Praktisch gezien heeft ieder van ons wel eens een krijtje of een markeerstift gebruikt. In dit artikel geven we een rondleiding door de Crayola-fabriek in Easton, Penn.

Binney & Smith, de maker van Crayola-producten, begon eind 1800 met het maken van het kleurpigment voor de verf die werd gebruikt op de gewone rode schuren op het Amerikaanse platteland. Binney & Smith’s carbon black werd door de Goodrich bandenfirma gebruikt om autobanden zwart en duurzamer te maken. Oorspronkelijk waren banden wit, de natuurlijke kleur van rubber.

Crayons kregen hun naam van Edwin Binney’s vrouw, Alice. Zij combineerde de woorden craie (Frans voor krijt) met het eerste deel van het woord oleaginous (de vette paraffinewas) om het woord “crayola” te maken.”

De twee basisingrediënten voor een krijt zijn:

Het mengsel wordt verwarmd tot het smelt tot een vloeistof. Kleurpotloden smelten bij 40 graden Celsius. Het mengsel wordt verwarmd tot 190 F (82 C). De vloeistof wordt in een voorverwarmde vorm met honderden gaatjes in de vorm van een krijtje gegoten. Koel water (55 F, 13 C) wordt gebruikt om de vorm af te koelen, zodat het krijt in 3 tot 9 minuten kan worden gemaakt.

Een enkele vorm maakt 1.200 krijtjes per keer, met een totaal gewicht van ongeveer 40 pond. De operator gebruikt hydraulische druk om de krijtjes uit de vorm te werpen. Eerdere mold ontwerpen gebruikten een handslinger om de krijtjes omhoog te duwen. De zojuist gegoten krijtjes worden dan handmatig op onvolkomenheden en gebroken punten gecontroleerd. De overtollige was uit de vorm en alle afgekeurde krijtjes worden gerecycleerd om opnieuw te worden gesmolten. Meer dan 120 kleuren krijtjes zijn mogelijk.

Binney & Smith gebruikt spuitgieten waardoor ze 2,4 tot 6,4 miljoen krijtjes op een dag kunnen maken. Zie de nieuwe pagina om te leren hoe ze krijt etiketten maken.