Hoofverzorging
Hoofdverzorging is een vitaal onderdeel van de geitenhouderij. De hoeven moeten regelmatig worden bekapt. Afhankelijk van de omgeving en de voeding hebben sommige dieren dit vaker nodig dan andere. Dieren in een rotsachtige omgeving hoeven bijvoorbeeld minder vaak bekapt te worden dan dieren die niet aan rotsen zijn blootgesteld, en geiten kunnen soms een overmatige hoefgroei hebben – “founder” genoemd – als ze te veel graan krijgen. Ze kunnen ook hoefziektes krijgen zoals voetrot of voetschurft.
Regulier bekappen van de hoeven is nodig om te voorkomen dat de hoeven overgroeien en om de dieren goed te laten lopen. Het algemene doel van het bekappen van de hoeven is dat de onderkant van de hoef vlak is en onder dezelfde hoek staat als de haarlijn aan de bovenkant van de hoef. Om de bekappers scherp te houden en het bekappen te vergemakkelijken, moet het meeste vuil van de hoef worden verwijderd voor het bekappen, met behulp van een hoefijzer of de uiteinden van de bekappers.
De wanden, of harde zijkanten, en de hielen moeten vlak worden bekapt met de zool, die indien nodig ook kan worden bekapt, ook tussen de twee delen van de hoef. De teen moet eventueel worden bijgesneden. Beide helften van de hoef moeten even lang zijn. Vuil in de harde wand van de hoef of pockets van vuil of infectie moeten worden weggesneden. Om bloeden te voorkomen, moet de hoef beetje bij beetje worden bekapt en worden gestopt als er roze verschijnt. Bloedingen kunnen worden behandeld met een “bloed stop” poeder. Een ontsmettingsmiddel of antisepticum om ziektekiemen te doden kan ook worden gebruikt.
Er is ook een video over het correct bekappen van de hoeven beschikbaar.
Sommige problemen met de vorm, of structuur, kunnen worden aangepakt met correctief bekappen. Als een dier bijvoorbeeld meer op de buitenste helft van de hoef loopt dan op de binnenste helft, kan de binnenste helft korter worden bekapt dan de buitenste helft om het naar buiten rollen te ontmoedigen. Op dezelfde manier kan onjuiste hoefbekapping – vooral het niet regelmatig bekappen – ertoe leiden dat een dier loopt alsof er structurele problemen zijn, terwijl die er misschien niet zijn.
Voetverzorgingsproblemen
Voetschurft of voetrot (hoefschurft/hoefrot): Zie Besmettelijke voetrot bij geiten
Voetrot of hoefbevangenheid: Hoefbevangenheid is het opzwellen van het gevoelige weefsel onder de harde wanden van de hoef, wat pijn, kreupelheid en uiteindelijk hoefbevangenheid veroorzaakt. Founder ontstaat wanneer de hoefwand dik en overgroeid wordt, vaak met de tenen naar boven draaiend. In sommige gevallen kan blijvende hoefbeschadiging optreden. Mogelijke oorzaken van hoefbevangenheid zijn plotselinge of extreme veranderingen in het dieet – bijvoorbeeld te veel graan – trauma, of ernstige bacteriële infecties.
Er kunnen geen symptomen van milde hoefbevangenheid zijn, behalve de daaruit voortvloeiende overgroeide hoeven, waarbij vaak de lagen van de hoefwand loskomen van het weefsel eronder als de hoef uitgroeit. In ernstige gevallen kunnen de dieren hun tanden knarsen van de pijn en op hun knieën lopen. Hoeven die warm aanvoelen kunnen ook een teken van hoefbevangenheid zijn. Preventie omvat het langzaam veranderen van dieet, het vermijden van een overload aan graan, en het voorkomen of behandelen van acidose.
Hoofdabcessen: Deze worden meestal veroorzaakt door een verwonding aan een hoef, waardoor de bacteriën in de hoef kunnen komen. De symptomen van abcessen zijn kreupelheid door pijn en, als het abces zich uit de hoef werkt, zwelling aan de haarlijn net boven de hoef. De behandeling omvat het bekappen en behandelen van het geïnfecteerde gebied en het gebruik van antibiotica indien nodig. Een goede hoefbekapping kan abcessen voorkomen.
Granuloma: Ook veroorzaakt door verwonding van de hoef, granulomen zijn ronde, rode zwellingen van “trots vlees” die groeien op de plaats van de verwonding en het harde deel van de hoefwand ervan weerhouden normaal te groeien. Ze bloeden gemakkelijk. Kreupelheid door pijn en vreemd gevormde hoeven of hoefwanden zijn symptomen.
Scheve hoef: De witte lijn – waar het zachte en harde deel van de hoef elkaar ontmoeten – van de hoef kan door slechte hoefverzorging afbreken, en er kan zich een zak vormen die zich kan vullen met vuil. Onder bepaalde omstandigheden kunnen infecties het gevolg zijn, maar meestal wordt er geen kreupelheid of pijn geassocieerd met shelly hoef.
Informatie hoofdzakelijk verstrekt door Dr. Niki Whitley, The Cooperative Extension Program at North Carolina A&T State University.