Het doel van dit onderzoek was te bepalen of de aanwezigheid van koolhydraten in melk, hetzij lactose of zijn hydrolyseproducten, de biobeschikbaarheid van calcium (Ca) in melk verhogen. Er werden twee studies uitgevoerd. In studie A werd de fractionele Ca-absorptie gemeten bij 11 lactosetolerante postmenopauzale vrouwen na een orale dosis van 47Ca-equilibrated melkvoeding die geen koolhydraten (NOCHO), lactose (LACTOSE), of een equivalente hoeveelheid glucose plus galactose (SUGAR) bevatte; allen namen in willekeurige volgorde deel aan drie absorptie-onderzoeken. De NOCHO-formule bevatte 10,0 g eiwit en 217 mg Ca uit een combinatie van melkmineralen en eiwitisolaten; de LACTOSE- en SUGAR-formules bevatten daarnaast respectievelijk 12 g lactose of 6 g glucose plus 6 g galactose. In studie B werd de fractionele Ca-absorptie gemeten bij vijf postmenopauzale vrouwen na een orale dosis van 47Ca-geëquilibreerde magere melk (217 mg Ca) en met lactase behandelde melk, waaraan telkens 12 g koolhydraten werden toegevoegd. Voor beide studies werd de toename van de radioactiviteit in de onderarm 4 en 8 uur na orale toediening van 47Ca vergeleken met de toename die werd waargenomen na intraveneuze toediening, gebruikt om de fractionele Ca-absorptie te schatten. De toevoeging van lactose maar niet van glucose plus galactose aan de NOCHO-formule verhoogde de Ca-absorptie (p minder dan 0,05). De fractionele absorptie na 4 uur was 0,386 van de LACTOSE-formule vergeleken met 0,310 voor zowel de NOCHO- als de SUGAR-formule. De personen met de laagste absorptie in afwezigheid van koolhydraten hadden de grootste toename met lactose. Daarentegen was de Ca-absorptie hetzelfde uit magere melk als uit met lactase behandelde magere melk (studie B).(ABSTRACT VERTROKKEN OP 250 WOORDEN)