UPDATED: 19 dec 2018

Advertiser Disclosure

Het antwoord is vrijwel zeker nee, want uit elke eerlijke analyse van wat er aan de hand is, blijkt dat het om gokken gaat, wat betekent dat als het niet specifiek door de staat is toegestaan, het illegaal is. De wetten die internetcafés overtreden zijn echter vrij technisch en vereisen een analyse van geval tot geval, zodat veel internetcafés gedurende langere perioden kunnen opereren voordat er actie wordt ondernomen.

Een internetcafé (ook wel “cybercafe” genoemd) is een winkel waar je toegang tot het internet kunt kopen en het kunt gebruiken. Hoewel ze ooit alomtegenwoordig waren, voordat Starbucks en de meeste andere ketenrestaurants of koffiehuizen gratis wifi begonnen aan te bieden, zijn ze er nog steeds voor een groot deel omdat ze in veel gevallen zijn gemorforeerd tot een vorm van sweepstakes gokken. Cybercafé gokken doet zich voor wanneer een klant internettoegang of voorafbetaalde telefoonkaarten koopt en gratis loten voor weddenschappen ontvangt die op de computers van het café worden ingewisseld. Het wordt door de rechtbanken in veel staten gezien als illegale gokactiviteiten, niet als legitieme promotionele activiteiten voor bedrijven.

Hoe gokken in een internetcafé werkt

“Gokken” in internetcafés werkt als volgt: u koopt online minuten of pre-paid telefoonkaarten. Voor elk aantal minuten dat je koopt, krijg je een “gratis” deelname aan een loterij. Als je genoeg minuten koopt, kun je tientallen of zelfs honderden gratis deelnames krijgen. Vervolgens ga je naar de computers van het internetcafé, die vooraf geïnstalleerde software hebben waarmee je kunt “onthullen” of de loterij-“tickets” die je hebt gekregen iets hebben gewonnen. De “onthulling” gaat vaak vergezeld van een scherm en geluidseffecten die het uiterlijk van een casinospel nabootsen, meestal gokautomaten en videopokermachines. De winst wordt uitgekeerd in de vorm van “punten” die inwisselbaar zijn voor geld, net zoals de fiches in een casino inwisselbaar zijn voor geld.

Promotionele sweepstakes

Internetcafe-exploitanten beweren dat hun sweepstakes legale “promotionele” sweepstakes zijn, vergelijkbaar met de bekende “Monopoly”-wepstakes van McDonald’s, waarbij je bekertjes frisdrank of bakjes eten voorzien zijn van een “peel-and-reveal”-sticker die je verwijdert om te zien of je gratis eten hebt gewonnen of misschien een kans op een of andere hoofdprijs. Dit soort instant win-wedstrijd is over het algemeen legaal als een marketing- of promotiemiddel voor het bedrijf dat het aanbiedt. In plaats van gratis frisdrank of koffie, biedt het internetcafé “promotionele” sweepstakes aan in ruil voor het kopen van internettoegang of telefoontijd.

Echter, er is een reden waarom promotionele sweepstakes legaal zijn: ze voldoen niet aan de definitie van gokken en zijn dus niet illegaal. Er zijn drie elementen die allemaal moeten bestaan voor een activiteit om gokken te vormen: 1) prijs; 2) tegenprestatie; en 3) kans. Promotionele sweepstakes hebben duidelijk een “prijs”: wat klanten kunnen winnen. Zij hebben “kans”, aangezien het willekeurig is (d.w.z. niet onder uw controle, als de speler) of u een winnende inzending krijgt of niet. Maar ze hebben geen “tegenprestatie”, of iets dat betaald wordt voor de kans om te winnen. Dat komt omdat klanten niets betalen voor hun kans om te winnen. Als een hamburger bijvoorbeeld normaal $4,00 kost, kost hij nog steeds $4,00 wanneer de loterij wordt gehouden – er zijn geen extra kosten om aan de loterij deel te nemen. Met andere woorden, je betaalt $ 4,00 voor een hamburger en je krijgt een hamburger ter waarde van $ 4,00; die hamburger komt toevallig met een deelname aan de loterij, maar je hebt die deelname gratis gekregen, als een promotie of “dank je wel” van het bedrijf, zonder er ook maar één cent extra voor te betalen.

Zonder tegenprestatie is er in de ogen van de wet geen sprake van gokken. Iemand kan u gratis en zonder verplichting kans geven op een prijs of geld, zonder dat u er iets voor doet of betaalt, en dat is legaal. Staten hebben de neiging om ook te eisen dat mensen kunnen meedoen en ten minste een beperkt aantal kansen krijgen om te winnen zonder zelfs de hamburger te kopen, zoals schrijven naar het bedrijf (of tegenwoordig e-mailen, sms’en of zich registreren op de website van het bedrijf) voor kansen op sweepstakes. Een veel voorkomend voorbeeld is de bekendste sweepstakes van het land, de Publishers Clearing House Sweepstakes, waaraan je kunt meedoen zonder “aankoop noodzakelijk”.

Internetcafee-exploitanten beweren dat hun sweepstakes legitieme bedrijfsmarketingpromoties zijn waarbij een klant gratis toegangsbewijzen krijgt bij aankoop van internetminuten. Dit argument werkt vaak niet, en veel staten beschouwen deze sweepstakes als illegaal gokken, om de volgende redenen:

(1) Als de minuten worden verkocht voor meer dan de kosten per minuut (plus een kleine, redelijke winst) die het kost om ze te leveren, wordt dat overschot aan kosten gezien als tegenprestatie, of iets betaald om te gokken. Stel bijvoorbeeld dat je een data-abonnement kunt kopen waarvan de kosten uitkomen op 0,08 dollar per minuut. Als een internetcafé zijn minuten verkoopt voor $0,15 per minuut, betaal je $0,7 per minuut meer dan nodig is. Die $0,07 extra kosten per minuut worden gezien als betaling (“consideration”) voor de inzendingen voor de sweepstakes.

(2) Als mensen veel meer minuten kopen dan ze daadwerkelijk gebruiken – of redelijkerwijs zouden kunnen gebruiken – dan kunnen de kosten van de overtollige minuten worden gezien als de tegenprestatie voor het gokken, omdat het geld is dat in de praktijk niet wordt betaald voor iets anders dan de kans op de loterij. Als de gemiddelde internetcafé-klant er bijvoorbeeld twee uur per sessie zit, of 120 minuten, maar telkens 1.000 minuten koopt, betaalt hij voor 880 minuten die hij niet nodig heeft, niet gebruikt, en niets van waarde krijgt. Omdat zij voor die 880 minuten niets van waarde krijgen, kan de prijs die ervoor wordt betaald worden gezien als tegenprestatie voor de sweepstakes, waardoor de sweepstakes gokken worden.

Samenvattend

Er is geen nationale regel of wet over cybercafé gokken. Aangezien gokken voornamelijk op het niveau van de staat wordt geregeld, hebben de meeste staatsrechtbanken die zich over de zaak hebben gebogen, bepaald dat als klanten meer per minuut betalen dan het gangbare tarief voor internettoegang, of regelmatig aanzienlijk meer minuten kopen dan zij redelijkerwijs kunnen gebruiken, de internetcafé-exploitant tegenprestatie ontving en de sweepstakes in feite gokken zijn.

Hoewel, omdat staten internetcafés of de verkoop van online toegang in dergelijke gelegenheden niet hebben verboden (hoewel individuele provincies in sommige staten, zoals St. Johns County, Florida, kunnen weigeren om deze bedrijven een vergunning te geven) en ook promotionele sweepstakes toestaan die voldoen aan de regelgeving van de staat over het onderwerp, is het handhaven van de gokwetten tegen internetcafés een zaak van geval tot geval. De autoriteiten moeten bewijzen verzamelen, vaak van undercover-politie die de loterijen van het café spelen, over hoeveel er voor de minuten wordt betaald, hoeveel minuten de klanten gewoonlijk kopen, hoeveel minuten in feite door de klanten worden gebruikt, enz, om vervolgens te beoordelen of deze feiten volgens hen aantonen dat dit internetcafé de wet overtreedt en, als de autoriteiten menen van wel, een illegale gokzaak tegen het café te beginnen.

Dit betekent dat internetcafés – zolang de provincie waarin zij gevestigd zijn internetcafés een bedrijfsvergunning geeft – kunnen blijven opereren tot en tenzij zij op het radarscherm van de autoriteiten verschijnen en de autoriteiten actie ondernemen om hen te sluiten.