Batteries are blowing up, and I don’t just mean Samsung’s.

The market is rife with potential. Computers, smartphones, elektrische auto’s, en een scala aan andere moderne industrieën hebben batterijen nodig.

Als gevolg hiervan is er een enorme stijging in de vraag naar belangrijke batterij-elementen, zoals nikkel, lithium, en ja, kobalt.

Het gebruik van kobalt in batterijen is goed voor 42% van het wereldwijde verbruik. Het gebruik van kobalt in batterijen is de afgelopen vijf jaar met 7,6% per jaar gegroeid. En analisten voorspellen dat tegen 2020 het gebruik van kobalt in batterijtoepassingen alleen al groter zal zijn dan de hele wereldmarkt voor geraffineerd kobalt aan het begin van het decennium.

Tesla’s Gigafactory 1-batterijfabriek zuigt het metaal nu al per ton op. En LG Chem en Foxconn Technology bouwen zelf megafabrieken voor batterijen.

Maar dat is niet alles.

Naast mobiele apparaten en de snelgroeiende markt voor elektrische voertuigen (EV’s), is er ook een aanzienlijke vraag naar kobalt in superlegeringen.

Superlegeringen worden gebruikt in snelgroeiende markten, waaronder de productie van straalmotoren en windturbines. De vraag komt ook van veel verschillende industriële en militaire toepassingen, variërend van computers en communicatiesatellieten tot geothermische energiecentrales.

Kobalt is zelfs zo integraal voor de defensie-, ruimtevaart- en energie-industrie dat de VS, Japan, China en de EU kobalt als een strategisch metaal hebben aangewezen. En desondanks hebben ze allemaal een verwaarloosbare kobaltproductie.

Kobalt is ongetwijfeld een enorme groeikans, en de prijsgrafiek vertelt het verhaal:

In iets meer dan een jaar tijd is de prijs van kobalt gestegen van $10 per pond naar $25 per pond.

En het zal nog hoger gaan.

Er gaapt een enorme kloof tussen vraag en aanbod – een kloof die tot 2025 zal blijven groeien. Tegen die tijd zal de vraag naar kobalt stijgen tot meer dan 300.000 ton, tegen minder dan 100.000 ton nu:

Dus laten we het metaal, de markt en mogelijke investeringen eens nader bekijken…

Kobaltbeginselen

Kobalt is een hard, glanzend en grijzig metaal. Het wordt niet gevonden als een inheems metaal vanwege de lage concentratie (0,002%) in de aardkorst. Dit betekent dat kobalt gewoonlijk wordt geproduceerd als bijproduct van nikkel- en kopermijnbouwactiviteiten.

Ongeveer 35% van de kobaltproductie is koper gerelateerd, 50% is nikkel gerelateerd, en slechts 15% wordt geproduceerd door primaire kobaltwinning. Dus als de nikkel- en koperwinning daalt, daalt ook de kobaltproductie.

De belangrijkste reserves bevinden zich in de Democratische Republiek Congo (DRC). Het gebied dat bekend staat als de kopergordel van de DRC bevat bijna de helft van de kobaltreserves in de wereld. Australië, Cuba, Zambia, Nieuw-Caledonië, Canada, Rusland en Brazilië nemen de rest voor hun rekening.

Het is echter ook belangrijk op te merken dat, hoewel het grootste deel van de kobaltvoorraad afkomstig is uit de DRC, meer dan 41% van de raffinage ervan in China plaatsvindt. China is ook de grootste verbruiker van kobalt.

Andere belangrijke leveringsbronnen van geraffineerd kobalt zijn de raffinaderij van Freeport Cobalt in Finland, de raffinaderij van Chambishi van Eurasian Natural Resources Corporation (ENRC) in Noord-Zambia, de raffinaderij van Sherritt in Canada, en de raffinageactiviteiten van Umicore in België.

Door de inconsistentie van de DRC (stroom- en watertekorten en ook politieke en economische instabiliteit) en de wurggreep van China op raffinage, zijn Noord-Amerikaanse kobaltleveringen strategisch belangrijk.

En dit geldt vooral nu Tesla van plan is om al zijn grondstoffen uit Noord-Amerika te betrekken.

Het strategische voordeel van het hebben van een potentiële Noord-Amerikaanse levering van kobalt kan aanzienlijke winsten opleveren voor bedrijven en aandeelhouders.

Potentiële nieuwe bronnen

De lijst van potentiële nieuwe bronnen van kobalt is groot, variërend van enorme nieuwe kobalthoudende nikkel- en koperafzettingen in Canada, Australië, Afrika, en zelfs diepzeeknobbels en ontdekkingen die polymetallische mineralen bevatten.

Opnieuw is de belangrijkste ontwikkeling echter de toename van de mijnbouwactiviteit in de DRC, waar tot voor kort aanzienlijke hoeveelheden erts en concentraat werden gedolven om elders te worden geraffineerd.

De regering van de DRC heeft van tijd tot tijd beperkingen gesteld aan de uitvoer van ertsen en concentraten om een grotere ontwikkeling van de downstream-verwerking in het land aan te moedigen. Zij heeft ook mijnbouwcontracten herzien en heronderhandeld.

Omdat ongeveer 85% van alle kobaltproductie koper- of nikkelgerelateerd is, is de feitelijke prijs van kobalt geen bepalende factor voor de levensvatbaarheid van de meeste productiebronnen of potentiële nieuwe bronnen.

Een bedrijf dat een primaire kobaltoperatie wil opzetten, moet een sterke economie hebben en een strategisch voordeel om het hoofd te kunnen bieden aan het vermogen van grote producenten van koper en nikkel (met kobalt als bijproduct) om zijn productie te verhogen.

Kansen

Omdat kobalt normaal gesproken als bijproduct wordt geproduceerd, zijn er weinig pure plays met een hefboomwerking voor alleen kobalt.

Freeport-McMoRan (NYSE: FCX) en Lundin Mining (OTC: LUNMF) zijn de twee grootste kobaltmijnbouwers in de DRC. Beide zijn zeer gevoelig voor de prijs van koper en andere metalen, terwijl kobalt slechts een fractie van hun inkomsten vertegenwoordigt. Het zijn ook multimiljardenbedrijven, die actief zijn in verschillende rechtsgebieden en niet de meest effectieve manier zijn om in te spelen op een stijging van de vraag naar kobalt.

De optie met de meeste hefboomwerking en een hoog risico en hoge beloning zijn misschien de junior mijnbouwbedrijven die hun aandelenkoersen de afgelopen paar jaar zagen decimeren. Bedrijven die erin geslaagd zijn om te overleven en ten minste enkele van de vakjes aanvinken die we nodig hebben – kwaliteitsactiva, competent management, een solide aandelenstructuur en klaar kapitaal – kunnen snel worden verhandeld tegen veelvouden van de huidige prijzen als ze in staat zijn om hun bedrijfsplannen effectief te communiceren en uit te voeren.

Een junior die eruit springt en extra due diligence verdient, is eCobalt Solutions (TSX: ECS).

De primaire activa van het bedrijf, gelegen in de mijnbouwvriendelijke staat Idaho, is het 100%-eigendom, volledig NEPA-vergunde Idaho Cobalt Project (ICP). Het bestaat uit de mijn en de molen in de buurt van Salmon, Idaho, en de voorgestelde kobaltproductiefaciliteit voor het raffineren van ICP-mijnconcentraat.

Het project is gepland om het equivalent van 1.500 ton hoogzuiver kobaltsulfaat per jaar te produceren gedurende een verwachte mijnlevensduur van 12,5 jaar.

Een ander bedrijf dat de moeite waard is om in de gaten te houden (althans van een afstand) is Global Cobalt Corp. (OTC: GLBCF)(CVE: GCO.H).

Global Cobalt probeerde een consolidator van kobaltprojecten te worden en geloofde ten onrechte dat Rusland een van de regio’s was die klaar was voor consolidatie. Met de Russische economie imploderend en spanningen hoog als gevolg van het conflict in Oekraïne, worstelde het bedrijf.

Dat gezegd hebbende, Global Cobalt heeft wel activa die een extra due diligence waard zijn (waaronder een verleden-producerend project in Ontario).

Het derde microcap-kobaltspel met een hoog risico en een hoge opbrengst dat verdere due diligence verdient, is Fortune Minerals (TSX: FT).

Fortune exploiteert de Revenue Silver Mine in Colorado en ontwikkelt het Arctos Anthracite Project in British Columbia en ook het NICO-goud-kobalt-bismut-koperproject. NICO zal bestaan uit een mijn en een molen in de Northwest Territories die een bulkconcentraat gaan produceren voor verscheping naar een raffinaderij in Saskatchewan voor verwerking tot hoogwaardige producten.

Fortune Minerals biedt upside aan een aantal metalen die zilver, bismut, kobalt, zink, steenkool en koper omvat. Elke investering hier moet worden gedaan met een grondig begrip van de betrokken metalen en de waarde die elk brengt naar hun respectieve projecten.

De Revenue Silver Mine is een producerende zilvermijn met goud-, lood- en zinkbijproductkredieten. Deze historische zilverproducent van 15 miljoen oz. in het zuidwesten van Colorado heeft gemeten en aangegeven reserves van 16,3 miljoen oz. zilver en niet-gemeten reserves van 10,1 miljoen oz. zilver.

De NICO-afzetting in de Northwest Territories bevat 1,1 miljoen oz. goud, aanzienlijk kobalt, en 12% van de wereldwijde bismutreserves met bijproduct koper. Positieve haalbaarheidsstudies, testmijnbouw, proeffabrieken en milieubeoordelingen zijn al voltooid.

The Bottom Line

Er is duidelijk een kans om te profiteren door deel te nemen aan het verwachte aanbodtekort dat zich op de kobaltmarkt materialiseert. Hoewel er een paar kwaliteitsbedrijven in een vroeg ontwikkelingsstadium in de kobaltruimte zijn, is de bearmarkt van de afgelopen jaren erin geslaagd om bedrijven zonder het vermogen om zichzelf in moeilijke tijden te handhaven, uit te sluiten.

De waarderingen die momenteel worden toegekend aan de paar resterende bedrijven in een vroeg ontwikkelingsstadium met kwaliteitsactiva, rechtvaardigen een diepgaander onderzoek. Of de beoordeling nu is om te investeren in de bedrijven zoals ze momenteel zijn gestructureerd of om te evalueren of de bedrijven moeten worden geherstructureerd, er is een aanzienlijke winst voor first movers in de kobaltruimte die beleggers duidelijke, duurzame bedrijfsmodellen kunnen voorleggen.

– The Outsider Club Research Team