Miljoenen mensen kennen actrice Dame Maggie Smith vooral als Professor McGonagall in de Harry Potter-films of als de Dowager Countess in het tv-drama en de film Downton Abbey.
In de recente geschiedenis zijn er maar weinig Britse actrices meer gerespecteerd dan de 84-jarige. Hoewel ze op dit moment het populairst is vanwege haar werk in de twee enorm populaire franchises, zijn haar acteergeschiedenis en -talent nog veel groter. De ontvanger van twee Academy Awards, vier Emmy Awards en een Tony Award, Smith’s carrière is een onbetwistbaar illustere geweest.
Ontdek meer over deze voorname actrice, wat ze haatte aan het filmen van de Harry Potter-films, evenals haar nettowaarde.
Is Maggie Smith van plan te figureren in het ‘Downton Abbey’ vervolg?
Met de nieuwe film uit en zijn ongelooflijke box office succes, is het een zeer reële mogelijkheid dat er een Downton Abbey vervolg komt. Het is echter ook mogelijk dat de actrice niet meer terugkomt voor toekomstige Downton Abbey-films.
“Maggie voelt dat ze alles heeft gedaan wat ze kan met het personage en bazen plannen nu voor het idee van een andere film zonder Lady Violet als een belangrijk radertje in het wiel,” vertelde een bron aan The Mirror Online.
Het lijkt vooral definitief dat Smith niet in een vervolg zal zitten door de opname van een bepaalde scène in de Downton Abbey-film. In de scène geeft de Dowager Countess symbolisch en ontroerend het stokje door van zichzelf aan haar kleindochter, Lady Mary Crawley, wat het einde betekent voor Smiths personage.
We zullen gewoon moeten zien wat er gebeurt. Het zal niet veel aanvoelen als Downton Abbey zonder de snarkiness van de Dowager.
Wat Smith haatte aan ‘Harry Potter’
Dame Maggie Smith speelde natuurlijk ook de rol van professor Minerva McGonagall in de Harry Potter-films. De actrice merkt op dat nieuwere en jongere fans haar op straat herkennen als de geliefde lerares van Zweinstein. Ze sprak in 2015 in The Graham Norton Show over dit fenomeen.
“Er waren veel kleine mensen die hallo zeiden, wat leuk was,” zei ze. “Een heleboel andere mensen kennen me daardoor. Het was alsof ik nooit eerder had bestaan. Een kind vroeg me: ‘Was je echt ooit een kat?’ en ik hoorde mezelf zeggen: ‘Raap jezelf bij elkaar, hoe had ik dat kunnen zijn!'”