Ja, je leest de titel goed. Ik heb mezelf in twee jaar tijd Spaans leren spreken en schrijven. Met mezelf onderwijzen bedoel ik dat ik niet in een klaslokaal heb gezeten of een tutor heb gehad. Alles wat ik had was mijn Spaans-onderwijzend computerprogramma, een Engels/Spaans woordenboek en Conjugation telefoon app, en een hecht netwerk van 4 native Spaanse sprekers die ik kon bellen voor hulp.
Het was pas vorige maand toen ik een 73 minuten durend gesprek had met Ariana, een lid van mijn Spaanse netwerk, dat ik me realiseerde hoe ver ik was gekomen. Ariana komt uit Venezuela en ze kent heel weinig Engels. Ons gesprek verliep volledig in het Spaans. We spraken over van alles, van het weer tot de politieke crisis in Venezuela, tot Donald Trump, tot mijn werk.
Aan het eind van het gesprek keek ik naar de gespreksduur op mijn scherm en ik was verbijsterd. Op dat moment besefte ik hoe ver ik was gekomen.
Ik wilde al Spaans spreken vanaf mijn elfde. Mijn vader kwam terug van een zakenreis uit Equatoriaal-Guinea en had een paar flessen Spaanse wijn bij zich. Het viel me op dat sommige woorden op de etiketten leken op het Frans.
Ik sprak al vloeiend Frans, en met mijn Engels dacht ik dat Spaans leren een makkie zou zijn. Nou, het was niet zo gemakkelijk als ik dacht dat het zou zijn. Desondanks was en is het nog steeds een geweldige ervaring; één waarvan ik een aantal levenslessen heb geleerd; negen daarvan wil ik met jullie delen.
1. Langzame en consequente vooruitgang is nog steeds vooruitgang: In feite, als je het mij vraagt, is het de beste vorm van vooruitgang. We onderschatten de waarde van langzame vooruitgang vaak. Vooral onze door sociale media gedreven generatie, waar we mensen volgen die alles voor elkaar lijken te hebben. We willen zo graag alles hebben en het zo snel hebben dat wanneer we dat niet hebben, we gefrustreerd raken.
Een consistente verbetering van 1% elke dag is nog steeds een verbetering. Het mooie van die 1% is dat het optelt. Een consequente verbetering van 1% elke dag telt op tot 365% aan het eind van het jaar. Het heeft me iets meer dan twee jaar gekost om te komen waar ik nu ben. Ik wilde mijn cursus in 9 maanden afronden. Ik realiseerde me dat hoe meer ik het proces overhaaste, hoe meer ik vergat en hoe minder efficiënt mijn spreken en schrijven waren. Uiteindelijk ging ik terug om hele hoofdstukken te lezen waarvan ik dacht dat ik ze onder de knie had. Niet alles in het leven hoeft gehaast te zijn. Geef tijd aan de dingen die het verdienen.
2. Omring je met de juiste mensen (& ken hun waarde). Ooit gehoord van ‘je netwerk is je nettowaarde?’ Juist. De waarheid is dat je nettowaarde nooit zal verbeteren als je de waarde van elk van de leden van je netwerk niet kent en hoe ze je, elk op hun eigen manier, beter kunnen maken. Als je naar de verkeerde persoon gaat voor advies, verlies je uiteindelijk alleen maar waarde.
Mijn netwerk bestaat uit Raquel uit Spanje, Lizett uit Mexico, Ariana uit Venezuela, en Melissa uit Colombia. Elk van hen helpt me op hun eigen unieke manier. Raquel is een school lerares en ze is streng voor me. Ze corrigeert elke schriftelijke fout en uitspraak van mij. Ze is ook een zeer vindingrijk persoon en stuurt me allerlei links naar leermiddelen. Ariana is de persoon naar wie ik toe ga als ik wil converseren zonder al te veel na te hoeven denken over mijn fouten. Lizett spreekt goed Engels en is mijn vaste aanspreekpunt als ik Raquels strikte ijver niet wil. Melissa heeft een dik Colombiaans accent en zij is degene met wie ik praat als ik mijn luisteren wil oefenen. Elk van hen helpt me op zijn eigen waardevolle manier en allemaal samen maken ze me beter.
3. Heb altijd een systeem en een methode voor elke grote onderneming. Het is belangrijk om een methode en een systeem dat u helpt productief en efficiënt met elke lange termijn inspanning die u neemt te vinden. Hoe hoger de inzet, hoe meer tijd je moet nemen om dat systeem te vinden. Het is ook belangrijk dat u zich aan dat systeem houdt en erop vertrouwt. Thomas Oppong wees er in een artikel op dat “iedereen een aantal doelen heeft, maar het is de toewijding aan een systeem dat het verschil maakt. Systemen zijn de basis van diep en goed werk.”
Op den duur realiseerde ik me dat mijn optimale studietijd elke dag tussen 17.00 en 19.00 uur lag. Dus bleef ik na het werk op kantoor om te studeren. Ik had een notitieboekje waarin ik elk werkwoord opschreef dat ik tegenkwam en ik hield mijn weekenden bij voor het vervoegen van deze werkwoorden in alle Spaanse tijden. Ik had drie verschillende notitieboekjes voor verschillende doeleinden en ik gebruikte drie verschillende kleuren pennen. Blauw voor Engels, zwart voor Spaans, rood voor kopjes en belangrijke notities. Ik vond mijn systeem, hield me eraan en de efficiëntie maakte dat ik vooruitgang boekte.
4. Je zult meer winnen als je jezelf meer uitdaagt: We moeten leren leven zonder naar de maatstaven van anderen om ons heen te kijken. Onze eigen lat hoger leggen en uitdagingen voor onszelf stellen is de beste manier om beter te worden. Maar we moeten in staat zijn om dat consequent te doen. Als we niet meer voor onszelf blijven vragen, zullen we blijven stilstaan.
Toen ik klaar was met mijn studie, had ik mijn handen kunnen vouwen en blij kunnen zijn met wat ik had bereikt. Maar ik wist dat dat niet genoeg was. Ik was niet tevreden. Ik besloot een examen Spaans voor gevorderden te gaan doen, dat ik volgend jaar wil afleggen. Ik heb mezelf de uitdaging gegeven om voor het examen te slagen. Ik heb me geabonneerd op 5 verschillende Spaanse podcasts, ik luister elke dag naar Spaanse radiozenders, ik kijk naar mijn programma’s met Spaanse ondertitels, ik lees mijn nieuws in het Spaans, ik heb zelfs mijn TV-abonnement veranderd zodat ik een Spaanstalig kanaal kan hebben. Ik ken meer dan 200 Spaanse werkwoorden uit mijn hoofd en kan ze allemaal vervoegen in alle tijden.
Dit alles is niet in één keer gebeurd. Het is het resultaat van meer dan 2 jaar leren en mezelf constant uitdagen om beter en beter te worden.
5. Wees niet bang voor mislukkingen, ze zijn je vrienden: Het moment dat je mislukkingen als een barrière stelt, is het moment dat je jezelf begraaft in iets waar je je moeilijk uit zult kunnen bevrijden. Je wint of je leert iets nieuws. Je kunt niet leren als je geen fouten maakt.
Mijn grootste moeilijkheid is spreken. Ik schrijf veel beter Spaans dan ik spreek. Spreken vereist dat je op je voeten denkt en aangezien ik niet dagelijks Spaans spreek, heb ik daar wat moeite mee. Maar ik laat me daar niet door tegenhouden. Als ik met iemand uit mijn netwerk praat, praat ik en maak ik zoveel mogelijk fouten, corrigeer mezelf, en begin dan opnieuw. Ik weet dat ik alleen beter kan worden door mezelf steeds weer te corrigeren.
6. Haal voldoening uit de waarde van elke onderneming. Maar al te vaak, wanneer we iets ondernemen, geven we meer om het resultaat dan om het proces. Daarom fixeren we ons soms meer op onze mislukkingen dan op het proces. Elke reis heeft een schat aan lessen die we alleen kunnen zien als we besluiten ernaar te zoeken. Michael Simmons schrijft in dit artikel dat “de waarde van een activiteit niet alleen in het onmiddellijke resultaat ligt, maar ook in de onderliggende principes die spelen. De principes die je in elke situatie leert zijn vaak waardevoller dan de onmiddellijke resultaten, omdat je ze de rest van je leven op alle gebieden kunt toepassen om betere beslissingen te nemen.”
Deze ervaring was en is nog steeds een reis van zelf-ontdekking. Ik heb geleerd een beslissing te nemen en daaraan vast te houden, ik heb geleerd meer zelfdiscipline op te brengen, ik heb geleerd wat mijn verborgen sterke punten zijn, ik heb geleerd mijn kleine triomfen te vieren, ik heb over systemen en methoden geleerd en nog een aantal andere dingen over mezelf die ik misschien niet zou hebben geleerd.
7. Perfectie bestaat niet: En perfectie najagen is het ergste wat je jezelf kunt aandoen. Ik spreek al Engels sinds ik een kind was en ik heb de taal nog niet helemaal onder de knie. Ik ken niet alle woorden in de taal. Dat weet niemand. Ik weet niet of ik het Spaans zo goed zal leren kennen en beheersen als het Engels of het Frans. Maar dat is niet erg. Ik heb er vrede mee. Ik zal blijven proberen om beter te worden. Ik zal niet proberen perfect te worden. Daar word ik alleen maar razend gek van.
8. Je weet nooit wat je kunt bereiken als je jezelf geen kans geeft. Een van de eenvoudige waarheden die ik over het leven heb geleerd, is dat als je echt, echt iets wilt, je je uit de naad gaat werken om het te krijgen. Afvallen, stoppen met een verslavende gewoonte, uit een emotioneel onstabiele situatie komen; noem maar op. Het begint echter allemaal met jezelf de kans te geven.
Ik wil al jaren Spaans leren. Ik bleef het uitstellen tot de dag dat ik besloot dat ik naar mijn verlangens ging handelen. En toen ik geen school in de buurt vond waar ik kon studeren, ging ik het internet op, vond mezelf wat bronnen en ging aan de slag. Alleen ik, mijn computer, en mijn telefoon apps. Ik gaf mezelf een kans en de resultaten volgden.
9. Stop nooit met leren: Ik ben tot het inzicht gekomen dat kennis en wijsheid het grootste geschenk is dat je jezelf kunt geven. Het verwerven van kennis opent je geest voor veel dingen die je eerder niet opmerkte en je manier van denken verandert radicaal. Het heeft ook een sneeuwbaleffect. Kennis stimuleert je om meer te leren. Beschouw het niet als vanzelfsprekend. Het belangrijkste wat je vandaag voor jezelf kunt doen, is in jezelf investeren door meer te weten over de wereld om je heen. Het is zonder twijfel de beste investering die je in je leven kunt doen. Maar je moet er wel voor openstaan om die kennis te verwerven.
Ik ben de laatste maanden op dreef en ik heb veel non-fictie gelezen. Dat is iets wat ik nooit eerder deed, behalve wetenschappelijke artikelen en blog posts. Ik heb onlangs het boek “Why Nations Fail” van Daron Acemoglu en James A. Robinson gelezen. En ik heb vier van dergelijke boeken in de planning voor de komende 3 maanden.
Ik hoop dat mijn ervaring met het leren van Spaans u inspireert.
Gracias por leer. (Dank u voor het lezen).
*** Augustus 2020. Mijn netwerk is groter geworden. Ik heb er nu Pablo uit Chili en Adriana uit Peru aan toegevoegd.