Ik heb een vriend die graag klaagt over ALLES. Laten we hem L noemen.
Als de zon op is, klaagt L: “Het is zo verdomde heet, ik zweet me rot!”
Als het regent, moppert L: “Het houdt nooit op met regenen! Hoe moet ik nu de was doen?”
Wanneer het bewolkt is, mompelt L: “Dit weer wordt nooit beter.”
Ok, nu het perfect weer is, zucht L nog steeds: “Waarom heeft ons land geen 4 seizoenen?”
Zo klinkt onze typische lunchtijd als L in de buurt is.
” Waarom is onze kantine zo ver weg?”
” Kunnen de hamburgers niet gevarieerder eten?
Zijn stuk kip is veel groter dan het mijne! Hij boft maar!”
” Het is hier altijd zo druk! Kunnen ze niet op een andere plek gaan eten? Is mayonaise tegenwoordig gratis? Waarom doe ik zoveel op mijn hamburger?”
Er zijn altijd van dit soort mensen in ons leven die elk wissewasje dat in hen opkomt willen verbaliseren.
Nee, het zijn niet alleen pessimisten die overal het slechte van inzien. Het zijn chronische klagers!
Guy Winch, Ph.D., een gediplomeerd psycholoog schreef over het verschil tussen optimisten, pessimisten en chronische klagers bij Psychology Today.
Optimisten zien: Een glas half vol.
Pessimisten zien: Een glas half leeg.
Chronische klagers zien: Een glas dat een beetje is afgekloven en water bevat dat niet koud genoeg is, waarschijnlijk omdat het kraanwater is, hoewel ik om flessenwater heb gevraagd, en wacht, er zit ook een vlek op de rand, wat betekent dat het glas niet goed is schoongemaakt en dat ik nu waarschijnlijk een of ander virus zal oplopen. Waarom overkomt mij dit altijd?
In het begin probeerden we L altijd te troosten dat het allemaal niet zo erg was als het leek. Hij overdrijft gewoon.
Wanneer we echter probeerden zijn 10 woorden klachten te ontkennen, zal hij altijd reageren met een andere 100 woorden klacht die meestal begon met: “Nee, je begrijpt het niet…”
Langzamerhand begonnen we zijn klachten te negeren, omdat we weten dat wat we ook zeggen, het de situatie niet zal verbeteren noch hem zal laten stoppen met klagen.
Er is een keer dat een van mijn vrienden echt gefrustreerd raakte van zijn klachten en tegen hem schreeuwde,
” Kun je ophouden met klagen over alles? Kun je niet even je kop houden?”
Wat is er mis met jou? Niet alsof ik over jou klaag!” antwoordde L.
Terwijl we allemaal een beetje nerveus werden door de gespannen situatie, hadden we stiekem bewondering voor onze vriend. Eindelijk is er iemand die hem de mond snoert! Nee, we hadden het mis. L houdt nooit op, hij klaagt nog elke dag over alles, we moeten gewoon aan hem wennen.
Er zijn helaas situaties waarin “negeren” niet de beste manier is om met chronische klagers om te gaan. Je kunt ervan beschuldigd worden “onwetend” en “respectloos” te zijn, vooral als de chronische klagers je collega’s of familieleden zijn.
Dus, hoe ga je met dit soort mensen om zonder ze volledig te negeren?
Verwacht niet dat je ze kunt “corrigeren”
Het eerste wat je moet weten is:
Het enige wat je kunt doen is ze een tijdje hun mond laten houden, je zult niet in staat zijn ze te laten ophouden met klagen. Iemand overtuigen om te stoppen met roken zal gemakkelijker zijn dan iemand overtuigen om te stoppen met klagen.
In het artikel van Winch stelt hij dat
“chronische klagers zien zichzelf meestal niet als negatieve mensen… zij zien de wereld als negatief en zichzelf als slechts een gepaste reactie op vervelende, verzwarende of onfortuinlijke omstandigheden.”
En aangezien zij niet denken dat ze fout of negatief zijn, hoe ga je hen dan “corrigeren”? Voor hen is er niets verkeerds dat gecorrigeerd hoeft te worden! Je kunt het proberen als je erop staat, maar ik kan je verzekeren dat het niet zal werken!
Bepoef de kunst van het liefdevol onthecht zijn
Dandapani, een Hindoe priester, internationaal spreker, en voormalig monnik deelde hoe hij omgaat met mensen die voortdurend “niet op te beuren” zijn.
Hij beschreef hen als “inherent een energievampier” – die wezenlijk verschillen van de “voorbijgaande energievampier” die voor een korte periode negatief zijn als gevolg van bepaalde incidenten.
In de toespraak zei hij,
“Mijn goeroe leerde me dat de beste manier om dit te doen is de kunst te beoefenen van liefdevol onthecht te zijn.”
“Maar altijd vriendelijk, zachtaardig, oprecht en liefdevol naar hen.”
Als hij wist dat een persoon “inherent een energievampier” is, zou hij de persoon nooit vragen “Hoe gaat het met je?”.
” Weet je waarom ik niet vraag ‘Hoe gaat het met je?’, vroeg Dandapani.
“Omdat ik het niet wil weten.”
Hij legde uit: “Het is waar. Je moet begrijpen dat ik in het monnikenvak zit. Als ik iemand vraag ‘Hoe gaat het met je?’, vertellen ze me hun hele levensverhaal. Het is een biecht moment. Dus, ik vraag niet eens ‘Hoe gaat het met je?’.”
Maar wat als de persoon hem in plaats daarvan vraagt ‘Hoe gaat het met je?’
“Ik zeg, ‘Het gaat heel goed met me, dank je wel.’ En dan antwoord ik: ‘Wat een mooie dag in Sydney.’ Het is waar. Ik ben oprecht, ik ben aardig.”
“En dan zeg ik tegen hem: ‘Neem me niet kwalijk, ik heb iets heel belangrijks te doen.’ Het is waar. Mijn leven is eindig en ik weet heel goed wat mijn doel is. Ik lieg niet.”
Daarnaast vermeldde Dandapani ook dat mensen de neiging hebben een gesprek te beëindigen met zinnen die niet uit hun hart komen.
Hij gaf voorbeelden:
“Het was een genoegen u te ontmoeten.’ Eigenlijk was het dat niet.
‘Laten we gaan lunchen’ Waarom?
‘Tot straks.’ Niet echt, ik heb geen zin. Waarom zeggen we wat we niet menen en stellen we de vraag waarop we geen antwoord willen? vroeg Dandapani zich af.
“Aan het eind van het gesprek zeg ik: ‘Prettige dag nog.’ Wat waar is. Ik weet dat hij van nature een energievampier is, maar ik wens hem wel een heerlijke dag toe.”
Op die manier hebben we onze oren gespaard door vriendelijk en oprecht tegen hen te zijn.
Achterafkijkend op de gesprekken, gaf hij hem niet eens de kans om te gaan klagen, is het niet?
Luister en erken ze
“Chronische klagers klagen tegen de mensen om hen heen omdat ze sympathie en emotionele validatie zoeken.”
Daarom kan een eenvoudige instemming met “Ja, dat vind ik ook” of “Ja, ik voel je!” de snelste manier zijn om hun klacht te stoppen.
Het gedachteloos instemmen op de werkplek kan echter gevaarlijk zijn, vooral als de klacht betrekking heeft op een persoon of een taak. Je wilt de volgende keer niet meegesleurd worden in een ongewenst gesprek dat klinkt als ” Ik ben het niet alleen, *jouw naam* was het ook met mij eens!”
Dus, de beste manier om hen te erkennen is door in hun ogen te kijken en te knikken. Helpende zinnen als “Ik zie” en “Echt waar” zijn betere woordkeuzes dan “Ja” en “Juist” om hersenloze instemming te voorkomen.
Door te erkennen zonder al te veel antwoorden te geven, zullen ze uiteindelijk zichzelf uitputten en stoppen met hun geklaag.
Change topics
Houd je ogen vast! Door ze te rollen zal hij niet stoppen met klagen. Ga je gang en neem de controle over het gesprek, zeil het gesprek in de richting die u wilt. Als je je zorgen maakt dat het veranderen van onderwerpen alleen maar een ander onderwerp voor hem zal creëren om te klagen, praat dan in plaats daarvan over iets positiefs.
Omdat zijn bedoeling altijd was om bevestiging van anderen te zoeken, is het het beste als je praat over iets dat hem trots heeft gemaakt, zoals zijn recente prestatie. Daar zal hij niets negatiefs te zeggen hebben, maar druk bezig zijn met trots op te scheppen over zijn prestatie.
Dus, ga je gang en vlei hem. Antwoorden met zinnen als “Wow”, “Interessant”, “Cool”, “Ik ben zo trots op je” en “Fantastisch” moet het gesprek gaat een lange weg.
Als je niet comfortabel met hem opscheppen over zichzelf en kan het niet laten je ogen rollen, kunt u een andere aanpak te nemen. Stel hem vragen die vereisen dat hij informatieve antwoorden te geven in plaats van emotionele antwoorden. Een eenvoudig voorbeeld zal zijn ” Hoe kan ik naar de bibliotheek lopen?”
Stel geen vraag die kan worden beantwoord met een “Ja.” of “Nee.”
Vraag hem niet ” Wat vind je van …?” of ” Hoe gaat het met je …?” dat zal zijn negatieve gedachten triggeren.
Blijf positief
Chronische klagers zullen altijd hun kans vinden om te klagen en je kunt ze nooit volledig vermijden. Zelfs als je vraagt: “Hoe kan ik naar de bibliotheek lopen?” kunnen ze nog steeds antwoorden met: “Over de bibliotheek gesproken, onze bibliotheek is echt waardeloos…”
Dus, als je anderen niet kunt veranderen, verander dan jezelf.
Denk positief. Wees dankbaar voor wat je hebt.
” Ik ben zo blij dat mijn leven beter is dan dat van hem!”
” Misschien voelde hij zich beter na het klagen, blij dat ik hem heb uitgehoord!”
Hoewel je niet volledig kunt weglopen van de chronische klagers die je familieleden zijn of mensen met wie je moet samenwerken, kun je altijd een pauze van hen nemen. Sla een maaltijd met hen over of vertel hen dat je je niet goed voelt en vandaag niet veel kunt praten.