Chronische medische aandoeningen, zoals obesitas, diabetes type 2 en hartziekten, hebben verstrekkende gevolgen voor de gezondheid op individueel en populatieniveau. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft gedocumenteerd dat overgewicht of obesitas de vijfde belangrijkste risicofactor voor doodsoorzaken is1. Voor meer informatie over de impact van diabetes mellitus op de wereldbevolking, klik hier.

Daarna zijn er veel gezondheidsinitiatieven, -strategieën en -programma’s geweest die tot doel hadden het gezondheidsgedrag van mensen te veranderen, zoals minder roken, een ander voedingspatroon en meer lichaamsbeweging, zoals het Britse Diabetes Prevention Program, dat hier in meer detail wordt besproken.

Een methode die de laatste tien jaar opgang heeft gemaakt om gedragsverandering te beïnvloeden, is de Nudge-theorie. Het concept werd geïntroduceerd door Richard Thaler en Cass Sunstein in hun boek: ‘Nudge: Improving Decisions about Health, Wealth, and Happiness’ in 20082.

Nudge Theorie is gebaseerd op het idee dat door het vormgeven van de omgeving, ook wel bekend als de keuze-architectuur, men de waarschijnlijkheid kan beïnvloeden dat de ene optie wordt gekozen boven de andere door individuen. Een sleutelfactor van de Nudge-theorie is de mogelijkheid voor een individu om keuzevrijheid te behouden en zich in controle te voelen over de beslissingen die hij neemt.