We hebben de neiging om te denken dat schooldagen enigszins gestandaardiseerd zijn. Het is geruststellend om te denken dat spellingtoetsen, verhaaltjes vertellen, pauzes en slecht eten in de kantine een universele ervaring zijn. De veronderstelling is dat of een kind nu op een particuliere of openbare school zit, in de VS of Japan of Frankrijk, het aantal uren in een schooldag en het aantal schooldagen in een jaar in wezen hetzelfde zijn. In werkelijkheid verschillen het aantal dagen dat kinderen naar school gaan, de lengte daarvan en de manier waarop de schooldagen worden opgedeeld, drastisch per land. Het blijkt dat de lengte van de schooldag en het aantal jaarlijkse schooldagen waaraan wij gewend zijn, typisch Amerikaans zijn, voortgekomen uit praktische en culturele tradities die zo vertrouwd zijn dat ze moeilijk te traceren zijn.
Schooldagen elders in de wereld zijn in feite radicaal anders dan de onze. Elk land heeft zijn eigen specifieke rituelen en onderwijsnormen, en daaronder liggen fundamentele veronderstellingen over de waarde en het doel van onderwijs, ouderbetrokkenheid, de balans van verantwoordelijkheden in het leven van een kind, en de kindertijd zelf. Alleen door te kijken hoe schooldagen er in andere landen uitzien, kunnen we een idee krijgen van hoe de schooldagen van onze eigen kinderen eruit zien. Hoeveel huiswerk geven ze? Hoeveel uren zitten er in hun schooldag? Hoeveel schooldagen hebben ze per jaar? Hier is een snelle blik op hoe zes landen over de hele wereld omgaan met alles van klassikale instructie tot lunchtijd tot huiswerk en het aantal schooldagen per jaar.
Frankrijk: Wednesday Isn’t Just Hump Day
Hier wijkt het aantal schooldagen in een jaar echt af van de Amerikaanse manier. De Fransen zijn een verfijnd stelletje. Fijne kazen en 19e-eeuwse kunststromingen zijn allemaal goed en wel, maar een vrije schooldag in het midden van de week is hun beste bijdrage aan de maatschappij sinds mayonaise. Jarenlang hebben de Fransen de woensdag semi-heilig gehouden – oudere kinderen krijgen woensdag vrij, maar mogen op zaterdag een halve of een hele schooldag vrij nemen. Zelfs met de midweekse pauze zitten de Franse leerlingen om de andere dag nog steeds acht uur in de klas. Maar u kunt er zeker van zijn dat hun schooldagen een lunchpauze van 90 minuten omvatten, want de Fransen zijn erg Frans als het op hun cafetariavoedsel aankomt.
Chili: Grootste hoeveelheid lestijd
Chili heeft het hoogste gemiddelde aantal schooldagen wereldwijd voor basisschoolleerlingen. Deze Chilenen brengen 1.007 uur per jaar achter een bureau door. Chili staat aan de top van Latijns-Amerikaanse landen wat lezen en rekenen betreft, dus al die instructietijd levert wat op. Het land wil ook het universitair onderwijs in het hele land gratis maken, dus er zit misschien een methode achter hun waanzin.
Japan: Minimaal huiswerk, maximaal resultaat
Je zou denken dat Japanse scholen het meeste huiswerk zouden hebben, gezien de strenge regels die ze hanteren. Niet waar. Japanse kinderen maken gemiddeld slechts 3,8 uur per week huiswerk, maar scoren toch wereldwijd het best op wiskunde. De reden voor het beperkte huiswerk is niet dat ze het makkelijk hebben, maar omdat de meeste kinderen na afloop van de schooldag nog naar school gaan, ook wel bekend als “gakudo”. Deze schoolprogramma’s dienen meer als een dagopvang voor kinderen, maar omdat ze op school zijn, moet er nog steeds geleerd worden.
Finland: What Homework?
Het land met de meeste heavy metal bands per hoofd van de bevolking heeft ook een van de beste schoolsystemen ter wereld. Finland heeft niet alleen een aantal van de slimste kinderen ter wereld, maar ook een aantal van de gelukkigste. Finse kinderen krijgen gemiddeld niet meer dan drie uur huiswerk per week. Bovendien zijn er geen examens en geen cijfers. Hoe kunnen hun ouders kwantificeerbaar teleurgesteld in hen zijn?
Singapore: The Smartest Kids on Earth
Om aan de top te staan, moet je er hard voor werken. Singapore staat zowel hoog in de categorie ’s werelds slimste kinderen als in de categorie van de meeste uren die aan huiswerk worden besteed (bijna 9,5 uur per week). Het land is de afgelopen 40 jaar bezig geweest zijn economie om te vormen van een op arbeiders gebaseerde banenmarkt tot een op technologie gebaseerde, witteboordenmarkt. Het begon allemaal met het veranderen van hun onderwijssysteem, dat zij in het afgelopen decennium grondig hebben herzien.
Costa Rica: Meer geld, meer geletterdheid
Iedereen houdt van Costa Rica. Je kunt er ziplinen en surfen in twee oceanen. Het scoort hoog op de geluksindex, en dan hebben we het nog niet eens over de alfabetisering, want 98 procent van de mensen tussen 15 en 24 jaar kan lezen. Maar het gaat niet zonder investeringen. Het land besteedt maar liefst 8 procent van zijn BBP aan onderwijs. (De Verenigde Staten besteden ongeveer 6,4 procent, ter vergelijking). Aangezien Costa Rica geen formeel leger heeft, kunnen ze dat geld besteden aan jonge geesten.