besteden veel tijd aan wat we ervaren in plaats van hoe we het ervaren. We vergeten dat we onze ervaring van alles kunnen veranderen door simpelweg onze aandacht te verleggen. Elke situatie kan met meer liefde worden ervaren als we ervoor kiezen om het te zien door de lens van waardering. Zelfs de moeilijke tijden kunnen door deze lens worden gezien.

Wanneer je een perspectief van waardering kiest, kun je grote groeimogelijkheden vinden in plaats van het slachtoffer te blijven van je ervaring. Als ik bijvoorbeeld terugdenk aan het dieptepunt van mijn drugs- en alcoholverslaving in 2005, heb ik niets dan waardering.

Mijn diepe dankbaarheid voor mijn herstel is wat me zovele jaren clean en nuchter heeft gehouden. Ik waardeer mijn verslaving omdat het de katalysator was voor het spirituele pad dat ik vandaag bewandel. Ik veroordeel mezelf niet omdat ik een herstellende alcoholist en verslaafde ben. Ik vier het!

Door waardering ben ik in staat geweest om wat een beschamende tijd in mijn leven had kunnen zijn, in een wonder te veranderen. Ik kijk terug op mijn dieptepunt en dank het Universum voor alle goddelijke lessen en duidelijke aanwijzingen op mijn pad. Het belangrijkste is dat ik mijn verslaving waardeer omdat ik door mijn herstel anderen heb kunnen helpen nuchter te worden.

Mijn grootste reflectie van alles is dat het fundamentele spirituele pad dat ik mijn hele leven heb bewandeld, mijn leven heeft gered. Mijn geloof in het universum, mijn vertrouwen in de geest en mijn vermogen om me over te geven, hebben mijn genezingspad geleid.

Moeder worden heeft me ook veranderd. Nu, maanden na mijn herstel, kan ik werkelijk elk moment met mijn zoon koesteren. In de week dat hij werd geboren, kreeg ik een sms’je van mijn vriendin Dr. Shefali Tsabary, schrijfster van The Conscious Parent. Ze zei: “Je zoon is je nieuwe goeroe.” Ze had gelijk! Dit kind heeft me zoveel geleerd. Hij heeft me geïnspireerd om dieper te gaan op mijn genezingspad, zodat ik mijn zenuwstelsel kan helen, gestagneerde energie kan loslaten en vrijer kan worden. In de energie van mijn vrijheid geef ik hem de ruimte om te gedijen.

Oliver heeft bewezen mijn grootste spirituele leraar te zijn, hij heeft me een nieuw gevoel van aanwezigheid gegeven, geduld en bovenal een kans om mijn geloof in het Universum te verdiepen. Hij is mijn grootste wens die zich manifesteert. Ik weet dat de geboorte van deze ziel een weerspiegeling is van mijn bereidheid om geleid te worden en mijn vertrouwen in een plan dat verder gaat dan mijn eigen plan.

Mijn zoon heeft me ook geleerd om mijn behoefte aan controle meer dan ooit los te laten. Als je een kind hebt, moet je accepteren dat je niets kunt beheersen. Natuurlijk geldt dat niet alleen bij de bevalling… het geldt altijd. Je kunt je omstandigheden niet beheersen, maar je kunt wel beslissen hoe je ervoor staat. Op een spiritueel pad zijn helpt je het verschil te herkennen.

Zoals ik zeg in Super Attractor…

Ik heb ervoor gekozen om moeilijke levenservaringen te zien als spirituele opdrachten voor groei en genezing. Ik heb aanvaard dat niets per ongeluk gebeurt. En ik weet dat zolang ik me herinner dat ik een Super Aantrekker ben, ik in staat zal zijn moeilijke ervaringen te aanvaarden als kansen om mijn innerlijke kracht te verfijnen en dichter bij bewustzijn te komen. De moeilijke dingen bieden me een kans om het kristal dat ik ben te laten schitteren.

Een Super Aantrekker zijn betekent niet dat alles perfect is – maar het betekent wel dat ik met vertrouwen voor het leven sta, wat er ook gebeurt. Het opeisen van mijn Super Aantrekkingskracht heeft me geholpen om door moeilijke tijden te gaan met veel meer gratie, eerlijkheid en mededogen dan ik anders zou doen.

Onze bereidheid om ons over te geven aan het universum is wat een onzichtbare leiding toelaat om het over te nemen. Als we ons overgeven, komen we weer op één lijn met ons geloof, en in die afstemming wordt ons getoond waar we heen moeten en wat we moeten doen. We kunnen ontspannen en vertrouwen op wat zich ontvouwt.

Dankzij mijn eigen overgave, was ik in staat om met veel gratie en mededogen te herstellen. Ik ben niet alleen bevallen van mijn zoon, maar ook van mijn zevende boek! Op tournee gaan met mijn gezin Ik hou ervan dat ik kan reizen met mijn man. Zach is altijd bezig willekeurige momenten vast te leggen en er kunst van te maken. Het is een zegen om een partner te hebben die in me gelooft. Onze gedeelde missie is om veel mensen te helpen en veel plezier te maken.

Ik ben diep dankbaar dat ik dit jaar in staat was om rond te reizen en Super Attractors in heel Noord-Amerika te ontmoeten. Ik ben zo opgewonden om de tour in 2020 in Australië verder te zetten! Jullie de methodes van het boek aanleren en ze tot leven brengen op het podium is een prachtig geschenk. Bedankt voor jullie komst, voor het wachten in de rij, voor het stellen van zulke doordachte vragen.

Een van mijn favoriete onderdelen van mijn werk is het beantwoorden van vragen tijdens mijn live-evenementen. Ik laat me gaan en vertrouw op de antwoorden die doorkomen. Ik sta ook versteld van de kwetsbaarheid en authenticiteit van de toehoorders. Het is moedig om voor duizenden vreemden te spreken en je waarheid te delen. Het is op die momenten van oprechtheid dat de groep een collectieve genezing ontvangt. In de aanwezigheid van authenticiteit krijgen we toestemming om eerlijk te worden.

En of je nu uitkwam voor mijn boektournee of niet, BEDANK JE voor het lezen van Super Attractor, het geven van het boek aan je vrienden, het beoefenen van de methoden, het delen van je wonderen op sociale media en het terugvorderen van je eigen Super Attractor-kracht!

Ben trots op je inzet voor deze praktijken en vier je interne verschuivingen. Moge dit nieuwe jaar je vele wonderen bieden. En moge je spirituele praktijk ruimte vrijmaken voor het Universum om je dromen te verlossen.

Als ik nadenk over 2019, kan ik met trots zeggen dat alle worstelingen die ik mentaal en fysiek heb doorgemaakt, deel uitmaakten van een groter plan. Het Universum had een plan om me meer open te kraken, zodat ik dichter bij vrijheid kon komen. Ik ben mijn donkere momenten gaan accepteren als kansen om meer te helen, meer lief te hebben en op een krachtigere en authentiekere manier in de wereld te verschijnen.

Neem voor Nieuwjaar wat tijd om na te denken over je 2019. Geef jezelf de kans om de moeilijke dingen te vieren als de katalysator voor je groei. Je zou deze blogpost nu niet aan het lezen zijn als je niet bereid was om te groeien. Iets heeft je opengebroken, zodat je hier vandaag zou kunnen zijn om dit te lezen.

Wanneer je je moeilijke tijden herdefinieert, word je vrij. Obstakels zijn kansen, afwijzing is bescherming en strijd kan tot vrijheid leiden. Vertrouw erop dat de liefde van het universum in elke ervaring aanwezig is, en wanneer je je erop afstemt kun je het met geloof zien in plaats van met angst.

Op de achterflap van Super Attractor deel ik een passage waarvan ik hoop dat die je inspireert om je spirituele praktijk te verdiepen:

Je kunt vandaag besluiten om je energie opnieuw af te stemmen en je in te zetten voor liefde en vreugde. In een oogwenk kun je kiezen voor een wereld voorbij je angst. Als je een spiritueel pad betreedt, vindt er een verschuiving plaats, of je je er nu van bewust bent of niet. En als je je aan het pad houdt en toegewijd blijft aan je praktijken, word je op een dag wakker en ben je nieuw.

Vier 2019 als een reis om nieuw te worden. Verwelkom 2020 al herboren, getransformeerd en klaar om grote geschenken van het Universum te ontvangen.

Met liefde,
Gabby