Inleiding

Van historische fabels tot kaskrakerfilms, wolven zijn een integraal onderdeel geweest van het verhaal van de mens. Met hun majestueuze gehuil hebben wolven hun verhalen verweven met de onze en dat zal niet snel veranderen. De wolf (Canis lupus is de wetenschappelijke naam), ook wel grijze of grijze wolf genoemd, is een hoektand die inheems is in de wildernis en afgelegen gebieden van Eurazië en het continent Noord-Amerika. In evolutionair opzicht blijft de wolf het grootste nog levende lid van zijn familie. Wolven hebben een lange, dikke en grijze wintervacht die wit is, maar in sommige gevallen is het mogelijk om wolven te zien met een bruine, zwarte of zelfs rode vacht.

Really, How Big Are Wolves Compared To Humans?

Wolven zijn eigenlijk groter dan veel mensen denken. Welnu, gemiddeld kunnen de mannetjes tot 80 kilogram (dat is ongeveer 180 pond) wegen en hun vrouwelijke tegenhangers kunnen gemiddeld ongeveer 37 kilogram wegen. Van alle Canis-soorten zijn wolven veel groter en hebben ze minder opvallende lichaamsdelen zoals de snuit en de oren.

In termen van de schouderhoogte meten wolven 66 tot 81 centimeter en dat klokt af op 27 tot 34 centimeter. In termen van lichaamslengte, wolven variëren van 1,2 tot 2 meter in totaal. De gemiddelde mannetjes grijze wolf heeft een gewicht van ongeveer 45 kilogram (100 pond) terwijl het vrouwtje ongeveer 36 kilogram (80 pond) weegt.

Ook al kunnen wolven indrukwekkende afmetingen bereiken, het moet op dit punt gezegd worden dat wolven ook veel groter lijken dan ze in werkelijkheid lijken en dat is te wijten aan de dikke vacht. Maar zelfs dan zijn de grootste van alle wolven in werkelijkheid even groot als volgroeide en volwassen mensen. Ze zijn enorm groot en echt interessant om te observeren, maar het grappige is dat deze hondachtige reuzen schuw en bang kunnen zijn voor mensen en dat ze meestal uit onze buurt blijven. Ze zullen echter opwarmen en mensen accepteren die hen begrijpen of een beter begrip hebben van hun gedrag.

Wat is de grootste wolvensoort op de planeet?

Dat gezegd hebbende, is het goed om er ook op te wijzen dat de grootste wolf op de planeet de Canis Lupus Occidentalis is. Hij wordt ook wel de Mackenzie Valley-wolf genoemd, heeft een indrukwekkende schofthoogte van 32 tot 34 centimeter en kan tot 80 kilogram wegen (dat is ongeveer 180 pond). Maar zelfs dan zijn er gevallen bekend van wolven die 107 kg (240 pounds) zwaar zijn. In feite is er het rapport dat een wolf gedood in Drayton Valley in Canada een fikse 230 pond woog.

De Mackenzie Valley Wolf heeft lange maar sterke ledematen en deze stellen hem in staat zich met gemak te verplaatsen over de ruige oppervlakken gevuld met sneeuw of de rafelige randen van de bergketens. Met zijn tonvormige borstkas heeft hij enorme longen die hem in staat stellen zich aan te passen aan onvoorstelbare hoogten en zo het hoofd te bieden aan diverse omgevingsfactoren en stress.

Langdurige wandelaars, kunnen deze wolven wel 70 mijl afleggen in slechts 24 uur. De nek is zeer gespierd omdat het een steunbasis vormt voor de massieve kop van de wolf die ook wordt gebruikt bij het aanvallen van de prooi. Dezelfde schedel bevat de massieve hoektanden die samenwerken met de grote kaakspieren waarmee hij bijt en botten breekt van de dieren waarop hij jaagt. Het is dit geheel van massieve kenmerken dat de wolven in staat stelt om dieren zo groot als de bizon en de eland aan te pakken. Dezelfde configuratie geldt ook voor andere wolven, zoals de Arctische wolf, de Great Plains wolf, de Eastern Timber wolf, en de Mackenzie Valley wolf.

Meer informatie over wolven

Ook al zijn veel mensen bang voor wolven en zien zij hen als menseneters, de waarheid is dat wolven verre van menseneters zijn. In feite zijn wolven over het algemeen bang voor de mens. Historische verslagen tonen aan dat zelfs in de loop der tijden wolven niet echt hebben samengewoond met mensen, ze kozen er vaak voor om zo ver mogelijk van mensen weg te blijven.

Een zeer verbazingwekkend ding met wolven is dat ze het aangeboren vermogen hebben om je emoties aan te voelen, zelfs zonder dat je het weet en dat is waarom het heel goed is om echt kalm en niet-bedreigend te blijven als je ze benadert. Dit voorkomt agressie-incidenten die bloederig en echt smerig kunnen aflopen. Normaal gesproken zal een wolf je nooit aanvallen of agressief worden, tenzij hij het gevoel heeft dat je misschien zijn jongen wilt aanvallen.

Een van de bekendste wolvensoorten is de grijze wolf (Canis Lupus). Hij wordt ook wel de houtwolf genoemd en is de grootste van alle leden van de familie van de wilde honden. In het verleden zwierven ze massaal rond in het Midden-Oosten, Eurazië en Noord-Amerika. Maar vandaag de dag is hun aantal sterk afgenomen door de vernietiging van hun leefgebied en overbejaging.

Hij is nu geclassificeerd als bedreigde diersoort zoals vermeld in de Endangered Species Act van 1973 omdat de jacht op hen een activiteit is die in verschillende naties nog steeds doorgaat. Dit komt omdat veel diereneigenaren hen aanvallen om hun vee te beschermen, terwijl op sommige andere plaatsen gewoon voor de lol op hen wordt gejaagd. Grijze wolven zijn meesters in het zich aanpassen en dit verklaart waarom ze zowat overal te vinden zijn. Van graslandvlaktes tot bergen tot de bossen van Scandinavië, de grijze wolf lijkt zich overal thuis te voelen.

Zij worden grijs genoemd vanwege de kleur van de vacht die ze hebben. De vacht kan enkele vlekken van andere kleuren hebben zoals geel, rood of zelfs zwart. Typisch kunnen volgroeide grijze wolven tot 125 pond wegen. Verwacht wordt dat de mannetjes vaak groter zijn dan hun vrouwelijke tegenhangers en in sommige gevallen tot 175 pond kunnen bereiken.

In de winter wordt de vacht veel dikker en kan op verschillende delen van hun lichaam een diepte van wel 2,5 centimeter bereiken. Wanneer zij aan zij met grote honden wordt geplaatst, komt de grijze wolf met een smalle borst en meer slanke benen. In termen van kaakspierkracht hebben grijze wolven zeer indrukwekkende cijfers. In totaal hebben wolven een combinatie van 42 tanden. De typische set heeft vier hoektanden, 12 snijtanden, 10 carnassialen en kiezen naast 16 voorzolaren. De hoektand van een wolf kan tot een centimeter lang zijn en is niet om mee te spotten. Hij is namelijk zeer scherp, sterk en een beetje gebogen. Het is dankzij deze kenmerken dat de wolf zich gemakkelijk aan een prooi kan vastgrijpen en er zijn tanden in kan zetten. Het is hetzelfde gebit dat het beest helpt bij het verorberen van vrijwel al zijn jacht.

Verplaatsing over verschillende soorten oppervlakken wordt gemakkelijk gemaakt door de aanwezigheid van speciaal ontworpen poten. Tussen elke teen bevindt zich een klein netje dat de wolven in staat stelt met veel gemak over sneeuw te lopen. Als de wolven zich voortbewegen op sneeuw, wordt hun gewicht over het hele oppervlak verdeeld. De aanwezigheid van haren en stompe klauwen helpt de wolf ook om zich vast te houden op natte of glibberige plaatsen. Om bevriezing te voorkomen zijn er netwerken van goed ontworpen bloedvaten in de poten. Al deze eigenschappen komen de wolven goed van pas, vooral tijdens lange en onherbergzame winters.

Wolven en mensen

In de loop der tijden heeft men kunnen vaststellen dat wolven en mensen eigenlijk heel wat gemeen hebben. Zowel wolven als mensen hechten bijvoorbeeld veel belang aan familiebanden en we gaan tot het uiterste om onze verwanten te beschermen of zelfs te verzorgen. De geschiedenis van wolven en mensen gaat heel ver terug in de tijd, maar er is een gevoel van verachting voor de wolven, vooral in pastorale gemeenschappen waar herders de wolven ervan beschuldigen hun vee aan te vallen en te doden.

De mens heeft wolven ook een prominente plaats gegeven in verschillende mythologieën en fabels, waaruit de intieme band blijkt die beide partijen eeuwenlang hebben gehad. Zo werden wolven in het oude Griekenland in verband gebracht met Apollo, de vereerde god van licht en organisatie, terwijl de Romeinen hetzelfde dier in verband brachten met Mars, de god van oorlog en landbouw. Zij geloven zelfs dat de stichters van hun stad, Romulus en Remus, werden grootgebracht door een vrouwelijke wolf. In Scandinavië was volgens de mythe een massieve wolf, Fenrir genaamd, de eerste nakomeling van Loki.

Bij de inheemse Indianen van Oklahoma was volgens de mythe het eerste dier dat op de wereld werd gebracht en het was toen de mensen het vermoordden dat zij gestraft werden met dood, strijd en allerlei problemen. Bij dezelfde stam van inheemse Amerikaanse Indianen gelooft men dat Sirius eigenlijk de wolfster is en dat zijn gelaatstrekken de reis van en naar de wereld van de geesten voorstelden. In China hebben astronomen de wolf voor Sirius aangezien en staat hij bekend als het blauwe beest, terwijl de ster zelf wordt aangeduid als de hemelse wolf. Dit alles wijst op een blijvende relatie tussen mens en wolf.

Je vindt deze artikelen misschien ook wel leuk:

Zijn er pinguïns in Alaska?

Muizen houden van pindakaas?