In de Verenigde Staten lijden ongeveer 173.000 mensen aan Hodgkin-lymfoom, of zijn in remissie. Minder vaak dan non-Hodgkin-lymfoom is Hodgkin-lymfoom (soms ook Hodgkin-lymfoom genoemd) een kwaadaardigheid van B-lymfocyten, een belangrijke cel in het immuunsysteem. Deze kwaadaardige B-cel staat bekend als de Reed-Sternberg cel.
Arnold Freedman, MD, klinisch directeur van het Dana-Farber/Brigham and Women’s Cancer Center Adult Lymphoma Program, beantwoordt enkele vragen over de ziekte:
1. Wat zijn de verschillende typen Hodgkin-lymfoom? Er zijn twee hoofdtypen:
- Klassiek – Dit is de meest voorkomende vorm, die kan worden onderverdeeld in vier subtypen, waaronder nodulair scleroserend, gemengd cellulair, lymfocytendepletie, en lymfocyt-rijk.
- Nodulair lymfocyten-gedomineerd (NLPHL) – Een zeldzame vorm van Hodgkin-lymfoom die een traaggroeiende ziekte is.
2. Wat zijn de risicofactoren voor Hodgkin-lymfoom? Leeftijd en geslacht kunnen de kans op het ontwikkelen van Hodgkin-lymfoom verhogen. Andere risicofactoren zijn onder meer:
- jong of laat volwassen
- mannelijk
- blootgesteld aan het Epstein-Barr virus
- Een eerstegraads familielid (ouder of broer of zus) hebben met Hodgkin-lymfoom
3. Wat zijn de symptomen van Hodgkin-lymfoom? De meest voorkomende tekenen van Hodgkin-lymfoom zijn gezwollen (pijnloze) lymfeklieren in de hals, onderarm of lies, evenals koorts, nachtelijk zweten en gewichtsverlies. Andere symptomen kunnen jeuk, vermoeidheid, hoest of kortademigheid zijn.
4. Hoe stellen artsen de diagnose van Hodgkin-lymfoom? Gewoonlijk zal de arts eerst een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op tekenen van gezondheid en eventuele ongewone knobbels. De arts zal ook routinebloedonderzoeken uitvoeren en scans maken, zoals een CT-scan of MRI.
Een biopsie van betrokken weefsel of lymfeklieren is essentieel om een diagnose te stellen. Een patholoog onderzoekt dan het lymfeklierweefsel om te zoeken naar de kwaadaardige B-cellen.
Een arts kan besluiten om aanvullend bloedonderzoek te doen, waaronder een bloedchemieonderzoek en een controle op de erytrocytenbezinkingssnelheid.
5. Wat zijn de behandelingsmogelijkheden voor Hodgkin-lymfoom? Er zijn twee belangrijke middelen die bij de standaardbehandeling van Hodgkin-lymfoom worden gebruikt: Chemotherapie en bestralingstherapie.
Combinatiechemotherapie wordt gebruikt in zowel vroege als gevorderde stadia van de ziekte, en afhankelijk van het stadium of de omvang van de ziekte wordt bestralingstherapie toegevoegd aan delen van het lichaam waar zich plaatsen van de ziekte bevinden.
Patiënten met een recidief van de ziekte kunnen worden overwogen voor een stamceltransplantatie. Deze transplantaties maken meestal gebruik van de eigen stamcellen van de patiënt.
Clinische proeven met nieuwe chemotherapiecombinaties zijn ook een optie voor patiënten in alle stadia van Hodgkin-lymfoom, evenals voor patiënten met een terugkerende vorm van de ziekte. Dana-Farber heeft momenteel verschillende klinische proeven open voor patiënten met Hodgkin-lymfoom en het National Cancer Institute houdt een lijst bij van klinische proeven op clinicaltrials.gov.