Hoe een hamstringblessure wordt behandeld, hangt af van de plaats en de ernst van de scheur. Patiënten met een letsel aan de myotendineuze junctie worden anders behandeld dan patiënten met letsels van het hamstring avulsietype.

Behandeling van myotendineuze junctiescheuren

De behandeling van myotendineuze junctiescheuren is meestal niet-operatief (conservatief), waarbij revalidatie wordt gevolgd door een goed getimede terugkeer naar het spel.1-5 Conservatieve behandeling wordt onderverdeeld in drie fasen, gebaseerd op de fasen van genezing.3,4 Patiënten met een myotendineuze junctieletsel hebben doorgaans een sneller herstel en een hogere mate van terugkeer naar het eerdere functieniveau dan degenen die een avulsie-type letsel oplopen. 6-8

Fase 1: ontstekingsfase

Tijdens de initiële ontstekingsfase van de genezing moet het doel zijn om de pijn onder controle te houden, de ontsteking te verminderen en de pees te beschermen zodat littekenweefsel zich kan ontwikkelen.3,4 In deze fase kan het nodig zijn krukken te gebruiken en het gewicht van het geblesseerde been te halen om het herstel, de genezing en de bescherming te vergemakkelijken.

Daarnaast moeten patiënten:

• Overmatig rekken in deze fase vermijden, omdat dit schadelijk kan zijn voor het herstelproces.3,4
• Zo nodig ijs, verhoging, rust en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) gebruiken voor ontstekings- en pijnbestrijding.
• Beperk het oefenen tot een beschermd en pijnvrij bewegingsbereik.3

De duur van deze fase hangt af van de ernst van het letsel, maar duurt meestal 3 tot 7 dagen.3,4,9 Een gekwalificeerde arts moet beslissingen nemen over de overgang naar de volgende fase op basis van het klinisch onderzoek en het functioneren van de patiënt.

In het algemeen wordt een patiënt geacht klaar te zijn om door te gaan naar de tweede fase van genezing en behandeling wanneer hij of zij een normale loopbeweging, een isometrische contractie van 50% tot 70% maximaal, en een jog op zeer lage snelheid zonder pijn kan verdragen.3,4 Een isometrische contractie betekent letterlijk: zonder beweging. Een voorbeeld hiervan is een clinicus die de hiel vasthoudt terwijl een patiënt probeert de knie te buigen (flexen), maar niet toestaat dat de knie buigt. Terwijl de spier samentrekt, verkort hij niet.

Fase 2: Reparatieve fase

Tijdens de reparatieve fase van de behandeling moet de patiënt proberen zijn volledige bewegingsbereik terug te krijgen, waarbij hij voorzichtig moet blijven om overagressieve stretching te vermijden.3,4 Na verloop van tijd kan de patiënt meer uitdagende oefeningen doen als hij dat verdraagt, waarbij hij er altijd aan moet denken deze op een pijnvrije manier uit te voeren.

Deze fase kan 6 tot 8 weken duren, maar is afhankelijk van de patiënt en de ernst van het oorspronkelijke letsel.3,4,9 Voor de overgang naar de derde fase van genezing en behandeling zijn volledige kracht en bewegingsbereik nodig, met het vermogen om een achterwaartse jogging met 50% maximale snelheid te verdragen.3 Het wordt aanbevolen dat een gekwalificeerde arts de patiënt evalueert en de therapie op de juiste wijze begeleidt.

Fase 3: Remodelleringsfase

Tijdens de derde fase van de behandeling is het belangrijk om de revalidatie aan te passen aan de specifieke behoeften van de patiënt. Sport- of activiteitspecifieke oefeningen en behendigheidsoefeningen worden aanbevolen om weefselremodellering te bevorderen en de patiënt voor te bereiden op terugkeer naar zijn of haar vorige functieniveau.3,4 Oefeningen die snelle bewegingen en verandering van richting benadrukken, zoals plyometrische oefeningen, zijn ideaal en zullen de patiënt helpen bij de voorbereiding op de terugkeer naar activiteiten.3 Net als in de vorige fasen van genezing is het belangrijk dat een gekwalificeerde arts betrokken is om de revalidatie en het herstel te begeleiden.

Behandeling van proximale hamstring avulsies

Een proximale hamstring avulsie verwijst naar wanneer de pees is weggescheurd van de plaats waar deze in het bekkenbot steekt, waarbij mogelijk een klein botfragment met de pees wordt weggetrokken. Geavanceerde beeldvorming is belangrijk in gevallen van proximale letsels om chirurgisch overleg te bespoedigen en mogelijk de resultaten en de terugkeer naar het spel te verbeteren.10,11

Als chirurgie niet nodig is, volgt de conservatieve behandeling van proximale hamstring avulsies dezelfde fasen 1 tot en met 3 als hierboven beschreven, hoewel het exacte protocol (bijv. stretches en oefeningen) kan verschillen.

Als een proximale hamstring avulsie meer dan 2 mm verplaatsing heeft, wordt een chirurgisch consult voor reattachment aanbevolen.12,14 Vroegtijdige chirurgische reparatie kan superieure resultaten opleveren ten opzichte van zowel conservatieve behandeling als uitgestelde chirurgische reparatie van proximale hamstring avulsies.12,14

Het herstelproces na chirurgische reparatie kan 6 tot 12 maanden of langer duren, afhankelijk van de ernst van het oorspronkelijke letsel en de vereiste chirurgische ingreep.12,15-18 Het is belangrijk dat patiënten de instructies van de chirurg opvolgen tijdens revalidatie en herstel.