edDe olielantaarn is een van de oudste uitvindingen van de mensheid. Zelfs voordat de aardolieproducten werden ontdekt, werd er al op walvissen gejaagd voor hun kostbare olie. De olielantaarn is al honderden jaren een belangrijke bron van licht. In sommige samenlevingen over de hele wereld is het nog steeds de enige bruikbare bron van licht. Voor hen die van het buitenleven genieten is zij nog steeds een betrouwbare bron van licht. De olielantaarn is te verkiezen boven het gebruik van een kaars, omdat de geproduceerde vlam minder flikkert en veel helderder is. Leren hoe een olielantaarn moet worden aangestoken kan op een dag van pas komen!

Hoe de lantaarn aan te steken

De eerste stap bij het aansteken van een olielantaarn is te begrijpen hoe zij werkt. De olielantaarn maakt gebruik van een zeer eenvoudige natuurkundige regel. Dit is het feit dat doek gemakkelijk olie absorbeert. De meest gebruikte soort olie is paraffine. Dit is een zeer efficiënte manier om een olielantaarn te laten branden. Er kunnen echter ook andere oliën worden gebruikt. Het is echter belangrijk dat u controleert of de olie die u gebruikt ook werkelijk veilig is. Ik zou u dan ook niet aanraden een brandstof te gebruiken als u daar niet zeker van bent.

De olielamp produceert licht door middel van een lont die wordt aangestoken met een lucifer. De lont brandt niet weg omdat hij voortdurend brandstof absorbeert, die brandt in plaats van de doek. De gebruikte olie wordt bewaard in een lege houder die zich op de bodem van de olielantaarn bevindt.

Wanneer een olielantaarn wordt aangestoken, moet men vlug het glazen omhulsel verwijderen. Dit kan worden gedaan door aan de bovenkant van de lantaarn te trekken terwijl u met de andere hand de voet vasthoudt. Hierdoor zal de glazen afdekking opzij kantelen. Hierdoor komt ook de lonthouder bloot te liggen. In de houder moet een lont worden aangebracht. Als de pit al aanwezig is en er oud uitziet, moet hij onmiddellijk worden vervangen. Een vuile pit geeft meestal een onstabiele en roetige vlam.

De pithouder moet uit zijn positie worden getild om een gat in het midden bloot te leggen. Dit is het punt waar u de brandstof inbrengt. Op de lantaarn kunnen markeringen zijn aangebracht die de inhoud aangeven. Als dit het geval is, moet de olielantaarn nooit verder dan tot de helft worden gevuld. Nadat u olie in de voet van de lantaarn hebt gedaan, moet u deze duidelijk onderzoeken op eventuele lekken. Als er inderdaad scheurtjes zijn die brandstof lekken, moet de operatie worden afgebroken. Het niet in acht nemen hiervan kan ernstige gevolgen hebben. Een ingedeukte olielantaarn mag nooit worden gebruikt. De randen van de pit moeten worden bijgeknipt om oneffenheden te verwijderen.

Als het glazen omhulsel vuil is, moet het worden schoongeveegd met een droge doek of keukenpapier. U moet het gebruik van water vermijden; dit laat strepen achter, die de vlam zwak doen lijken. Na het afvegen van het glas steekt u de lont aan met een houten luciferhoutje. Het glazen deksel wordt dan voorzichtig teruggeplaatst. Het plaatsen van de glazen afdekking moet relatief snel gebeuren. Anders wordt het bedekt met roet van de brandende vlam. De vlam moet vervolgens worden bijgesteld met de knop aan de zijkant totdat een heldere roetvrije vlam wordt bereikt. Als de vlam oncontroleerbaar lijkt te branden, kan dit een aanwijzing zijn dat er een probleem is.

Veiligheidstips

Hierna moet u de lantaarn op een plaats zetten waar hij niet gemakkelijk kan worden omgekanteld. In de meeste gevallen is het een goed idee om de lantaarn op te hangen in een gebied waar weinig mensen komen. Een ander belangrijk punt om te onthouden is dat de lantaarn uit de buurt van stoffen moet worden geplaatst. Dit betekent dat als u gaat kamperen, de lantaarn en de rugzak met voorraden aan weerszijden van de tent moeten staan.

Ik raad u ook aan de lantaarn buiten het bereik van kinderen te houden. Als u uw kinderen meeneemt op een kampeertocht, zeg hen dan met strenge stem dat de lantaarn verboden terrein is. Als ze er toch mee in aanraking komen, vertel ze dan hoe ze de lantaarn moeten bedienen. U kunt ze bijvoorbeeld vertellen dat ze nooit olie mogen bijvullen als de lont nog brandt. Een ander belangrijk punt om te onthouden is dat u, nadat de lamp is uitgezet, nooit moet proberen brandstof bij te vullen. Dit is omdat u uiteindelijk uw handen zou kunnen verbranden.

U moet vermijden de olie in direct zonlicht te plaatsen; dit is een belangrijk punt om te onthouden. Wanneer u bijvoorbeeld een wandeltocht maakt, moet de olie voor gebruik in de lantaarn op een schaduwrijke plaats worden gezet. Wanneer olie wordt gemorst, moet deze onmiddellijk worden afgeveegd. Anders kan een open vlam, bijvoorbeeld van een lucifer, de hele tent in brand steken. Als er olie op de kleren is gemorst, moeten deze buiten worden gelegd totdat de olie is opgedroogd. Indien mogelijk moet deze kleding worden gewassen.

OLIE Lantaarns als Muggenbestrijdingsmiddel

Wanneer u op kampeertocht bent, is een van de grootste problemen die u zult tegenkomen insecten. Vooral muggen kunnen een jeukende beet hebben. Deze beet kan een perfect goede wandeltocht verpesten. Dit hoeft echter geen probleem te zijn. De meeste mensen gebruiken een muggenwerend middel, dat ze op hun huid smeren. Dit werkt alleen om te voorkomen dat de muggen je bijten. Ze blijven wel rond je oren zoemen, waardoor je niet kunt slapen.

Een ander nadeel van het gebruik van muggenspray is dat het er gemakkelijk wordt afgeveegd als je slaapt. Het gevolg is dat u ’s nachts toch weer wakker moet worden om u opnieuw in te smeren. Ik raad u aan de olielantaarn te gebruiken, die een zeer effectief muggenwerend middel is. Het toevoegen van citronella-olie of eucalyptusolie in de brandstofkamer is een effectieve manier om muggen weg te houden. Dit middel wordt al honderden jaren gebruikt. Slechts een kleine hoeveelheid citronella-olie mag in de olielantaarn worden gedaan.

Ik hoop dat deze gids over het aansteken van een olielamp nuttig voor u zal zijn. U moet ook de aangegeven veiligheidstips serieus nemen. Ze kunnen het verschil uitmaken tussen een geslaagde trektocht en een ongeplande thuiskomst.