Ik begon yoga te beoefenen toen ik 11 was. Mijn moeder bracht de Jane Fonda workout en Raquel Welch Yoga video’s mee naar huis en ik raakte geobsedeerd … vooral door de yoga. In het begin was ik niet erg flexibel, kon ik mijn tenen niet aanraken en was ik erg zwak in mijn schouders en in mijn core.

Toen ik begin 20 was, verhuisde ik naar L.A. en begon ik Ashtanga Yoga en Power Yoga te beoefenen, en ik zag hoe mijn flexibiliteit steeds verder verbeterde. Ik was “dat slangenmens” in de lessen, degene die ALLE moeilijke buigzame houdingen kon doen. Leraren gebruikten mij graag als demo en draaiden mij met groot gemak in origami en ballonpoppen. Ik hield van mijn uitzonderlijke flexibiliteit en de “speciaalheid” ervan. Ik dacht dat yoga en rekken gezond waren, maar ik realiseerde me niet dat ik het eigenlijk overdreef en ernstige problemen in sommige van mijn weefsels creëerde.

Mijn beoefening en mijn rekken grensden aan dwangmatig. Mijn lichaam voelde zich niet goed als ik niet rekte, EN ik was onrustig als ik probeerde stil te zitten in een auto- of vliegtuigstoel. Ik was eindeloos aan het schuiven en voelde me nooit helemaal op mijn gemak.

Hoe kan overstrekken het lichaam schaden?

Wanneer een spier wordt verlengd, zijn het niet alleen de eigenlijke spiercellen die worden uitgerekt, maar ook de fascia of het bindweefsel dat de spier omgeeft, omhult en doordringt. Deze bindweefsels maken 30 procent uit van de massa van een spier. Wanneer we een spier rekken, komt meer dan 40% van de werkelijke rek van de rek van de fascia! Bij teveel rek verliezen de fasciale weefsels hun vermogen om terug te veren en de inherente elasticiteit van deze bindweefsels desintegreert en wordt daardoor minder functioneel.

Connectieve weefsels zitten vol zenuwen en bloedvaten die helpen de spieren van voeding te voorzien. Fascia is ook geladen met collageen en elastine moleculen die helpen ankers voor beweging en kussens van bescherming voor de spiercellen te bieden. Als weefsels chronisch worden overbelast, worden de spieren ook kwetsbaarder en worden ze belaagd door het constante rekken. Spieren (en de zachte weefsels eromheen, waaronder pezen en ligamenten) ontwikkelen pijnlijke “microscheurtjes.”

De “stretchaholic” tekenen waren er

Er waren tekenen onderweg dat ik aan het overstrekken was. Ik had veel verschillende soorten pijn; ik verkoos ze gewoon te negeren. Ik wilde blijven oefenen zoals ik aan het oefenen was.

1) Mijn hamstrings deden de hele tijd pijn… ze waren dagelijks overbelast tot over hun limiet. Door te oefenen leken ze zich altijd beter te voelen, omdat de warmte ze opwarmde en de pijnsignalen van de microscheurtjes dempte.

2) Ik voelde bijna elke dag een doffe ischias-gerelateerde pijn langs de achterkant van mijn linkerbeen, veroorzaakt door het overrekken van de ischiaszenuw.

3) Mijn schouders klikten en ploften voortdurend, en ik kraakte voortdurend mijn nek … echte tekenen van instabiele gewrichten.

4) Toen ik 25 was, kon ik ’s morgens mijn knieën niet meer strekken. Als ik wakker werd, rolde ik uit bed en tegen de tijd dat ik in de keuken was, waren mijn knieën al weer “normaal”. Een duidelijk teken van overbelaste gewrichtsbanden!

Strekkingsinterventie: krachttraining

Ik zou mezelf waarschijnlijk tot in de vergetelheid zijn blijven rekken als mijn yoga-mentor en biomechanica-expert Glenn Black niet was bijgesprongen. Zijn diagnose: spierzwakte door overstrekking. Hij zei dat ik de kracht in mijn spieren moest herstellen om mijn gewrichten te stabiliseren. Dit verklaarde waarom ik nooit een comfortabele houding kon vinden of “stilzitten” tenzij ik aan het oefenen was. Stretchen gaf me een tijdelijk gevoel van ontspanning en opluchting, omdat het echt goed is voor het ontspannen van het zenuwstelsel, het verbeteren van de bloedsomloop, etc., maar mijn algehele spierspanning was opgerekt tot het punt dat ik vreselijk onstabiel was geworden in veel van mijn gewrichten.

Ik had vier achtereenvolgende zomers met hem gewerkt in het Omega Instituut voordat ik naar Los Angeles verhuisde en “Bendy Girl” werd. Na zeven jaar zonder hem, had ik zijn kritisch inzicht nodig om de balans in mijn lichaam te herstellen. Hij vertelde me dat ik mijn yoga moest aanvullen met weerstandstraining zoals het heffen van gewichten, het gebruik van meer PNF (proprioceptive neuromuscular facilitated stretching) binnen mijn praktijk en zelfs het toevoegen van Kettlebells.

Het toevoegen van weerstandstraining aan mijn bewegingspraktijk is een openbaring geweest. Mijn lichaam voelt goed. Ik kan nu stilzitten op een vlucht van zes uur en weglopen zonder mijn heupen of ruggengraat te hoeven kraken! Dus yogi’s, als je merkt dat je rare pijntjes hebt, vraag ik je om eens goed te kijken waar je misschien zwakte hebt gecreëerd door te veel te rekken. Sindsdien heb ik mijn eigen Yoga Tune Up®-format opgebouwd rond dit concept van het stimuleren van zowel de kracht die spieren genereren als het verlengen en meegeven van het bindweefsel dat hen omringt. Dit heeft mijn lichaam, en de duizenden studenten die met mij oefenen, een dynamisch krachtige lichaamsbouw gegeven die echt in balans is.

Weefsel leeft: Ze genezen

Weefsels leven; ze kunnen veranderen en genezen als ze de juiste stimulatie krijgen, een gedisciplineerde aanpak en de juiste oefeningen om ze in balans te brengen. Voor sommigen kan dit meer stretchen betekenen; voor anderen kan het meer versterken betekenen, maar altijd een combinatie van de twee. Je kunt je weefsels bewust opnieuw conditioneren. Geef het de tijd, zoek een ervaren personal trainer of fysiotherapeut, of kom bij me op een van mijn evenementen en je yoga beoefening zal meer dan ooit voordeel opleveren!